Κική Δημουλά: Να φεύγεις. Να μην δραπετεύεις όμως. Γιατί αν δραπετεύσεις, κινδυνεύεις να ξαναγυρίσεις.
Είναι αδιαμφισβήτητα από τις κορυφαίες ποιήτριας που γνώρισε η χώρα, με τα ποιήματα της να αγγίζουν και να μιλούν στην ψυχή πολλών. Μα πρωτίστως πέρα από την τέχνη, είχαν πολλά να σου πουν, να σε μάθουν και να σε βοηθήσουν να συνεχίσεις την ζωή σου με αξίες και ήθος. Κάποτε η αείμνηστη και σπουδαία ποιήτρια είχε γράψει:
Να φεύγεις από σχέσεις και από ανθρώπους που δεν έδωσαν αγώνα για να σε κρατήσουν, από ανθρώπους που σε θεωρούσαν δεδομένο, δεδομένη στη ζωή τους. Από ανθρώπους που σε άφησαν να φύγεις και δεν διεκδίκησαν την αλλαγή.
Να φεύγεις. Να μην δραπετεύεις όμως. Γιατί αν δραπετεύσεις, κινδυνεύεις να ξαναγυρίσεις. Να φεύγεις με το κεφάλι ψηλά. με αξιοπρέπεια, γιατί δεν σου δίνουν αυτό που ποθείς.
Γιατί η σχέση πρέπει να είναι πόθος, πάθος, σεβασμός, έλξη, έρωτας και αγάπη. Και να μην φοβάται ο άλλος να δείχνει τα συναισθήματά του. Γιατί στη σχέση ο άλλος πρέπει να σου δείχνει ότι σε θέλει, όπως του δείχνεις και εσύ, και όχι να μαντεύεις.
Γιατί σύμφωνα με την Κική Δημουλά ο δρόμος για την αυτοεκτίμηση δύσκολα χτίζεται, εύκολα όμως γκρεμίζεται.
Και να αγαπάς. Εκείνον. Εκείνην. Αλλά να αγαπάς και τον εαυτό σου και να τον φροντίζεις. Να φεύγεις από σχέσεις που σε κάνουν να αμφισβητείς τον εαυτό σου.
Γιατί ο δρόμος για την αυτοεκτίμηση δύσκολα χτίζεται, εύκολα όμως γκρεμίζεται. Και ίσως χρειάζεται να φύγεις για να σε αναζητήσουν και να καταλάβουν ότι άξιζες να είσαι στη ζωή τους. Και αν δεν το κάνουν, δεν πειράζει. Και αν δεν το καταλάβουν, γιατί δεν θα μπορούν για τους δικούς τους λόγους, πάλι δεν πειράζει.
Πειράζει για εκείνους, όχι όμως για εσένα. Γιατί αυτό θα σημαίνει ότι εσύ πήρες την σωστή απόφαση. Σημαίνει ότι εσύ έφυγες από μία σχέση που ο άλλος δεν θα σε αντιμετώπιζε ποτέ όπως σου άξιζε.
Και εσύ. Εσύ πάντα θα έκανες υποχωρήσεις και εκείνος θα μάθαινε στις υποχωρήσεις σου και θα σου ζητούσε και άλλες, μέχρι που δεν θα είχες κάτι άλλο να δώσεις.
Να φεύγεις λοιπόν. Γιατί «Έχω και εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς… Μα δεν σκοτώνω άστρα…» – Κική Δημουλά