Κουκάκι: Η αληθινή ιστορία και τα ανεξήγητα φαινόμενα
Μία συγκλονιστική και αληθινή ιστορία ακολουθεί ένα σπίτι στο Κουκάκι. Μαρτυρίες τονίζουν ότι κάποτε ένας 16χρονος μαθητής διέμενε στη συγκεκριμένη περιοχή, με την οικογένειά του και είχε συχνά νευρικούς σπασμούς και τηλεκινητικά φαινόμενα. Επίσης, κλεινόταν στο δωμάτιό του και μιλούσε με γνωστό ιστορικό πρόσωπο.
Στο δωμάτιό του μετακινούνταν έπιπλα, ακούγονταν καλπασμοί αλόγων. Από εκεί και πέρα, αξιοπερίεργο ήταν πως ακούγονταν και η φωνή του νεκρού συνομιλητή του. Τα φαινόμενα για τον Άγγελο Γουλανδρή ξεκίνησαν το 1936. Τότε, προσβλήθηκε από άγνωστη ασθένεια και εγκατέλειψε τις σπουδές του. Όμως, οι γιατροί διαβεβαίωσαν τους γονείς του πως ήταν υγιής.
Ιστορία στο Κουκάκι: «Ο νεκρός μου απευθύνει τον λόγο»
Ο Άγγελος Γουλανδρής εξιστορούσε στην οικογένεια και στους φίλους του όλα όσα του συνέβαιναν λεπτομερέστατα: «Ενώ κάθομαι με τους δικούς μου τα βράδια, με καταλαμβάνει μια ακατανίκητη επιθυμία να κλειστώ στο γραφείο μου. Αυτό μου συμβαίνει πάντοτε μεταξύ 11 και 12 τη νύχτα. Όταν μπαίνω στο δωμάτιό μου και κάθομαι στην καρέκλα του γραφείου μου, ακούω κρότους, σαν να κινούνται τα έπιπλα και να τρίζει το σπίτι συθέμελα.
Ταυτοχρόνως, ένα φωτεινό τόξο παρουσιάζεται μπροστά μου, ενώ αισθάνομαι να παραλύουν τα πόδια μου. Το φωτεινό τόξο παίρνει σιγά-σιγά τη μορφή ενός νεκρού προσώπου, περιβεβλημένο με φωταύγειες. Οι κρότοι, τότε, σταματούν και ο νεκρός μου απευθύνει τον λόγο.
Πολλές φορές τον χαιρέτησα δια χειραψίας. Έσφιξα το χέρι του! Ήταν πραγματικό! Μου δίνει συμβουλές για τη ζωή και τα μαθήματά μου, ενώ μου υπαγορεύει και διάφορες οδηγίες, τις οποίες καταγράφω στα τετράδιά μου. Το πρόσωπό του στέκεται απέναντί μου ακίνητο και φωτίζεται με δικό του φως. Το βλέπω καθαρά, όπως βλέπω έναν κοινό άνθρωπο. Όταν ολοκληρωθεί η κουβέντα μας, οι κρότοι επαναλαμβάνονται και καθώς η μορφή του χάνεται, τα μέλη αρχίζουν να ξεμουδιάζουν».
Κουκάκι: Η εξέταση του τρομερού μυστηρίου
Ο Υφηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κύριος Πετζετάκης, ανέφερε για το θέμα: «Πριν λίγο καιρό, κλήθηκα όντως, για να εξετάσω τον νεαρό Άγγελο Γουλανδρή. Πρόκειται περί ατόμου καλής υγείας και άριστης διανοητικής κατάστασης, εφόσον εξετάζεται σε κατάσταση νηφαλιότητας. Όμως, σε ορισμένες στιγμές, παρουσιάζει διαταραχές του νευροφυτικού συστήματος. Καταλαμβάνεται, δηλαδή, αιφνιδίως από μυϊκούς σπασμούς, ιδιαιτέρως στους μύες του βραχίονα.
Εξεταζόμενος μετά τα φαινόμενα, εμφανίζει ταχυκαρδία μεγάλου βαθμού, η οποία διαρκεί για μισή ώρα μετά την ιδιάζουσα συνομιλία. Έτσι, προκειμένου να έχουμε μια αποκρυσταλλωμένη επιστημονικώς εικόνα για την κατάστασή του, αποφασίσαμε να τοποθετήσουμε μικρόφωνο εντός του δωματίου του και φωτογραφική μηχανή, ώστε να απαθανατιστεί ενδεχομένως το φωτεινό τόξο, που προηγείται, κατά την ομολογία του 16χρονου μαθητή, της φωτεινής μορφής του ιστορικού προσώπου, που ισχυρίζεται ότι του παρουσιάζεται, αλλά η οικογένεια Γουλανδρή αρνήθηκε επιμόνως.
Πάντως, κατά τη γνώμη μου, πρόκειται περί συνήθων τηλεκινητικών φαινομένων. Το επιστημονικώς ενδιαφέρον, εν προκειμένω, είναι το ζήτημα της δεύτερης φωνής. Διότι δεν γνωρίζουμε, εάν πρόκειται περί ασυνειδήτου εγγαστριμυθίας, εμφανιζόμενης κατά τη στιγμή της έκστασης υπό την οποία βρισκόταν ο νεαρός ή πρόκειται περί εκτοπλασματικής φωνής, πράγμα που θα ήταν ενδιαφέρον επιστημονικώς να βεβαιωθεί».
Οι οικογένειες Σκαδαρέση και Γεωργίου, που διέμεναν στην ίδια γειτονιά, εξιστορούσαν τα καταπληκτικά φαινόμενα, με ειλικρινή τρόμο. Πίστευαν ότι επρόκειτο περί στοιχειών και φαντασμάτων. Επίσης, οι γείτονες βεβαίωναν ότι ακούγονταν ευκρινέστατα οι ομιλίες.
Τα φαινόμενα εξακολουθούσαν να λαμβάνουν χώρα. Οι επιστήμονες συνέχιζαν να επισκέπτονται την πολύπαθη οικία του Άγγελου Γουλανδρή, προκειμένου να δώσουν πλήρη εξήγηση και δυνατή λύση στα τρομακτικά φαινόμενα.