Nτέμης Ρούσσος: Ο Έλληνας που κατάφερε να γίνει παγκοσμίως γνωστός
Πρόκειται για έναν έλληνα που άφησε την δίκη του ιστορία τόσο εντός, όσο και εκτός χώρας. Προσωπικότητα τόσο ξεχωριστή, που αρκετοί εκτίμησαν.
Ένας από τους λίγους Έλληνες μουσικούς που κατάφερε να κάνει καριέρα στο εξωτερικό. Ο Ντέμης Ρούσσος γνώρισε την παγκόσμια επιτυχία χάρη στο μουσικό του ταλέντο. Απεβίωσε στις 25 Ιανουαρίου το 2015.
Λίγοι καλλιτέχνες της ποπ των τελευταίων 50 χρόνων πέτυχαν τέτοια παγκόσμια αναγνώριση όπως ο Ντέμης Ρούσσος, Ο ντυμένος με καφτάνι, λάτρης της μέσης του δρόμου, πούλησε περισσότερους από 60 εκατομμύρια δίσκους στη μακρά καριέρα του.
Ένα από τα πιο διαρκή τραγούδια του Ρούσσου ήταν το ομότιτλο κομμάτι του άλμπουμ του 1973 Forever and Ever. Το άλμπουμ έφτασε στο Νο 2 των βρετανικών charts το 1974. Ακολούθησε το Happy to Be On an Island in the Sun, που στόχευε έξυπνα στη βρετανική αγάπη για τις διακοπές στη Μεσόγειο, και ένα top 10 hit το 1975 , όπως και το συνοδευτικό άλμπουμ. Ο Ρούσσος είπε: «Ο λόγος της μεγάλης μου επιτυχίας στην Αγγλία ήταν ότι οι Βρετανοί άρχισαν να θέλουν να πάνε διακοπές στην Ελλάδα και την Ισπανία. Η μουσική μου ήρθε στην ώρα της. Ήταν ρομαντική μεσογειακή μουσική που απευθυνόταν σε όλους αυτούς τους ανθρώπους».
Τα πρώτα χρόνια ζωής του Ντέμη Ρούσσου
Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από τον Γιώργο Ρούσσο και τη Νέλλυ Μαζλούμ. Ο πατέρας του, πολιτικός μηχανικός σε κατασκευαστική εταιρεία, ήταν ελληνικής εξόρυξης και η μητέρα του αιγυπτιακής και ιταλικής καταγωγής. Οι φωνητικές ικανότητες του Ντέμη αναγνωρίστηκαν σε νεαρή ηλικία και έγινε σολίστ με τη χορωδία της ελληνορθόδοξης εκκλησίας στην Αλεξάνδρεια. Έμαθε επίσης κιθάρα και τρομπέτα.
Η αυξανόμενη ξενοφοβία στην Αίγυπτο οδήγησε την οικογένειά του να μεταναστεύσει στην Αθήνα το 1961. Εκεί ο Ντέμης ασχολήθηκε με το μπάσο και ως έφηβος τραγούδησε και έπαιζε σε μια σειρά ποπ συγκροτημάτων, συμπεριλαμβανομένων των Idols και We Five. Μεταξύ των συναδέλφων του ερμηνευτή ήταν ο παίκτης των πλήκτρων Βαγγέλης Παπαθανασίου και ο ντράμερ Λουκάς Σιδεράς, με τους οποίους σχημάτισαν τους Aphrodite`s Child το 1967.
Το τρίο αποφάσισε ότι έπρεπε να έρθει πιο κοντά στο κέντρο της διεθνούς μουσικής βιομηχανίας και ξεκίνησε για Λονδίνο. Δυστυχώς, επιστράφηκαν στο Ντόβερ λόγω προβλημάτων βίζας. Καταλήγοντας στο Παρίσι, μπόρεσαν να περάσουν με επιτυχία σε οντισιόν για στελέχη της δισκογραφικής εταιρείας Philips. Οι πρώτες ηχογραφήσεις τους καθυστέρησαν λόγω της γενικής απεργίας του Μαΐου του 1968, αλλά αργότερα εκείνο το έτος, το Rain and Tears από την Aphrodite`s Child κυκλοφόρησε σε όλη την Ευρώπη. Μια διασκευή του Βαγγέλη Παπαθανασίου από το Pachelbel`s Canon in D major και τον Γάλλο στιχουργό Μπόρις Μπέργκμαν, και με το ασυνήθιστο τενόρο του Ρούσσου, το τραγούδι ήταν μια μικρή επιτυχία στη Βρετανία, αλλά προκάλεσε αίσθηση σε πολλές άλλες χώρες.
Πως κατάφερε να γίνει γνωστός στην Ευρώπη ο Ντέμης Ρούσσος
Το Aphrodite`s Child είχε περισσότερα single στην ηπειρωτική Ευρώπη και συνέχισε για να ηχογραφήσει το άλμπουμ 666 (που έγινε το 1970 αλλά κυκλοφόρησε το 1972), βασισμένο σε θρησκευτικά κείμενα από την αποκάλυψη του Αγίου Ιωάννη, αλλά λίγο αργότερα η φιλοδοξία του Βαγγέλη για τη δημιουργία κινηματογραφικής μουσικής προκάλεσε τη διάσπαση της ομάδας. Αυτός και ο Ρούσσος θα συνεργάζονταν περιστασιακά τα επόμενα χρόνια, ιδιαίτερα το 1981 όταν ο Ρούσσος τραγούδησε το Race to the End, μια φωνητική εκδοχή του θέματος του Βαγγέλη από το Chariots of Fire, σε στίχους του Jon Anderson του προοδευτικού ροκ συγκροτήματος Yes.
Οι κριτικοί είχαν συχνά παρατηρήσει το βάρος του Ρούσσου και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970, όταν ζύγιζε σχεδόν 150 κιλά (περίπου 23 λίβρες), ο Ρούσσος είχε αρχίσει να ανησυχεί. Αφού δοκίμασε πολλές δίαιτες, βρήκε μια που τον βοήθησε να χάσει 50 κιλά σε 10 μήνες. Το 1982, περιέγραψε αυτή τη διαδικασία στο βιβλίο A Question of Weight.
Το 1985, ο Ρούσσος ταξίδευε με την πτήση 847 της TWA από την Αθήνα στη Ρώμη, όταν την κατέλαβαν τρομοκράτες της Χεζμπολάχ και την μετέφεραν στη Βηρυτό. Οι περισσότεροι από τους επιβάτες κρατήθηκαν όμηροι για 17 ημέρες, αλλά ο Ρούσσος και άλλοι Έλληνες πολίτες που επέβαιναν στο αεροπλάνο αφέθηκαν ελεύθεροι μετά από πέντε μέρες.
Περισσότερα για τις επιτυχίες του Ντέμη Ρούσσου
Παρόλο που η δημοτικότητά του στη Βρετανία μειώθηκε από την κορυφή που είχε φτάσει στη δεκαετίας του `70, ο Ρούσσος συνέχισε να ηχογραφεί και να εμφανίζεται σε όλο τον κόσμο μέχρι λίγο πριν τον θάνατό του. Μια περιοδεία στη Γαλλία περιλάμβανε παραστάσεις σε εκκλησίες, δείγμα της βαθιάς χριστιανικής του πίστης. Ακόμη και οι δύσπιστοι κριτικοί αναγκάστηκαν να αναγνωρίσουν τη διαρκή δημοτικότητά του. Όπως είπε ένας κριτικός του Guardian στη συναυλία του στο Royal Festival Hall το 2002 : «Καθώς χορεύει στη σκηνή σαν ευχαριστημένος θείος σε έναν πονηρό γάμο, είναι αδύνατο να τον αντιπαθήσουμε και είναι –όπως πάντα– εντελώς μοναδικός».
“Ελλάδα η πρώτη χώρα μου, Γαλλία η δεύτερη. Ευχαριστώ και τις δύο. Ανήκω και στις δύο εξίσου”. ήταν τα λόγια του σπουδαίου ερμηνευτή όταν παρασημοφορήθηκε από το γαλλικό κράτος. Ένας καλλιτέχνης που έγραψε τη δική του ιστορία… Ντέμης Ρούσσος