Κατερίνα Γώγου: Η ζωή και το έργο της γυναίκας-θαύμα που δεν συμβιβάστηκε ποτέ
Όταν ήρθε η ώρα να εγκαταλείψει τα κινηματογραφικά πλατό δεν ακολούθησε ένα εύκολο δρόμο στην ζωή. Η Κατερίνα Γώγου ήταν ένα ανήσυχο πνεύμα που είχε γίνει η εξοργισμένη φωνή των φίλων της που ήταν στο “περιθώριο”.
Βλέπεις, έγραφε μόνο ό,τι ζούσε (και ζούσαν) και ό,τι ήθελε να βιώσει.
Αλλά τα έγραφε με μια γλώσσα λίγο πιο “απότομη”, μακριά απ’ τα στάνταρ της εποχής και γι’ αυτό δεν έγινε και ποτέ τόσο αναγνωρίσιμη όσο άλλοι Έλληνες ποιητές και ποιήτριες.
Η Κατερίνα Γώγου στον ελληνικό κινηματογράφο
Η Κατερίνα Γώγου δούλευε από 5 χρονών σε παιδικούς θιάσους. Αργότερα έπεισε τον πατέρα της να την γράψει στη Σχολή Μουζανίδου και ξεκινά καριέρα στον κινηματογράφο. Μπορεί να παίξει από αρχαία τραγωδία μέχρι κωμωδία και τιμάται με βραβείο ερμηνείας Α γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Συμμετείχε σε κινηματογραφικές επιτυχίες που άφησαν εποχή, όπως «Το ξύλο βγήκε απ΄τον παράδεισο», «Μια τρελή, τρελή οικογένεια», «Νόμος 4000», «Δεσποινίς διευθυντής», «Η δε γυνή να φοβάται τον άνδρα», «Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση» και φυσικά στην «Παραγγελιά». O διάλογός της με το Δημήτρη Παπαμιχαήλ που άφησε εποχή ήταν ο ακόλουθος: «-Ούτε εσύ πρόσεξες Λαζάρου;» «-Ούτε κι εγώ κύριε καθηγητά. Εγώ πρόσεχα την Πολυχρονοπούλου, που πρόσεχε την Ξανθοπούλου, που μίλαγε με τη Γιαδικιάρογλου».
Το χάρισμα της Κατερίνας Γώγου στην ηθοποιία και στο γράψιμο
Η ποιητική συλλογή της «Τρία κλικ αριστερά» πούλησε πάνω από 40 χιλιάδες αντίτυπα, όσο δηλαδή αυτές του Ελύτη. Τα βιβλία της είχαν τεράστια ζήτηση σε πόλεις όπως η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη και η Πάτρα, διότι και στις τρεις υπήρχαν Πανεπιστήμια και νέοι που αμφισβητούσαν το κατεστημένο, ενώ ξεπούλησαν και στην Αμερική. «Η Γώγου είχε αναλάβει μόνη της να ηλεκτροδοτήσει τα πιο σκοτεινά υπόγεια της ζωής. Πολλά vault ξοδεύτηκαν σε αυτήν την προσπάθεια και γι αυτό η Κατερίνα κάηκε νωρίς» έχει δηλώσει η Αφροδίτη Μάνου.
Η λέξη που αγαπούσε, ήταν το «γαμ@το», αλλά το έλεγε με αγάπη. Η μοναξιά ήταν η καλύτερή της φίλη. Η οικογένειά της, την αποκαλούσε χαϊδευτικά«μπέμπα».Καθόλου τυχαίο. Ήταν ένα παιδί. Και μάλλον γι αυτό δεν άντεχε τον σκληρό κόσμο των μεγάλων… Η Αφροδίτη Μάνου είπε τότε για κείνη: «Δεν ξέρω κατά πόσο μπορείς να επιβιώσεις στις μέρες μας όντας τόσο αθώος». Λίγο πριν πεθάνει, σύμφωνα με μια μαρτυρία έλεγε συνέχεια «Δε βγαίνει»…γι αυτό το λόγο και στην κηδεία της, επικρατούσε το κλίμα πως η Κατερίνα ήταν ένας ήδη χαμένος άνθρωπος. . Ο Γιώργος Χρονάς θυμάται: « Ένα πρωί ήρθε στο βιβλιοπωλείο στη Διδότου, στις 7 15 το πρωί. Ήταν λίγο πριν ταξιδέψει για τ’ άστρα και μου είπε: ‘Δε σου έχω ζητήσει ποτέ τίποτα. Βάλε μου να πιω’. Της έβαλα και ήπιε ουίσκι. Φεύγοντας, μου είπε“ Φεύγω, πάω για κει”».
Το 1991 η Κατερίνα έλεγε : « Έχω ένα παράπονο, άκου το: Ελεύθερος σκοπευτής ήταν ο Νικόλας Άσιμος. Τον δολοφόνησαν. Τον Παύλο Σιδηρόπουλο, το ίδιο. Η μόνη επιζήσασα, εγώ.» Η Κατερίνα σύχναζε στα Εξάρχεια και της άρεσε να κάνει παρέα με νέα παιδιά ενώ υποστήριζε πάντα τις κοινωνικές μειονότητες. Η τραβεστί Πάολα Ρεβενιώτη, έχει δηλώσει πως η Γώγου πήγαινε μάρτυρας στα δικαστήρια που είχε, επειδή εξέδιδε εκείνα τα χρόνια το περιοδικό «Κράξιμο». Την αγάπησαν όμως και οι αναρχικοί. «Τις ποιητικές συλλογές της, τις εικονογραφούσε πάντοτε από πορείες και συναυλίες αλληλεγγύης σε αναρχικούς και ποινικούς κρατούμενους. Φρόντιζε πάντοτε να δένει την ποίηση της με τους αγώνες εκείνης της περιόδου. Οργάνωνε συναυλίες , έβρισκε λεφτά μέσα από τα καλλιτεχνικά κυκλώματα, ήταν δίπλα σε κάθε κρατούμενο, πολιτικό ή ποινικό και ενίσχυε τον αγώνα για την απελευθέρωση τους» έχει πει πρόσωπο του χώρου.
Ο γάμος της Κατερίνας Γώγου με τον Παύλο Τάσιο και η κόρη τους
Η Κατερίνα Γώγου είχε αρκετούς συντρόφους στη ζωή της. Η μεγάλη της αγάπη όμως ήταν ο άντρας που παντρεύτηκε, ο σκηνοθέτης Παύλος Τάσιος, με τον οποίο απέκτησε μία κόρη, τη Μυρτώ. Λέγεται ότι στην προσπάθειά της να σώσει την μικρή από τα ναρκωτικά, έγινε και η ίδια τοξικομανής.
Η Κατερίνα συνήθιζε να λέει στη μικρή της: “Έγραψα ένα βιβλίο, φύτεψα ένα δέντρο, έκανα ένα παιδί. Ο κύκλος μου έκλεισε”. Η Μυρτώ αυτοκτόνησε και η ίδια όπως και η μητέρα της το 2015, σε ηλικία 48 ετών.
Η Κατερίνα Γώγου, ο Καφετζόπουλος και η πλάκα στους αστυνομικούς
Ο Καφετζόπουλος είχε διηγηθεί ένα περιστατικό με τη Γώργου λέγοντας: «Θυμάμαι μια φορά μπήκαμε σ ένα αυτοκίνητο που είχα τότε, σκέτο σαράβαλο, η Κατερίνα κι εγώ. Είχαν απεργία τα ταξί και μας έκαναν ωτοστόπ δυο αστυνομικοί με πολλά γαλόνια. Αρχίσαμε να γελάμε με την Κατερίνα, τους πήραμε φυσικά, τους βάλαμε στο πίσω κάθισμα και τους κοιτούσαμε από τον καθρέφτη έτσι που ήταν βλοσυροί και γυρίζει η Κατερίνα και μου λέει: «Μ@λ@κα, πρόσεχε μην τρακάρουμε πουθενά, γιατί έτσι και βρουν αυτά τα τέσσερα πτώματα ανακατεμένα μετά, δε μας ξεπλένει ούτε ο Νιαγάρας».
Όταν η Κατερίνα Γώγου αποφάσισε να κλείσει τον κύκλο της
Ύστερα από τρεις ημέρες και χωρίς να έχει δώσει σημεία ζωής η Κατερίνα Γώγου βρέθηκε αναίσθητη και μεταφέρθηκε στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός της. Η κόρη της, Μυρτώ Τάσιου, θεωρούσε πως όλα αυτά είχαν στηθεί από την ίδια. Η Γώγου πέθανε όπως και η Μονρόε, πίνοντας αλκοόλ και χάπια στις 3 Οκτωβρίου 1993.
Μάλιστα, λίγο πριν φύγει, είχε πει στον φίλο της και ποιητή, Γιώργο Χρονά, “Φεύγω για αλλού”.
Η Μάρθα Καραγιάννη σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση είπε τότε πως στην κηδεία της σκεφτόταν ότι αν η Γώγου μπορούσε να μιλήσει θα της έλεγε: « Τι κλαις βρε μικροαστούλα;» «Έπρεπε, αν ήθελα ακόμα να σωθώ, αν ήθελα ακόμα να ζήσω, να βρω έναν τρόπο να μοιάζω μ΄αυτούς ή κάτι τελοσπάντων να τους εξευμενίσω»… κάπως έτσι, μάλλον η ίδια η Κατερίνα εξηγεί το θάνατό της…
