Αδερφός Αγίου Παϊσίου: «Εγώ το μεγάλο Γαϊδούρι να καθίσω πάνω σε τούτο το γαϊδουράκι;»
Ιστορίες από τον αδερφό του Αγίου Παϊσίου, ο οποίος πρόλαβε να τον ζήσει έστω και λίγο:
Μέχρι τα επτά του χρόνια, ο αδελφός του Αγίου Παϊσίου, Ραφαήλ, πρόλαβε και έζησε από κοντά τον Άγιο Αρσένιο (Χατζεφεντή) παρατηρώντας, με την παιδική του ως σφουγγάρι ψυχή του, τη ζωή του καθώς και τα θαύματά του στην πατρίδα, στα Φάρασα της Καππαδοκίας.
Ήτανε τόσο φιλεύσπλαχνος ὁ Όσιος Αρσένιος ακόμη και σε αυτά τα περιφρονημένα ζώα.
Γι’ αυτό και ποτέ δεν καταδέχτηκε στην ζωή του να καθίσει πάνω σε ζώο, ακόμα και σε αυτά τα ταλαίπωρα γαϊδούρια, λέγοντας:
«Εγώ το μεγάλο Γαϊδούρι να καθίσω πάνω σε τούτο το γαϊδουράκι;»
Μόνο φεύγοντας για την προσφυγιά, γεροντάκι τότε, τον ανάγκασαν να καθίσει απάνω στο κάρο πηγαίνοντας στην Μερσίνα.
Επίσης μία φορά έστειλε τον μακαριστό Ραφαήλ ἡ γιαγιά του ἡ Χατζή-Χριστίνα, έξι χρονών ήταν τότε, να πάει στον Άγιο Αρσένιο ένα πήλινο δοχείο με φρέσκο γιαούρτι που είχε φτιάξει.
Η άγνωστη ιστορία με τον Άγιο Παΐσιο
Στον δρόμο όμως γλίστρησε ο μικρός Ραφαήλ και πέφτοντας ήρθε ἡ γάστρα με το περιεχόμενο στο πρόσωπό του κάμνοντας κάτασπρο σαν τον ασβέστη.
Βλέποντας τον ο Όσιος έτρεξε να τον βοηθήσει και χαμογελώντας του λέγει:
-Πώς έγινες έτσι ευλογημένε; άντε πήγαινε γρήγορα να πλυθείς.
Μα είχε αυτή η ευλογημένη ψυχή συνάμα και πολύ χιούμορ.
Αφού συνομιλήσαμε εκείνο το καλοκαιράκι στο πατρικό του , στην Κόνιτσα, απ’όπου κατάγεται η Πρεσβυτέρα μου Φωτεινή, του λέγω φεύγοντας:
-Άντε κυρ-Ραφαήλ και του χρόνου να μας αξιώσει ο Θεός να ξαναβρεθούμε και να μας μιλήσεις για τον Άγιο Αρσένιο.
-Ουοουου…μέχρι του χρόνου θα έχω πεθάνει.Το είδα και στον ύπνο μου ότι πέθανα και κατέβηκε από τον ουρανό ένα μεγάλο αεροπλάνο έξω από το σπίτι για να με παραλάβει. Εεε βρε λέγω του εαυτού μου,τι τιμές και δόξες είναι αυτές βρε Ραφαήλ ,να κατέβει ολόκληρο αεροπλάνο για την αφεντιά σου.
-Όχι κυρ-Ραφαήλ,θα ζήσετε κι’άλλο ,τον παρηγόρησα. Και στην ενορία μου ο χοράρχης πήγε 103 ετών.Θάρρος λοιπόν.
-Αααα καλά που μου το’πες. Άμα έρθει ο Άγγελος να με πάρει θα του το πώ, για να με αφήσει κι’άλλο!
Ο Ραφαήλ Εζνεπίδης, έφυγε από τη ζωή τα Χριστούγεννα του 2014, σε ηλικία 96 ετών στην Κόνιτσα.
Ο υπερήλικας Ρ. Εζνεπίδης ζούσε κλινήρης με την σύζυγο του και το ένα από τα παιδιά του, τον Χρήστο.
Η οικογένεια Εζνεπίδη με τη Μικρασιατική καταστροφή έφυγε από τα Φάρασα της Καππαδοκίας και το 1925 εγκαταστάθηκε στην ακριτική Κόνιτσα και σχεδόν ταυτόχρονα γεννήθηκε ένα ακόμη παιδί, από τα οκτώ συνολικά της οικογένειας, που πήρε το όνομα Αρσένιος.
Ο Γέροντας Παΐσιος είναι δίχως αμφιβολία μια μορφή του μοναχισμού και τα λόγια του έχουν μείνει ανεξίτηλα στο πέρασμα των ετών
Ο Γέροντας Παΐσιος είναι δίχως αμφιβολία μια μορφή του μοναχισμού και τα λόγια του έχουν μείνει ανεξίτηλα στο πέρασμα των ετών, μιας και οι προφητείες του είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο για όλους μας.
(Η ηχογράφηση πραγματοποιήθηκε στο σπίτι του μακαριστού κ. Ραφαήλ, στην Κόνιτσα, όταν ήταν σε ηλικία 94 χρονών.)
π. Διονύσιος Ταμπάκης – Ι.Ν.Γενεσίου Της Θεοτόκου Ναυπλίου.
