Θανάσης Βέγγος: Γύρισε την πιο επικίνδυνη σκηνή
Χωρίς την χρήση κασκαντέρ, παρά το γεγονός ότι πολλές από τις σκηνές στις ταινίες του λατρεμένου ηθοποιού Θανάση Βέγγου, περιείχαν ρίσκο και ήταν άκρως επικίνδυνες, όχι μόνο για έναν εργάτη της υποκριτικής, αλλά για οποιονδήποτε επαγγελματία στάντμαν.
Σήμερα κάτι τέτοιο θα φάνταζε απίστευτο. Ακόμη και… κομπάρσοι ή νεαροί ηθοποιοί θα αρνούνταν να θέσουν τον εαυτό τους σε τέτοιου τύπου δοκιμασίες ή κινδύνους, όμως για τον Βέγγο αυτές οι καταστάσεις ήταν απλά ακόμα ένα κομμάτι της δουλειάς του και τίποτα παραπάνω.
Θεωρούσε, βλέπεις, ότι είχε την υποχρέωση απέναντι στο κοινό, τους θεατές και τους θαυμαστές του προκειμένου να μην τους «κοροϊδέψει», όπως πίστευε, χρησιμοποιώντας ντουμπλάζ, ακόμη και στις περιπτώσεις που το σύνολο της παραγωγής διαφωνούσε και του ζητούσε να μην παίρνει ανάλογης επικινδυνότητας ρίσκα.
Κάτι τέτοιο είχε συμβεί σε μια από τις πλέον αγαπημένες ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε. Συγκεκριμένα στον «Παπατρέχα», ο Βέγγος που υποδύεται τον μονίμως σε κίνηση διαχειριστή μιας πολυκατοικίας, τρέχει, τρέχει, τρέχει όλη την ώρα στην προσπάθειά του να εξυπηρετήσει κάθε πιθανή και απίθανη επιθυμία των ενοίκων της. Δίχως να σταματάει πουθενά. Ούτε καν στην τζαμαρία της εισόδου.
Στο φιλμ βλέπουμε τον τρελαμένο Βέγγο να περνά μέσα από το τζάμι, το οποίο σπάει με το κεφάλι του (!) και να συνεχίζει σαν να μην έχει συμβεί τίποτα! Οι θεατές είναι βέβαιοι πως αποκλείεται να χρησιμοποιήθηκε κανονικό τζάμι ή ότι οι παραγωγοί είχαν καταφύγει σε κάποιο τρυκ μέσω του μοντάζ, δένοντας το πλάνο με ένα άλλο στο οποίο θα βρισκόταν κάποιος άλλος. Έστω ότι θα είχε ληφθεί κάποιο μέτρο προστασίας… Στην πραγματικότητα δεν ισχύει τίποτα από όλα αυτά.
Το τζάμι ήταν 100%… τζαμένιο και –μάλιστα- με πλάτος σχεδόν μισού πόντου! Επιπλέον, για να καταλάβει κανείς καλύτερα πώς σκεφτόταν ο Βέγγος, ήταν δική του ιδέα να προστεθεί η συγκεκριμένη σκηνή, με τους ανθρώπους της παραγωγής να μην πολυπιστεύουν ότι θα το κάνει, μέχρι να τον δουν με τα ίδια τους τα μάτια να παίρνει φόρα, να περνά μέσα από το γυαλί και σαν από θαύμα να μην έχει ούτε γρατζουνιά…
Λέγεται ότι αυτή η ιδέα του κατέβηκε όταν του είχε συμβεί κάτι αντίστοιχο εκτός πλατό, από την αφηρημάδα του, αλλά το γεγονός ότι έχοντας μια τέτοια προηγούμενη εμπειρία και παρ’ όλα αυτά το δοκίμασε, πραγματικά προκαλεί θαυμασμό για την αίσθηση της συνέπειας που ένιωθε μέσα του αυτός ο τιτάνας της κωμωδίας.
Αντίστοιχες καταστάσεις υπήρξαν αμέτρητες στις ταινίες του. Κάθε φορά που τον βλέπουμε να κρεμιέται στο κενό από ένα σχοινί, να πηδά από ύψος πολλών μέτρων ή να βουτά στην θάλασσα, γνωρίζουμε πια ότι ήταν εκείνος. Ο άνθρωπος που όχι μόνο έτρεχε πολύ (όπως ο ομώνυμος τίτλος του φιλμ) αλλά και κινδύνεψε περισσότερο.
Μάλιστα όπως έχει αποκαλύψει ο ίδιος στην ταινία Παπατρέχας είχε κινδυνεύσει η ζωή του όταν από πολύ μεγάλο ύψος (άνω των 10 μέτρων) κρεμάστηκε από σκοινί και κάτω υπήρχε μόνο…τσιμέντο! Μια λάθος κίνηση και ο καλός μας άνθρωπος θα είχε χάσει τη ζωή του.
Οι συμπρωταγωνιστές του λένε πως εκτός από την χρήση κασκαντέρ ο Θανάσης Βέγγος ήταν πάντα αρνητικός ως προς το να γινόταν χρήση άλλων μέτρων ασφαλείας. «Πού να ενοχλούμε την πυροσβεστική, έχει δουλειά να κάνει» έλεγε όταν επιχειρούσε άλματα στο κενό χωρίς καν να υπάρχει από κάτω ούτε στρώμα. Και φυσικά ανάλογα δεν τον προστάτευαν εξειδικευμένοι δύτες όταν βουτούσε στην θάλασσα (κάποτε σε μια ταινία μάλιστα δεμένος μέσα σε τσουβάλι, λες και ήταν ο Χουντίνι) ή όταν οδηγούσε παράτολμα και ρωτούσε τον κόσμο (δηλαδή τον Ντίνο Ηλιούπολο) αν… ξέρει από βέσπα!
Παρά τα αμέτρητα ρίσκα που πήρε, φαίνεται ότι ο Βέγγος είχε απ’ ότι φαίνεται μια ανώτερη δύναμη να τον προστατεύει. Δεν τραυματίστηκε ποτέ, με μία –άγνωστη στο ευρύ κοινό- εξαίρεση. Ήταν το 1971, κατά την διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας «Διακοπές στο Βιετνάμ», στην οποία… συμμετείχε και μια μαϊμού. Οι ηθοποιοί είχαν λάβει προειδοποιήσεις να μην ενοχλούν το ζωντανό, αλλά ο πληθωρικός Θου-Βου δεν άντεξε και… άνοιξε διάλογο μαζί της.
