Αληθινή Ιστορία: Συγκλονίζει η εξομολόγηση του τρίτου προσώπου σε μία σχέση
“Καλησπέρα στη σελίδα σας και στους αναγνώστες. Δεν θέλω να σας πω το όνομά μου θέλω να σας πω ότι πολλές φορές οι άνθρωποι κρίνουμε χωρίς να ξέρουμε. Έχουμε εύκολες τις ταμπέλες αλλά δεν γνωρίζουμε τί πραγματικά ισχύει και μπορεί να μην μάθουμε ποτέ.
Στα τόσα χρόνια έχω ακούσει πολλά. «Η γκόμενα» «Το τρίτο πρόσωπο» «Η π@τάνα που μπήκε στο ζευγάρι» «Η δεύτερη». Κανείς δεν ξέρει πόσο αγαπηθήκαμε με αυτόν τον άνθρωπο και πόσο συνεχίζω να του δείχνω την αγάπη μου και τώρα που δεν είναι στη ζωή.
Γνωριστήκαμε σε ένα διαδικτυακό φόρουμ πρίν 10 χρόνια. Μιλούσαμε για 6 μήνες εντελώς φιλικά ώσπου ανακαλύψαμε πως ήμασταν ο ένας για τον άλλον. Συναντηθήκαμε, βεβαιωθήκαμε και η σχέση μας ξεκίνησε. Η παράλληλη σχέση μας γιατί αυτός ήταν παντρεμένος με 4 παιδιά.
Βρέθηκαν πολλοί που με είπαν πόρνη που χωρίζω έναν άντρα με 4 παιδιά και το τόνιζαν σαν να είχε διαφορά αν το παιδί ήταν 1. Ο κόσμος δεν καταλαβαίνει πως τα παιδιά σε αυτό δεν έχουν καμία σχέση και πως είναι άλλο να είσαι σύζυγος και άλλο γονιός. Το αντιμετώπισα πολύ μέσα στη μικρή μας ιστορία αλλά δεν με επηρέαζε. Είχα βρει τον άνθρωπο μου.
Ήμασταν μαζί 2 χρόνια. Τί να σας πρωτοπώ για αυτά τα 2 χρόνια. Ήταν τα πιο όμορφα της ζωής μου. Τη χαρά και την ευτυχία που έζησα δίπλα του δεν την είχα ζήσει σε όλη μου τη ζωή. Σκοπεύαμε να μείνουμε μαζί και να κάνουμε δική μας οικογένεια. Ζήτησε διαζύγιο και φυσικά έπεσαν όλοι πάνω του”.
Αληθινή ιστορία: “Η γυναίκα του δεν του έδινε διαζύγιο“
Και συνεχίζει η γυναίκα “να σκεφτεί τα παιδιά του. Μα δεν εγκατέλειπε τα παιδιά του, δεν τα άφηνε στους 5 δρόμους. Κάθε μέρα θα τα έβλεπε, δεν θα τους έλειπε τίποτα. Αλλά η γυναίκα του και το σόι του τα έκαναν όλα δραματικά για να τον αναγκάσουν να μείνει. Και κατάφεραν το αντίθετο, τον ζόρισαν τόσο που μια μέρα μάζεψε τα πράγματα του και έφυγε.
Η γυναίκα του δεν του το έδινε το διαζύγιο στην αρχή αλλά με κάποιες διαπραγματεύσεις τα βρήκαν. Το δικαστήριο όρισε να δίνει ένα ποσό για τα παιδιά αλλά επειδή εγώ τα βρήκα λίγα, τον πίεσα να δίνει παραπάνω κάθε μήνα και θα βοηθούσα και εγώ. Τελικά έβαζε κάθε μήνα σχεδόν τα διπλά για διατροφή.
Ήμουν και εγώ παιδί χωρισμένων γονιών με έναν πατέρα που δεν έδωσε ποτέ δεκάρα για εμένα και ήξερα. Δεν ήθελα τα παιδιά του να στερηθούν τίποτα εξαιτίας μας. Κάθε μέρα τηλέφωνο στα παιδιά και κάθε δεύτερη μέρα βόλτα μαζί τους. Ήρθε και η στιγμή που τα γνώρισα και κοιμόντουσαν σπίτι μας. Τους έφτιαξα παιδικό δωμάτιο, αγόρασα 2 κουκέτες και παιχνίδια και διανυκτέρευαν.
Τα αγάπησα σαν δικά μου παιδιά, τα διάβαζα και τα φρόντιζα. Η οικογένειά του σταμάτησε να γκρινιάζει όταν είδε ότι ήταν συνεπής και ευτυχισμένος με την επιλογή του. Υπήρχαν εντάσεις ειδικά στην αρχή που με γνώρισε στα παιδιά αλλά με τον καιρό σταμάτησαν. Όλα φαινόντουσαν να μπαίνουν σε μια σειρά και αρχίσαμε δειλά να κανονίζουμε και τον γάμο μας. Ώσπου….
….μια μέρα έφυγε για δουλειά και δεν ξαναγύρισε. Τον πάτησε αυτοκίνητο. Με πήραν από το νοσοκομείο και μου είπαν να πάω. Έμεινε μια μέρα στην εντατική και «έφυγε» για πάντα. Ο κόσμος μου γκρεμίστηκε, νοσηλεύτηκα για λίγο καιρό με κατάθλιψη. Δεν ήταν μόνο ο θάνατός του που μου πήρε τη ζωή από τη μια μέρα στην άλλη. Ήταν και όλη η κακία των άλλων που έπεσε μαζεμένη πάνω μου”.
Το συγκλονιστικό μιας αληθινής ιστορίας: Η άλλη γυναίκα
“Άκουσα πάρα πολλά. Ότι εγώ έφταιγα που πέθανε. Ότι αν δεν ήμουν εγώ δεν θα μετακόμιζε και δεν θα του συνέβαιναν όλα αυτά. Ότι πλήρωσε τις αμαρτίες του που άφησε 4 παιδιά για μια άλλη. Αδιανόητα πράγματα. Ήταν που όταν γύρισα σπίτι μας από το νοσοκομείο έβλεπα τις κουκέτες των παιδιών αδειανές και κατέρρεα. Δεν περίμενα ότι θα μου έλειπαν τόσο πολύ τα παιδιά του.
Τον πρώτο χρόνο ήμουν κάθε μέρα στο νεκροταφείο. Με τη βοήθεια ειδικών σηκώθηκα ξανά. Με πολλές απώλειες βέβαια γιατί έχασα τη δουλειά μου, έχασα σχεδόν όλους μου τους φίλους και έπαιρνα φάρμακα για να ξεπεράσω το πρόβλημα υγείας μου. Πήγα και έμεινα στη μαμά μου και μετά από λίγο ξενοίκιασα το δικό μου σπίτι και βρήκα άλλο σε άλλη περιοχή. Να μην μου θυμίζει τίποτα. Όσο γινόταν.
Έχουν περάσει 6 χρόνια από τότε. Είμαι παντρεμένη και έχω 2 παιδιά. Τον άνθρωπο αυτό όμως δεν θα τον ξεχάσω ποτέ όσο ζω και φρόντισα να συνεχίσω να του δείχνω την αγάπη μου, μέσα από τα παιδιά του.
Ένα χρόνο μετά τον θάνατό του άρχισα να στέλνω λεφτά στο σπίτι του. Ανώνυμα χωρίς να ξέρουν ποιός είναι. Δεν μπορώ να πω περισσότερα πως και γιατί αλλά αυτό το κάνω κάθε μήνα μέχρι σήμερα.
Όχι για να εξιλεωθώ ούτε για να μου πουν μπράβο δεν το γνωρίζει και κανείς. Αλλά για να ξέρει πως όπου και αν βρίσκεται, εκτός από τη μητέρα των παιδιών του, υπάρχει και κάποιος άλλος που τα αγαπάει και θέλει να είναι καλά.
Μην κρίνετε τους ανθρώπους όσο και αν τους γνωρίζετε. Ίσως μια μέρα εκπλαγείτε από το πόσο καθόλου δεν τους ξέρετε. Ψευδώνυμο Όλγα”, καταλήγει η γυναίκα.