Κατερίνα Μουτσάτσου: Η ζωή της ηθοποιού έχει αλλάξει ριζικά
Την είδαμε στο παρελθόν σε πολλές ελληνικές σειρές να συμμετέχει σε διάφορους ρόλους, ωστόσο η ζωή της πλέον δεν θυμίζει μια ελληνίδα ηθοποιό. Έχει μετακομίσει στις ΗΠΑ, αλλά η αγάπη της για την Ελλάδα δεν φεύγει.
Κατερίνα Μουτσάτσου είναι τόσο απλή, προσιτή και «αφιλτράριστη», που θα μπορούσε να είναι το κορίτσι της διπλανής μας πόρτας. Ή μάλλον δεν θα μπορούσε, γιατί δεν μένουμε στο Los Angeles.
Η ηθοποιός που τα τελευταία χρόνια μένει μόνιμα στην Αμερική, σημείωσε μια αξιόλογη πορεία στον χώρο της υποκριτικής στη χώρα μας, πριν αποφασίσει να γίνει ερωτικός μετανάστης στο πικ της καριέρας της. «Η Λίζα και όλοι οι άλλοι», «The Hangover», «Θα σε δω στο πλοίο» είναι μερικά από τα κινηματογραφικά και τηλεοπτικά έργα στα οποία την έχουμε δει. Μάλιστα, το 2003 έκανε και την προσπάθειά της στο τραγούδι, ερμηνεύοντας το «Μια φορά» με τον Δημήτρη Κοργιαλά.
Το βίντεο που έκανε όμως τους πάντες να μιλάνε για εκείνη, φέρει τον τίτλο I am Hellene και κυκλοφόρησε το 2012 μέσα από το κανάλι της στο YouTube. Σε αυτό, την βλέπουμε απεγνωσμένη να μιλά από το stage για την κατάσταση που επικρατούσε στη χώρα.
Έκτοτε έχουν αλλάξει πολλά και παρόλο που ισχύει ακόμη το «I am Hellene», τίποτα άλλο δεν είναι πια το ίδιο. Η ηθοποιός είναι πλέον μια ευτυχισμένη σύζυγος και μητέρα δύο παιδιών, μόνιμη κάτοικος Αμερικής. Ο άντρας της ζωής της ακούει στο όνομα Charles Como και μαζί έχουν αποκτήσει δύο γιους, τους Hylas και Aemilian.
Περισσότερα για την νέα ζωή της Κατερίνας Μουτσάτσου στις ΗΠΑ
Οι τέσσερίς τους μένουν σε ένα υπέροχο σπίτι με κήπο, σαν αυτά που βλέπουμε στις ταινίες του Hollywood και μας κάνουν να ονειρευόμαστε να μέναμε και εμείς σε κάποιο προάστιο των ΗΠΑ. Πλάνα από αυτό μοιράζεται συχνά η ηθοποιός στο προφίλ της στο Instagram, ενώ έχει παραχωρήσει και τηλεοπτικές συνεντεύξεις μέσα από εκεί, όπως οι ακόλουθες:
Παιχνίδια στην πισίνα, τον κήπο, το πάτωμα και γενικώς παιχνίδια παντού είναι το μότο του σπιτιού της οικογένειας Como.
Μιλώντας στην εκπομπή Roomies, η Κατερίνα Μουτσάτσου είχε πει αναφορικά με την τολμηρή της απόφαση να μετακομίσει στο Los Angeles: «Έβγαλα το εισιτήριό μου και έφυγα μέσα σε δύο εβδομάδες. Ήταν άμεση η απόφασή μου, αλλά θυμάμαι ότι σε μια συνέντευξη του 2007 έλεγα ότι είμαι διατεθειμένη να κάνω μεγάλες αλλαγές στη ζωή μου, γιατί η ζωή μου είναι πιο πάνω από τη δουλειά μου».
Για όσους αναρωτιούνται πώς έγινε η γνωριμία της με τον σύζυγό της, εξήγησε πως κάθισαν τυχαία δίπλα-δίπλα σε μια πρεμιέρα: «Δεν ήταν καλεσμένος στη συγκεκριμένη παράσταση, αλλά είχε χάσει το ¼ από μια άλλη ταινία που έπρεπε να δει. Είδε το κόκκινο χαλί και μπήκε. Όση ώρα βλέπαμε την ταινία, εκείνος έλεγε αστεία και γέλαγα, μετά περπατήσαμε για λίγο μαζί και μου ζήτησε το mail μου και έτσι επικοινωνήσαμε».
Κατερίνα Μουτσάτσου: “Τα τελευταία πέντε χρόνια έχω αφοσιωθεί στα παιδιά μου”
«Τα τελευταία πέντε χρόνια έχω αφοσιωθεί στα παιδιά μου. Ευτυχώς είχα την υποστήριξη του συζύγου μου σε αυτό», είχε προσθέσει για την απόφασή της να αφιερωθεί για μερικά χρόνια αποκλειστικά στη μητρότητα και την ανατροφή των παιδιών της.
Στην εκπομπή του Alpha: «Ιστορίες του Hollywood» και τον Γιώργο Σατσίδη, αποκάλυψε και την ατυχή κύηση που είχε πριν αποκτήσει τον δεύτερο γιο της: «Ανάμεσα στον μεγάλο μου γιο που είναι τεσσάρων και στο μωρό που έχω τώρα, έχασα ένα ενώ ήμουν έξι μηνών έγκυος».
Μιλώντας στην ιστοσελίδα weloveaigina.com, για την ιδιαίτερη πατρίδα της, η Κατερίνα Μουτσάτσου «συστήθηκε» ξανά και μίλησε με πολλή αγάπη για το νησί της, την Αίγινα: «Λέγομαι Κατερίνα Μουτσάτσου του Παναγιώτη και της Ειρήνης, το γένος Χαρτοφύλακα. Η καταγωγή μου, πάππου προς πάππου είναι από την Αίγινα. Σίγουρα έξι γενιές από τη μια μεριά, ίσως και παραπάνω από την άλλη. Η πρώτη γενιά απ’ όλη την οικογένειά μου που έζησε στην Αθήνα ήταν ο αδερφός μου κι εγώ, γιατί ο πατέρας μου ήταν αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, επομένως αναγκαστικά ήμασταν εκεί. Παρόλα αυτά, ήταν σαν να ζούμε στην Αίγινα. Όταν όλη η οικογένεια, παππούδες, γιαγιάδες και θείοι ήταν εκεί, ήμασταν κι εμείς κάθε Σαββατοκύριακο, Χριστούγεννα, Πάσχα, καλοκαίρι και χειμώνα. Κι όταν λέω κάθε Σαββατοκύριακο, το εννοώ κυριολεκτικά, ακόμα και με απαγορευτικό. Έχουμε ζήσει άπειρες καταστάσεις ως παιδιά να παίρνουμε το πρώτο καράβι 06:10 το πρωί τότε, για να προλάβουμε το σχολείο γιατί την Κυριακή το βράδυ είχε απαγορευτικό».
«Η Αίγινα είναι ο κόσμος μου. Η φιστικιά είναι το ιερό μου δέντρο, οι βουτιές από τα βράχια είναι το ζητούμενο μου όταν πάω να κολυμπήσω. Μεγάλωσα με αυτές τις εικόνες και τις μυρωδιές. Όπως καταλαβαίνετε, δεν μπορώ παρά να συνδέομαι με την Αίγινα, καθαρά οικογενειακά και βέβαια συναισθηματικά.
Σαν ιδέα, η Αίγινα είναι για μένα καταφύγιο, προστασία, φωλιά. Ό,τι κι αν συμβεί, ακόμα και τώρα αυτή τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε, αισθάνομαι ότι μπορώ να πάω στο σπίτι μου στην Αίγινα και να είμαι ασφαλής. Είναι ένα σπίτι του οποίου ένα κομμάτι χρονολογείται από τα μέσα του 1800, μέσα σε πάρα πολλές φιστικιές. Εκεί αισθάνομαι ότι δεν θα με ακουμπήσει κανείς».
Η αγάπη της Κατερίνας Μουτσάτσου για την Αίγινα
«Τη σύνδεσή μου με την Αίγινα την έχω βιώσει έντονα και αλλού, δηλαδή εκτός Αίγινας. Ήταν απίστευτο θυμάμαι το συναίσθημα που έζησα στο πρώτο μου μάθημα, την πρώτη μου μέρα, στο πρώτο μου αμφιθέατρο στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης, όπου σπούδασα. Το μάθημα λεγόταν Πρωτο-αιγαιακοί Πολιτισμοί. Το πρώτο slide της παρουσίασης που μας έδειξε ο καθηγητής ήταν από την Αίγινα. Πρέπει να ήταν slide του ‘70 και ήταν η Αίγινα, η Κολώνα και το κίτρινο αυτοκίνητο του παππού μου. Προφανώς θα ήταν μία από τις μέρες που είχαμε πάει να κάνουμε μπάνιο στην Αύρα και γι’ αυτό βρισκόταν εκεί το αυτοκίνητο του παππού μου!».
«Όταν φτάνω στην Αίγινα…Νιώθω το συναίσθημα της προσμονής, της άφιξης, του καταπέλτη. Η Αίγινα ξεκινάει από την ώρα που σηκώνεται ο καταπέλτης του Πειραιά, πετούν οι γλάροι και αρχίζουν οι μυρωδιές. Αίγινα είναι αυτή η προσμονή και νομίζω ότι στη ζωή δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από την προσμονή. Από εκεί και πέρα η άφιξη είναι τα αρώματα, οι θόρυβοι της παραλίας, τα μηχανάκια, που τώρα που επιστρέφω δεν με ενοχλούν. Η ερημιά δεν μου αρέσει, ερημιά μπορεί να υπάρξει και σε έναν πίνακα όπου έχεις αφαιρέσει τον κόσμο και τα μηχανάκια. Αυτή τη στιγμή νομίζω ότι μας λείπει η ζωή».
