Κώστας Χατζηχρήστος: Μερικές ενδιαφέρουσες πτυχές της ζωής του δημοφιλούς Έλληνα ηθοποιού
Κώστας Χατζηχρήστος: Γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 1921 στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους και δημοφιλέστερους κωμικούς ηθοποιούς του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Ήταν παιδί πολύτεκνης οικογένειας, με την οποία μετακόμισε στο Παγκράτι λίγο μετά τη γέννησή του. Συγκεκριμένα, ήταν το 11ο παιδί μίας οικογένειας με συνολικά 10 γιους!
Αρχικά φοίτησε στην Στρατιωτική Σχολή Σύρου και έπειτα στην Καβάλα. Στον ελληνικό κινηματογράφο, πρωτοεμφανίστηκε το 1952 στην ταινία «Ο Πύργος των Ιπποτών». Έχει συμμετάσχει σε συνολικά 100 ταινίες, ενώ έχει παίξει και στο θέατρο. Μάλιστα, η μεγαλύτερη επιτυχία του στο θέατρο ήταν η παράσταση «Ο άνθρωπος που γύρισε από τα πιάτα» το 1968-1969. Η πορεία του στο θέατρο συνεχίστηκε έως το 1983.
Ανάμεσα στις μεγαλύτερες κινηματογραφικές επιτυχίες του συγκαταλέγονται: «Γκόλφω», « Ο Ηλίας του 16ου», «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες». Καθώς και «Το έξυπνο πουλί», «Ο κύριος πτέραχος», «Η σοφερίνα» «Οι κληρονόμοι» και «Ένας ζόρικος δεκανέας». Βέβαια, η μεγαλύτερη επιτυχία του ήταν ο ρόλος του ως Ζήκος στην ταινία «Της Κακομοίρας», η οποία προσφάτως προβάλλεται και έγχρωμη.
Η αναφορά του Κώστα Χατζηχρήστου στο στρατό
Ο ίδιος έχει αναφέρει«Μου άρεσε ο στρατός, ήθελα να γίνω αξιωματικός και τελικά έγινα. Θυμάμαι ότι στη Σύρα βγαίναν οι ανθυπασπιστές και μετά στην Καβάλα οι ανθυπολοχαγοί. Αυτό έκανα κι εγώ και τελικά έγινα ανθυπολοχαγός. Εκεί με έπιασε και ο πόλεμος. Πήγα στην Αλβανία και χιλιοταλαιπωρήθηκα γιατί μετά το πρώτο δεκαπενθήμερο έπαθα κρυοπαγήματα, αλλά ευτυχώς ελαφριάς μορφής. Παρ’ όλα αυτά δεν μπορούσα να περπατήσω. Τότε με έστειλαν στα μετόπισθεν, μετά στο Πόγραδετς και μετά στην Κορυτσά».
Ο ίδιος πολέμησε στο Αλβανικό μέτωπο το 1940-1941 και έχει αναφέρει «Αυτό που δε θα ξεχάσω ποτέ είναι ένα απόγευμα, μόλις άρχιζε να σουρουπώνει. Είχαμε βγει περίπολο. Σε κάποια στιγμή είδα κάτι να σαλεύει σε κάτι θάμνους. ‘‘Αλτ!’’, φωνάζω, και ξεπετάγονται δυο Ιταλοί φωνάζοντας ‘‘φρατέλο, φρατέλο’’. ‘Ρίχ’ τους’’, ακούω τη φωνή του λοχαγού πίσω μου. Έντρομοι οι Ιταλοί μου φωνάζουν ‘‘φρατέλο, φρατέλο’’. Τι να κάνω τώρα; Βλέπεις υποχωρούσαμε τότε, γιατί είχαν μπει οι Γερμανοί. Τους σημαδεύω, αλλά βλέπω ότι είχα να κάνω με δυο αμούστακα παιδιά, σχεδόν στην ηλικία μου. Αϊ στο διάολο λέω, και τους πάω πίσω ζωντανούς».
Κώστας Χατζηχρήστος: Οι οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε
Οι παραστάσεις του ήταν υπερθεάματα που απαιτούσαν υπέρογκα ποσά για να πραγματοποιηθούν. Μάλιστα είχε αναφέρει «Κάθε βράδυ φουλ να είσαι, θα χάνεις και τριάντα οχτώ χιλιάρικα». Έτσι για να βγάλει τα έξοδά του, αναγκάστηκε να ακριβύνει το εισιτήριο. Μάλιστα υποχρέωνε τους άνδρες θεατές να πηγαίνουν στο θέατρο με γραβάτα.
Το φανατικό του κοινό άρχισε να αναζητά φθηνότερες μορφές διασκέδασης και έτσι οι παραγωγές τους Χατζηχρήστου δεν πήγαιναν καλά. Μάλιστα, υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο επί σκηνής. Ο δημοφιλής ηθοποιός και θιασάρχης βουτήχτηκε στα χρέη, έχασε το θέατρό του και κατέληξε να μένει σε δωμάτια ξενοδοχείων.
Δεν λάμβανε καν χρήματα από τα δικαιώματα των ταινιών του καθώς όπως είχε πει «Πρέπει να μάθει όλος ο κόσμος κάτι που ίσως δεν ξέρει. Ότι εγώ δεν παίρνω ούτε μία δραχμή παρόλο που οι ταινίες μου είναι σε συνεχή προβολή. Και έφτασε στο σημείο μέσα σε μία βδομάδα να παιχτούν τρεις ταινίες μου μαζεμένες. Δεν ξέρω ποιοι είναι αυτοί οι κύριοι και κονομάνε, αλλά πάντως είναι άδικο για μένα. Ο κόσμος μπορεί βλέποντας τις ταινίες μου να νομίζει ότι ο Χατζηχρήστος τα κονομάει χοντρά. Λάθος. Άλλοι τα κονομάνε και όχι εγώ. Και γι’ αυτό εκφράζω κάποιο παράπονο γι’ αυτή τη μεταχείριση. Τέλος πάντων».
Η μάχη του Κώστα Χατζηχρήστου με τον αλκοολισμό και το παράπονό του λίγο πριν πεθάνει
Παρά το γεγονός ότι πέρασαν πάρα πολλά χρήματα από τα χέρια του, ο κορυφαίος Έλληνας ηθοποιός τα τελευταία χρόνια της ζωής του είχε πτωχεύσει. Αυτό που του στοίχισε δε όσο τίποτα άλλο ήταν ο ξαφνικός χαμός της τέταρτης γυναίκας του, Ελένης Πανταζή. Άρχισε να πίνει καθώς «Ο θάνατος της τρίτης γυναίκας μου με έκανε κομμάτια. Άρχισα να πίνω χωρίς κανένα μέτρο. Ζούσα μόνο για να πίνω. Αρρώστησα. Χάθηκα από τη θεατρική ζωή. Έπινα συντροφιά με τον σκύλο μου».
Όσο για το παράπονό του λίγο πριν πεθάνει «Χαρτιά δεν ξέρω. Από ιππόδρομο δεν έχω ιδέα. Πού πήγαν όλα αυτά τα χρήματα;. Από τα χέρια μου πέρασαν πολλά χρήματα. Έπρεπε να κρατώ πισινή. Ούτε χαρτοπαίκτης ήμουνα, ούτε ιπποδρομιάκιας. Ήμουν αυτός που όταν τέλειωνε η παράσταση έπαιρνα όλο τον θίασο και πηγαίναμε να γλεντήσουμε όλοι μαζί».
