Βία: Η εκμετάλλευση εργασίας αποτελεί μία μορφή της
Χρησιμοποιώντας την έννοια της βίας, μπορούμε να περιγράψουμε πολλά πράγματα. Πρόκειται για μια λέξη, με τόσο ευρεία έννοια, η οποία καλύπτει μια σειρά από πράγματα, γεγονότα και καταστάσεις.
Τι σημαίνει πραγματικά βία;
«Βία είναι να είσαι άνεργος. Να ψάχνεις ένα χρόνο για δουλειά. Να μην σε προσλαμβάνει κανείς, γιατί είσαι πάνω από τα σαράντα».
«Βία είναι να λες στα παιδιά σου ότι δεν τα πας στην θάλασσα. Επειδή, η βενζίνη άγγιξε το 1.75. Επειδή, πρέπει να κάνεις περικοπές».
«Βία είναι κλείνεις ραντεβού στο ΙΚΑ, μετά από δύο μήνες. Και όταν πηγαίνεις, ο γιατρός να είναι απών».
«Βία είναι να μην τολμάς να γυρίσεις μόνος στο σπίτι μετά τις 9».
«Είναι να είσαι 18 χρονών. Να έχεις υποστεί του κόσμου τις μεταρρυθμίσεις. Να έχεις φτύσει αίμα για να μπεις σε μια σχολή και να βγαίνεις και άνεργος και αμόρφωτος».
«Είναι να παρακολουθείς τα σκάνδαλα να περνούν από μπροστά σου, σαν παραμύθι. Να κουκουλώνονται από όλους. Να μην μπαίνει κανείς φυλακή και να τελειώνουν με ένα ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα».
«Είναι να πληρώνεις 1.40 ενώ περιμένεις μια ώρα ένα λεωφορείο που όταν φτάνει χωράς μόνο στα πόδια του οδηγού».
«Είναι να σε παίρνουν 20 τηλέφωνα την μέρα από εισπρακτικές εταιρίες επειδή καθυστέρησες την δόση του στεγαστικού».
«Είναι να κόβεις τα παιδιά από το φροντιστήριο γιατί δεν φτάνουν τα λεφτά ενώ έχεις ήδη πληρώσει για δωρεάν παιδεία».
«Είναι να βλέπεις τους πολιτικούς σου να τσακώνονται με μόνο γνώμονα τα ποσοστά του κόμματος τους ενώ εσύ αγωνιάς για το μέλλον των παιδιών σου».
«Είναι ενώ σου ζητούν να πληρώσεις επίδομα αλληλεγγύης να διαβάζεις ότι οι εφορίες έχουν να κάνουν ελέγχους και να εισπράξουν από το 1995».
«Είναι να είσαι 45 χρονών, να δουλεύεις και να πληρώνεις μια ζωή και να καταντήσεις να ζεις από την σύνταξη των γονιών».
«Είναι το παραμύθιασμα από τα μέσα ενημέρωσης που συγκαλύπτουν ή αποκαλύπτουν ανάλογα με τα deal που γίνονται κάτω από το τραπέζι και τις επιχορηγήσεις».
«Είναι να σε ληστεύουν για τρίτη φορά και το όργανο της τάξεως να σου λέει μην ελπίζεται πολλά, αφού δεν ήσασταν μέσα πάλι καλά να λέτε».
«Είναι να σου στερούν το δικαίωμα της διαμαρτυρίας, να τρως τόνους τα χημικά και να σε αναγκάζουν σε σιωπή παρακρατικοί, αντιεξουσιαστές, χρυσαυγίτες , πληρωμένοι ή προστατευόμενοι από όπου και αν προέρχονται».
«Είναι να πληρώνεις 3 ευρώ διόδια για να διανύσεις μια απόσταση 100 χιλ και ταυτόχρονα να κάνεις τάμα στον Άγιο Χριστόφορο να φθάσεις ζωντανός».
«είναι να βλέπεις όσους εμπλέκονται σε σκάνδαλα πάσης φύσεως να κυκλοφορούν ελεύθεροι, να παρουσιάζονται στην δικαιοσύνη όποτε θέλουν και αν τελικά παραπεμφθούν να συνεχίζουν το έργο τους μέσα από την φυλακή».
«Είναι να ακούς τον Πρωθυπουργό και τους βουλευτές να ανησυχούν για την βία μόνο όταν αγγίζει το δικό τους σπίτι και να ανακοινώνει επιτροπές στις οποίες ο κάθε βουλευτής θα πληρώνεται με 245 ευρώ για να παραβρεθεί στην συζήτηση».
«Είναι να ζεις την κάθε μέρα σαν τελευταία. Όχι για να την ζήσεις στο έπακρο, αλλά επειδή απλά δεν ξέρεις τι θα υπάρχει αύριο».