«Καθημερινά σταυρωνόμουν με το λαδάκι του Ταξιάρχη και έπινα αγιασμό»: Η αποκάλυψη θαύματος από πιστό

Θαύμα Ταξιάρχη: Το θαύμα σε πιστό ο οποίος καθημερινά προσευχόταν και έπινε αγιασμό

Ακολουθεί η εξομολόγηση θαύματος από πιστό, ο οποίος βίωσε θαύμα από τον Άγιο Ταξιάρχη:

Ήθελα να σας διηγηθώ κι εγώ ένα πολύ μεγάλο θαύμα που έζησα από τον θαυματουργό Αρχάγγελο Μιχαήλ. Λέγομαι Προκόπης Βαρζακάκος και μένω στη Σπάρτη Λακωνίας. Πριν από 5 χρόνια περίπου, το 2010, παρουσιάστηκε καρκίνος στο δεξί νεφρό. Έκανα εισαγωγή στο αντικαρκινικό Νοσοκομείο Άγιος Σάββας στην Αθήνα. Οι γιατροί μού συνέστησαν να ξεκινήσω αμέσως θεραπεία για να προλάβουμε την ασθένεια. Άρχισα αμέσως θεραπεία με πέντε σχήματα, πλατίνα και 25 ακτινοβολίες. Οι θεραπείες, οι εξετάσεις αλλά και η παρακολούθηση από τον γιατρό μου κ. Ρηγάτο κράτησαν έξι χρόνια, για να μπορέσουμε να σταθεροποιήσουμε την κατάσταση και να το αντιμετωπίσουμε.

“Και ξαφνικά, πέρυσι, εμφάνισα πολύ υψηλές τιμές ζαχαροδιαβήτη”, εξομολόγηση θαύματος από τον ταξιάρχη

Πήγαινα πολύ καλά. Και ξαφνικά, πέρυσι, εμφάνισα πολύ υψηλές τιμές ζαχαροδιαβήτη. Ακολούθησα ειδική διατροφή, νέες θεραπείες με ινσουλίνη. Οι τιμές έφταναν και στο 600. Φοβερό! Οι γιατροί τρελαθήκαν. Στις νέες εξετάσεις που έκανα τον Σεπτέμβριο του 2014 για να διαπιστωθεί από πού προέρχεται το σάκχαρο, διαγνώστηκε μεταστατικός καρκίνος στο πάγκρεας. Ένιωθα ψυχολογικά να πέφτω κουρασμένος από την ταλαιπωρία των τόσο ετών αλλά και τη νέα περιπέτεια με τη νέα νόσο, άρχισα να λυγίζω, να απελπίζομαι.

Εκείνο τον καιρό μία φίλη μου, η Βούλα, που είχα γνωρίσει πρόσφατα, μου μίλησε για τον Ταξιάρχη και την θαυμαστή εικόνα του στο Μανταμάδο της Λέσβου. Αυτές τις ημέρες δε, γνώρισα και ένα παιδί που καταγόταν από τη Μυτιλήνη και γίναμε φίλοι. Του μίλησα για την κατάστασή μου και τον ρώτησα για τον Ταξιάρχη, για τον οποίο μου είχε μιλήσει η φίλη μου η Βούλα. Εκείνος μου διαβεβαίωσε για τη θαυματουργικότητα του Ταξιάρχη Μανταμάδου και μου υποσχέθηκε, στο ταξίδι του στη Μυτιλήνη που προγραμμάτιζε αυτές τις ημέρες, να μου έφερνε από τον Ταξιάρχη λαδάκι και αγιασμό να αλείφω στο μέρος του σώματός μου που εγκυμονούσε η επάρατη ασθένειά μου.

Έτσι, μετά από λίγο καιρό, είχα στα χέρια μου απ’ εκείνον μία εικονίτσα του Αρχαγγέλου, την παράκληση αλλά και το τελευταίο αγιολόγιο -ημερολόγιο 2015 του προσκυνήματος, που ήταν αφιερωμένο στα θαύματα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Όταν διάβασα το Ημερολόγιο Αγιολόγιο του Ταξιάρχη, εντυπωσιάστηκα από τα αναγραφόμενά του! Άρχισα, λοιπόν, να εντείνω την προσευχή μου συνεχώς και να ζητώ τη μεσιτεία του. Δεν πέρναγε ημέρα που να μην προσεύχομαι στον Ταξιάρχη. Διάβαζα το βιβλίο του με την ιστορία της ανάγλυφης εικόνας του, που μου το είχε προμηθεύσει και πάλι ο φίλος μου από τη Μυτιλήνη, και στο τέλος έκλεινα με την ιερή παράκληση των Αρχαγγέλων.

Η συνέχεια του θαύματος από τον ταξιάρχη: “Καθημερινά σταυρωνόμουν με το λαδάκι από το καντήλι του και έβρεχα τη γλώσσα μου με τον αγιασμό του”

Καθημερινά σταυρωνόμουν με το λαδάκι από το καντήλι του και έβρεχα τη γλώσσα μου με τον αγιασμό του. Το ημερολόγιο με τα θαύματα μού μεγάλωσαν την πίστη και άρχιζα να ελπίζω ότι και εμένα μπορεί να βοηθήσει ο Αρχάγγελος. Αυτή η ελπίδα σιγά-σιγά έγινε πίστη, πίστη ακράδαντη. Η ψυχολογία μου ανέβηκε. Σιγά-σιγά άρχισα πάλι να χαμογελώ και να παίρνω δύναμη από τις καθημερινές προσευχές μου. Όταν ο καιρός πλησίαζε να κάνω νέες εξετάσεις για την εξέλιξη του καρκίνου, δε φοβόμουν πια! Τον Φεβρουάριο 2015 μπήκα για εξετάσεις. Και οι προσευχές μου εισακούστηκαν!!

Οι Καρκινικοί δείκτες όλοι φυσιολογικοί το πάγκρεας μου καθαρό και η μετάσταση δεν υπάρχει πια!! Οι τιμές του σακχάρου έπεσαν αισθητά! Δε μπορούσε να το πιστέψει κανείς!.. Εγώ μπορούσα! Θα σε αγαπώ πάντα, Αρχάγγελε. Ποτέ δε θα ξεχάσω τη σωτηρία που μου χάρισες και πάντα θα σε προσκυνώ, θα σε λατρεύω. Αξίωσε με να έρθω και στον Μανταμάδο να προσκυνήσω τη θαυμαστή ανάγλυφη εικόνα σου και να σου πω αμέτρητα ευχαριστώ.

Related posts

Έτσι είναι χωρίς ρετούς το σώμα της Αγγελικής Νικολούλη στα 60, οι φώτο που κυκλοφορούν και «κλείνουν στόματα»

Παναγιώτης Ραφαήλ: O μικρός “ήρωας”, έκλεισε τα 6, σβήνει το κεράκι και όλοι του εύχονται «χρόνια πολλά»

«Μην το πείτε στη μαμά μου…Τρώμε μία εβδομάδα ρύζι»