Κείμενο χήρας : «Η υποκρισία σας, μου φέρνει εμετό»
Κείμενο χήρας :«Ο άντρας μου πέθανε πριν 4 χρόνια. Η κουμπάρα μου, έχασε τον πατερά της πριν 30 χρόνια». Μου είχε περιγράψει ποσό άσχημη αντιμετώπιση είχε η μανά της, ως χήρα από τον κόσμο.
Την απομόνωσε κοινωνικά. Σχολίαζαν τα πάντα. Από το ποσό καιρό φορούσε μαύρα, μέχρι την ώρα που επέστρεφε απ’ την δουλεία… Όταν άκουσα σκέφτηκα πως φταίει η εποχή. Άλλοι καιροί τότε, άλλοι σήμερα. Σήμερα τα πράγματα θα είναι αλλιώς. Έλα όμως που δεν είναι…»
Για παράδειγμα βρίσκω αξιοπερίεργο, το πόσοι ασχολούνται με το τι φοράω. Καθώς είναι κάτι που νομίζω ότι δεν θα έπρεπε να ενδιαφέρει κανέναν άλλον εκτός από μένα. Υπάρχουν και αυτοί που θεωρούν ότι θα έπρεπε να φοράω μπούργκα ας πούμε.
Μέσα στο κατά-καλοκαιρό, κάποια μου είπε ”Δεν θα έπρεπε να φοράς κοντομάνικο χήρα γυναικά γιατί δεν φοράς καλσόν; ”Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι θα έπρεπε να κατεβάσω ρολά στο σπίτι μου, ή θα έπρεπε να κλειστώ μέσα στη ντουλάπα για πάντα να μην ξαναβγώ από κει..
Όμως όλοι αυτοί θα πρέπει τελικά να καταλαβουν,ότι έχω υποχρέωση απέναντι στα παιδιά μου. Να τα στηρίξω όσο μπορώ να μην κλειστώ ούτε να κατεβάσω ρολά.
Έχω υποχρέωση να στηρίξω τον εαυτό μου, γιατί όταν είμαι εγώ καλά είναι και αυτά ακόμη καλυτέρα. Στα τόσα προβλήματα που έχω να λύσω κάθε ημέρα, αυτά είναι το αστείο που λέμε για να γελάσουμε.
Γιατί ναι, όσο παράλογο κ αν σας φαίνεται γελάμε, αναπνέουμε, συνεχίζουμε και ζούμε. Αν είμαστε μικρές σε ηλικία μπορούμε να ερωτευτούμε κ να ξαναφτιάξουμε την ζωή μας κ εμείς οι “χήρες”.
Τώρα με κρίνουν κ σχολιάζουν την κάθε μου κίνηση. Δεν είδα κανέναν από αυτούς να έρθει να μου χτυπήσει την πόρτα, για να μου συμπαρασταθεί στα τόσα που περνούσα. Όταν κλείνει η πόρτα του σπιτιού, κάνεις δεν ξέρει τι γίνεται μέσα.
Τελευταία λόγια του κειμένου της χήρας
Το μόνο που κοιτάνε όλοι αυτοί είναι η επιφάνεια. Είναι όλοι αυτοί οι “δήθεν” καθώς πρέπει. Που τα κάνουν όλα άψογα. Παίρνουν από μόνοι τους το δικαίωμα και γίνονται κριτές και επικριτές στις ζωές των άλλων..
Αυτός ο καθωσπρεπισμός θα μας φάει, αυτή η δηθενιά και η υποκρισία… Με συγχωρείτε άλλα, νιώθω μια ξαφνική ανακατωσούρα στο στομάχι. Δεν αντέχω την τόση ψευτιά που με περιβάλλει!