Ματίνα Παγώνη: Οι δηλώσεις για την πρόταση που δέχτηκε από την Σαουδική Αραβία
Αίσθηση προκαλεί για μια ακόμη φορά η Ματίνα Παγώνη, η οποία μίλησε δημόσια για την πρόταση που δέχτηκε να δουλέψει στην Σαουδική Αραβία, αλλά και τις συνθήκες εργασίας που επικρατούν εκεί.
«Μου είχαν προτείνει να εργαστώ στη Σαουδική Αραβία πριν δύο χρόνια. Η πρόταση ήρθε μαζί με ένα διετές συμβόλαιο. Ο μισθός μου θα ανερχόταν στις 14.000 ευρώ το μήνα, ενώ μου πρότειναν να καλύψουν και τη διαμονή μου».
Τεράστιες είναι οι διαφορές των συνθηκών εργασίας αλλά και των χρηματικών αποδοχών γιατρών και νοσηλευτών που εργάζονται στη Σαουδική Αραβία, σε σχέση με αυτών της χώρας μας. Το ρεπορτάζ του GRTimes για τη ζωή μίας Ελληνίδας νοσηλεύτριας, στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας, επιβεβαιώνει η Ματίνα Παγώνη, η οποία παραδέχεται στο GRTimes ότι είχε δεχτεί πρόταση με 14.000 ευρώ το μήνα! «Δικαιότατα φεύγουν οι υγειονομικοί μας», τονίζει ο Πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ.
Ασύγκριτες είναι οι συνθήκες εργασίας γιατρών και νοσηλευτών του εξωτερικού, σε σχέση με εκείνων της χώρα μας. Τα όσα ανέφερε στο GRTimes Ελληνίδα νοσηλεύτρια που εργάζεται στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας, για πολυτελή διαμονή και υψηλές αποδοχές, επιβεβαιώνει η πρόεδρος της ΕΙΝΑΠ, Ματίνα Παγώνη.
“Μου είχαν προτείνει να εργαστώ στη Σαουδική Αραβία πριν δύο χρόνια”, Ματίνα Παγώνη
«Μου είχαν προτείνει να εργαστώ στη Σαουδική Αραβία πριν δύο χρόνια. Η πρόταση ήρθε μαζί με ένα διετές συμβόλαιο. Ο μισθός μου θα ανερχόταν στις 14.000 ευρώ το μήνα, ενώ μου πρότειναν να καλύψουν και τη διαμονή μου.
Επέλεξα να μην πάω, καθώς οι συνθήκες στη χώρα δεν είναι υποφερτές. Δε θα μπορούσα να ζω δύο χρόνια στους 45 βαθμούς Κελσίου, υπακούοντας σε τόσο αυστηρούς κανόνες, μακριά απ’ την οικογένειά μου. Τι να κάνεις τα χρήματα εάν δε μπορείς να βγεις έξω και να απολαύσεις τη ζωή;», τονίζει στο GRTimes.
Η ίδια ωστόσο παραδέχεται ότι η Ελλάδα πρέπει να δίνει ανταγωνιστικά κίνητρα στους γιατρούς και τους νοσηλευτές της, ώστε να μην εγκαταλείπουν τη χώρα.
«Είναι ανεπίτρεπτο να αφήνουμε τους γιατρούς και τους νοσηλευτές μας να φεύγουν. Είναι φοβερά μυαλά. Πρέπει να εξασφαλίσουμε για εκείνους κίνητρα. Ας πούμε, θα μπορούσαμε να τους απασχολούμε για μία διετία ή πενταετία σε νησιά, με καλύτερους μισθούς, ακόμη και σπίτι και διατροφή και στη συνέχεια να τους μεταθέτουμε με τις βέλτιστες συνθήκες στα κέντρα των πόλεων. Έτσι, τα νησιά θα ήταν εφοδιασμένα με επαρκή αριθμό γιατρών και νοσηλευτών, κι εκείνοι θα είχαν ένα λόγο για να μείνουν», προτείνει.
Περισσότερες δηλώσεις από την Ματίνα Παγώνη και την Σαουδική Αραβία
Ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλης Γιαννάκος, επιχειρεί να κάνει μία σύγκριση των συνθηκών εργασίας και των απολαβών της χώρας μας σε σχέση με του εξωτερικού, μιλώντας στο GRTimes.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο μισθός του μέσου νοσηλευτή στη χώρα μας ανέρχεται στα 700 ευρώ για 8 ώρες εργασίας, ενώ του μέσου γιατρού στα 1.200 ευρώ, ο οποίος μαζί με τις εφημερίες ανεβαίνει στα 1.700 ευρώ το μήνα.
Ακόμη, όπως εξηγεί, ένας νοσηλευτής και ένας γιατρός στην Ελλάδα, έχουν να αντιμετωπίσουν την ανεργία, αλλά και την ανασφάλεια, καθώς οι περισσότεροι στις μέρες μας είναι συμβασιούχοι με πεντάμηνες ή εξάμηνες συμβάσεις, γνωρίζοντας ότι με τη λήξη της σύμβασης ενδέχεται να μείνουν άνεργοι.
«Στη Σουηδία, ένας νοσηλευτής παίρνει 2.500 ευρώ για 7 ώρες εργασίας, ενώ το ενοίκιό του ανέρχεται στα 800 ευρώ και συμπεριλαμβάνει όλα τα έξοδα. Εδώ κυριαρχεί η ανασφάλεια. Έχουμε να κάνουμε προσλήψεις μόνιμου προσωπικού τουλάχιστον πέντε χρόνια. Έχουμε 40 χιλιάδες οργανικές θέσεις κενές και δύο νοσηλευτές περιθάλπουν 40 ασθενείς.
Στο εξωτερικό, έχουν δέκα νοσηλευτές για 40 ασθενείς. Συνειδητοποιούμε ότι οι συνθήκες εργασίας είναι καλύτερες. Επίσης, οι συνάδελφοί μας στο εξωτερικό παίρνουν επίδομα βαρέων και ανθυγιεινών. Η χώρα μας είναι η μόνη που δεν το παρέχει. Δικαιότατα φεύγουν λοιπόν», συμπεραίνει ο κ. Γιαννάκος.
Ο ίδιος, καταλήγει λέγοντας ότι ποτέ δεν είναι αργά να διορθωθούν οι παθογένειες. Κρίνει απαραίτητη την πρόσληψη προσωπικού ώστε να ελαφρυνθεί το εξαντλημένο νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό, ιδίως σε καιρό πανδημίας, ενώ επισημαίνει την ανάγκη ανεύρεσης ανταγωνιστικών κινήτρων για την αποφυγή του brain drain.
