Οικογένεια Βωβού: Η άνοδος, η πτώση της αυτοκρατορίας και η χρεοκοπία του δαιμόνιου κατασκευαστή

Οικογένεια Βωβού: Το τέλος της αυτοκρατορίας

Ο Μπάμπης Βωβός συνελήφθη στο σπίτι που διέμενε στην Κηφισιά. Δεν κατοικούσε πλέον στην γνωστή μονοκατοικία του Ψυχικού. Χάθηκε εδώ και καιρό ένα μόνο από τα σπίτια από τη γνωστής οικογένεια που «θυσιάστηκαν» για να ξεπληρωθούν χρέη και υποχρεώσεις. Ο γιος του Άρης με την σύζυγό του Βίκυ, μένουν εδώ και καιρό σε ένα διαμέρισμα στα Βόρεια προάστια. Δεν έχει καμία σχέση με το εκπληκτικό σπίτι που είχαν στο Κεφαλάρι.

Έφυγε και αυτό, όπως έφυγαν και άλλα δύο σπίτια. Σύμφωνα με τα όσα λέγονται, το ένα της Άντας Βωβού και το έτερο της άλλης αδερφής του Ναταλίας. Αυτές μετακόμισαν σε μικρότερες κατοικίες.Η οικογένεια του developer που λάτρεψε το γυαλί και το μπετόν στα κτήρια που φωτογράφιζε όταν πρωτοπήγε στις ΗΠΑ. Έμεινε χωρίς περιουσία αφού υποθήκευσε τα πάντα, προκειμένου να σώσει ότι μπορούσε.

Οικογένεια Βωβού: Στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού

Και μπορεί ο νόμος να είναι ίδιος για όλους. Όμως, τελικά ηχεί μάλλον θλιβερό το ότι ο 87χρονος Μπάμπης Βωβός οδηγήθηκε στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού. Θλιβερό γιατί την ίδια στιγμή άλλοι «καλοπληρωτές». Αυτοί χρωστάνε δεκάδες εκατομμύρια στο κράτος παραμένουν ελεύθεροι και ωραίοι. Κυκλοφορούν κάνοντας την μεγάλη ζωή. Δεν πληρώνουν ούτε ευρώ από τα χρέη τους. Τελικά μάλλον ήταν πολύ σημαντικό να οδηγηθεί στην φυλακή η λιπόσαρκη ασθενική φιγούρα του Μπάμπη Βωβού. Η υγεία του είναι αρκετά επιβαρυμένη τα τελευταία χρόνια.

Χρόνια που ο ίδιος και η οικογένειά του πλήρωσαν ακριβά το στοίχημα του Βοτανικού για την διπλή ανάπλαση. Αυτό σταμάτησε μετά από προσφυγές και κινητοποιήσεις πολιτών για τους κορμοράνους. Κι αυτό που ηχεί ακόμη πιο πικρό είναι ότι ένα 24ωρο πριν από την σύλληψη του υπέργηρου επιχειρηματία μετά από δύο καταδικαστικές αποφάσεις για φοροδιαφυγή, υπεγράφη η σύμβαση για τον Βοτανικό.

Το μοιραίο project που «βύθισε» για τα καλά σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση την αυτοκρατορία ενός πάλαι ποτέ παιδιού από τα Φιλιατρά Μεσσηνίας. Στο λυκόφως της ζωής του άρχισε να μετράει από την περασμένη Τετάρτη μέρες και νύχτες στο νοσοκομείο των Φυλακών Κορυδαλλού. Την ίδια στιγμή τα παιδιά του κίνησαν άμεσα όλες τις νομικές διαδικασίες προκειμένου ο πατέρας τους να αποφυλακισθεί όσο το δυνατόν συντομότερα. Πρωτοστατούντος του Άρη Βωβού. Κάτι τελικά που επετεύχθη μετά την προσφυγή των δικηγόρων του την Παρασκευή.

Ο γιος του πρώην μεγαλοκατασκευαστή ήταν ο διάδοχος της γυάλινης αυτοκρατορίας που έστησε ο πατέρας του. Πρώτος αυτός είδε αυτό που δεν έβλεπαν οι άλλοι στην Κηφησίας. Η σκηνή που εκτυλίχθηκε στα γραφεία της εταιρίας πριν από δέκα περίπου χρόνια. Η χαρακτηριστική φωνή του Μπάμπη Βωβού να «φωνάζει». Ήταν αρκετά συνηθισμένη στους εργαζόμενους.
Ο 77χρονος τότε «βασιλιάς της Κηφησίας» με τα θηριώδη κτήρια από γυαλί, ατσάλι και τσιμέντο στην κορυφή των οποίων δέσποζε το όνομά του ήταν και εξακολουθεί να είναι ένας δύσκολος άνθρωπος.

Γεννημένος στους κόλπους μια φτωχής αγροτικής οικογένειας από την Μεσσηνία, μεγάλωσε λιτά μαζί με τα άλλα επτά αδέρφια του στα Φιλιατρά και το όνειρο των γονιών του ήταν να τον δουν αγροφύλακα ή χωροφύλακα. Σίγουρη δουλειά το Δημόσιο από τότε, γιατί ο γιός τους να πει όχι; Μόνο που ο Μπάμπης Βωβός ήθελε να ξεχωρίσει και το κυριότερο να φύγει από την μιζέρια της τότε ελληνικής περιφέρειας, όπου το μόνο που είχαν να κάνουν οι άνθρωποι πέρα από την σκληρή δουλειά ήταν…παιδιά. Είναι πολύ καλός μαθητής και καταφέρνει να εισαχθεί στο Πολυτεχνείο στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, οπότε αφήνει την Μεσσηνία και μαζί με την αδερφή του κατεβαίνουν στην Αθήνα. Μένουν σε ένα μικρό σπιτάκι, αλλά η πρωτεύουσα τον εισάγει σε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής, με πολύ γρήγορους ρυθμούς χωρίς όμως να τον παρασύρει σε άσκοπα ξενύχτια και φοιτητικά πάρτι.

Διαβάζει πολύ και όταν τελειώνει το Πολυτεχνείο εργάζεται ως δόκιμος πολιτικός μηχανικός στο γραφείο «Νικολαϊδης & Καλφόπουλος» στην Στουρνάρη. Το κάνει για να πάρει το βάπτισμα του πυρός. Η πρώτη δική του δουλειά είναι το deal με δύο Μυκονιάτες το 1957. Η γνωριμία του με τους Γιάννη Ζουγανέλη και Παναγιώτη Φαμέλη, θα σταθεί κομβική για την πορεία του. Μαζί με τους δύο εργολάβους αγόραζαν και πουλούσαν ακίνητα στο νησί των ανέμων. Εκεί αρχίζει να βγάζει τα πρώτα καλά λεφτά της συναρπαστικής όπως θα εξελιχθεί επαγγελματικής του διαδρομής. Η οπτική του σε ότι αφορούσε την ιδιότητα του πολιτικού μηχανικού θα αλλάξει άρδην. Αυτό θα γίνει μετά από κάποια ταξίδια στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ειδικά, την πρώτη φορά πιάνεται ο λαιμός του προκειμένου να θαυμάσει τους ουρανοξύστες.

Τα εντυπωσιακά και θηριώδη κτήρια στα οποία κυριαρχούν το τσιμέντο το ατσάλι και το γυαλί τον εντυπωσιάζουν πολύ. Όμως, είναι δύσκολο όχι μόνο να τα χτίσει αλλά και να τα επιβάλλει στην Αθήνα της δεκαετίας του ’70. Κι όλα αυτά, παρότι ο χώρος των κατασκευών ανθεί. Όμως ο Μπάμπης Βωβός έχει ξεκινήσει να παίρνει τις πρώτες μεγάλες δουλειές. Το κάνει, κατασκευάζοντας αρχικά τα κτήρια που θα στεγάσουν το Υπουργείο Δημοσίων έργων. Ένα χρόνο μετά το πραξικόπημα. Το 1975 μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας συμμετέχει στην ανακαίνιση του Προεδρικού Μεγάρου. Εκείνα τα χρόνια έχει ήδη γνωρίσει και παντρευτεί την γυναίκα της ζωής του Μαίρη.

Τα τρία παιδιά της οικογένειας Βωβού

Η τελευταία θα του χαρίσει τρία παιδιά, τον Άρη, την Άντα και την Ναταλία. Τα αγαπάει πολύ και τους παρέχει τα πάντα. Έχει μια απαίτηση μόνο. Θέλει να διαβάζουν και να σπουδάσουν. Την δεκαετία του ’80 έρχεται η μεγάλη στιγμή που περίμενε. Εισβάλλει σταδιακά με τα πασίγνωστα πλέον κτήριά του στα Βόρεια προάστια, από το Ψυχικό μέχρι το Μαρούσι.

Το logo Babis Vovos αρχίζει να εμφανίζεται όλο και πιο συχνά στην κορυφή αυτών των μοντέρνων κατασκευών. Αυτές δεν διεκδίκησαν ποτέ βραβεία αρχιτεκτονικής κομψότητας. Ξέροντας ότι χρειαζόταν έμπειρους αρχιτέκτονες προσλαμβάνει εκτός από Ελληνες, Αμερικανούς και Ιταλούς. Προσλαμβάνει άριστους γνώστες των μεγάλων κατασκευών. Το 1977 στήνει το πρώτο του κραυγαλέο σε ότι αφορά το μέγεθος. Ίσως το πιο ωραίο από τα υπόλοιπα, τον Πύργο Atrina. Είναι ένα γυάλινο εμπορικό κέντρο στην Κηφισίας. Αυτό θα αποτελέσει το εφαλτήριο μιας πυρετώδους κατασκευαστικής πορείας.

Οι πολιτικές συγκυρίες στάθηκαν ιδιαίτερα ευνοϊκές απέναντι στις φιλοδοξίες του γνωστού πλέον κατασκευαστή. Αυτό έγινε όταν το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου ανεβαίνει στην εξουσία. Η νέα ηγεσία της χώρας επιθυμεί διακαώς να δείξει ότι γίνονται μεγάλα έργα ως σύμβολα της νέας τάξης πραγμάτων. Ο περίφημος νόμος για την μεταφορά συντελεστή δόμησης ψηφίζεται από την Βουλή.

Έτσι ο Μπάμπης Βωβός γιγαντώνεται. Βάζει τις μηχανές στα εργοτάξιά του να δουλεύουν στο φουλ. Χτυπάει με αντιπαροχή ό,τι οικόπεδο υπάρχει στην Κηφισίας. Το κάνει, με ποσοστά που έφταναν στο 90% όταν η αγορά έδινε μόλις 40%. Μετά πράττει το αυτονόητο. Εκμεταλλευόμενος τον φρέσκο νόμο μεταφέρει τους συντελεστές από άλλες περιοχές. Αυτό του δίνει το δικαίωμα να «σηκώνει» μεγάλα κτίρια σε οικόπεδα που μέχρι πρότινος χτίζονταν πολύ μικρότερα. Στην Κηφισίας, το ένα γυάλινο κτίριο ξεπετάγεται μετά το άλλο. Αλλάζει, με ταχείς ρυθμούς την φυσιογνωμία της γνωστής λεωφόρου.

Οικογένεια Βωβού: Η Κηφισιά ο πιο εμπορικός δρόμος της Αθήνας

Μέσα σε λίγα χρόνια η Κηφισίας μεταμορφώνεται στον πιο εμπορικό δρόμο της Αθήνας. Η εταιρεία του μεγαλύτερου πλέον developer στο χώρο του real estate άφησε ανεξίτηλη την σφραγίδα της. Μετά τον πρώτο «ουρανοξύστη» των βορείων προαστίων το πασίγνωστο «Atrina Center» (1980), ακολουθούν τα εμπορικά συγκροτήματα του «Agora» (1987) και του «Polis» (1995) και το «Monumental Plaza» (1999). Όμως το 1992 αλλάζει ο νόμος για την μεταφορά συντελεστή δόμησης. Ο μεγαλοκατασκευαστής πλέον Βωβός που μέχρι τότε ένιωθε άτρωτος, αισθάνεται για πρώτη φορά να απειλούνται τα μεγαλεπήβολα σχέδιά του.

Τότε είναι που σχεδόν εμμονικά σε κάθε κτίριο που κατασκεύαζε τοποθέτησε τεράστιες ταμπέλες με το όνομά του στην κορυφή τους. Κάποιοι λένε ότι ήθελε να δείξει σε όλους ποιος είναι ο αρχηγός, κάποιοι άλλοι κάνουν λόγο για μια ενδόμυχη ανάγκη να γράψει κυριολεκτικά ιστορία στην ολοκληρωτική μεταμόρφωση της περιοχής. Ταυτόχρονα φρόντιζε επιμελώς εκτός από κατασκευαστής να είναι κυρίως ο διαχειριστής των κτιρίων του, αφού με τον νέο νόμο δεν μπορούσε πια να μεταφέρει συντελεστές και άρα έπρεπε να βρει νέα πηγή εσόδων.

Τότε, στα χρόνια που το χρήμα έρρεε άφθονο ένας γνωστός του μιλώντας σε φιλική συντροφιά λέει το αμίμητο: «Ρε παιδιά τι θα γίνει μ’ αυτόν; Όλα γράφουν Μπάμπης Βωβός στην ούγια!». Το 1999 τα κέρδη της εταιρείας ξεπερνούσαν τα 6,5 δισ. Δραχμές και φυσικό επακόλουθο ήταν η εισαγωγή της στο Χρηματιστήριο Αθηνών, με το μεγάλο πάρτυ να διαρκεί για δέκα χρόνια ακόμα. Μέχρι δηλαδή να έρθει η κρίση του real estate από τη μία και ο δανεισμός των 120 εκατ. από την άλλη, το ποσό που δανείστηκε η οικογένεια για να κατασκευάσει το «καταραμένο» όπως αποδείχτηκε έργο στον Βοτανικό.

Ήταν μέχρι πρότινος ένας άνθρωπος φοβερά συγκεντρωτικός και δύσκολος στον χειρισμό, ειδικά σε ότι αφορούσε τον διάδοχό του Άρη, ο οποίος δεν υπήρχε περίπτωση να μην σπουδάσει πολιτικός μηχανικός. Ο πατέρας του τον διδάσκει τα μυστικά της δουλειάς και μετά το 2006 αρχίζει να ακούει την άποψή του και να κάνει διάλογο μαζί του. Όπως είχε πει σε συνέντευξή του ο Άρης Βωβός «οι αποφάσεις λαμβάνονται κατόπιν διαλογικής κουβέντας αλλά το ότι αντιμετωπίζω κάποιες φορές έντονα την πατριαρχικότητα και την παλιά σκέψη και νοοτροπία ισχύει».

Ο πατήρ Βωβός παρέμεινε πάντα ένας άνθρωπος που ζει και αναπνέει για την δουλειά του και τίποτε άλλο λένε οι του γιατί αυτό έμαθε απο νεαρή ηλικία. Το ίδιο απαιτούσε ειδικά από τον Άρη που πέρασε ανάμεσα στους δέκα πρώτους στο Πολυτεχνείο, τον οποίο είχε τα καλοκαίρια καθημερινά και από το άγριο χάραμα στα εργοτάξια της εταιρίας. Το μεγάλο στοίχημα του πατριάρχη από την οικογένεια ήταν ο Βοτανικός με το νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού, το εμπορικό κέντρο και την ανάπλαση του χώρου. Τα είχε πιθανόν υπολογίσει όλα εκτός από τους… κορμοράνους σε αυτή την υπόθεση που στάθηκε η αρχή του τέλους για τον γηραιό πλέον κατασκευαστή.

Ο μεγάλος δανεισμός της εταιρίας και η οικονομική κρίση γονάτισαν τον κατασκευαστικό όμιλο που κάποτε απασχολούσε πεντακόσια άτομα και το αίτημα για εισαγωγή στον πτωχευτικό κώδικα ήταν αναπόφευκτο. Η ασκητική φιγούρα του ανθρώπου που βρέθηκε με την θηλιά στο λαιμό και η πρώτη σύλληψη για χρέη άλλαξαν πολύ τον άλλοτε κραταιό κατασκευαστή. Τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια είναι δεδομένα και η προ ημερών σύλληψή του είναι πιθανότατα το κερασάκι στην τούρτα της πτώσης του «γυάλινου» βασιλιά της Κηφησίας.

Ο ραλίστας Άρης και η Άντα της υπερβολής

Εν αντιθέσει με την Ναταλία που δεν απασχόλησε ποτέ τα ΜΜΕ, ο Άρης Βωβός με την σύζυγό του Βίκυ και η έτερη αδερφή του Άντα, ήταν πολύ συχνά πρωταγωνιστές σε περιοδικά, εφημερίδες και αυτό που λέμε κοσμικό ρεπορτάζ. Λάτρης της ταχύτητας και εξαιρετικός οδηγός ο διάδοχος της εταιρίας, φιγουράρει στο Hall of Fame του μυθικού «Ράλι Ακρόπολις» στο οποίο έχει συμμετάσχει από το 1993 μέχρι το 2008, δεκαπέντε φορές συνολικά. Το κέρδισε με μια εκπληκτική οδήγηση και τον Κώστα Στεφανή συνοδηγό το 1995 και ήταν ίσως ο μοναδικός Έλληνας που οδηγούσε την ακριβότερη Porsche παραγωγής που είχε βγει πότε, την Carrera GT.

Οι άνθρωποι που τον έχουν ζήσει επιμένουν ότι δεν το έκανε για φιγούρα ή για να προκαλέσει, αλλά από το πάθος του για την ταχύτητα και τα γρήγορα αυτοκίνητα. Όταν την πήρε άλλωστε δίνοντας 700.000 ευρώ, δεν το «φώναξε» ούτε το διαφήμισε, όμως στα χρόνια της μεγάλης ευδαιμονίας έβγαλε προς τα έξω έναν εξωστρεφή χαρακτήρα, που συζητήθηκε πολύ. Large στις εξόδους του δεν άφηνε κανέναν καλεσμένο του να πληρώσει ενώ δεκάδες φίλοι του ζεύγους απόλαυσαν κατά καιρούς συγκλονιστικές διακοπές από το Κάπρι μέχρι τις Μπαχάμες, προσκεκλημένοι του ζεύγους.

Ο Άρης και η Βίκυ απέκτησαν μια κόρη την Πία, η οποία σπουδάζει Computer Scinece στο Λονδίνο και είναι αριστούχα μαθήτρια, ενώ πριν λίγες εβδομάδες ανανέωσαν τους γαμήλιους όρκους τους, σε μια λιτή τελετή μαζί με λίγους φίλους στην Μεσσηνία. Οι μυθικές νύχτες του Άρη στα καζίνο του Λας Βέγκας, οι έξοδοι στα πιο in club Ευρώπης και Αμερικής, το φοβερό σκάφος και η glam ζωή που απέρρεε από την μεγάλη ευρωστία της εταιρίας σταμάτησαν μόλις άρχισε η κρίση.

Ολόκληρη η ιστορία πίσω από την οικογένεια Βωβού

Τότε σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο «ΘΕΜΑ» μίλησε για τα όσα είχε ζήσει για πρώτη ίσως φορά, βγάζοντας προς τα έξω έναν άλλο άγνωστο μέχρι τότε στους πολλούς Άρη. «Θεωρώ ότι είμαι ένας άνθρωπος που έχω περάσει από πολλά στάδια της ζωής, δηλαδή έχω υπάρξει για μια μικρή περίοδο άστατος., ενώ έχω κάνει και τις αλητείες μου, ειδικά όταν μπήκα στο Πολυτεχνείο.

Γενικά τη ζωή μου την έχω ζήσει και δεν έχω κανένα παράπονο. Βέβαια τώρα και με όλη αυτή την ιστορία που περνάμε με τον Βοτανικό έχω αναθεωρήσει πάρα πολλά πράγματα σε ότι αφορά τη ζωή μου». Στην ίδια συνέντευξη υπογράμμισε ότι «πρέπει να σέβεσαι την αξία του χρήματος. Ποτέ στη ζωή μου μέχρι πριν από δύο χρόνια (σ.σ. η συνέντευξη δόθηκε το 2011) δεν είχα ζήσει προβλήματα που μπορούσε να δημιουργήσει μια έλλειψη ρευστότητας είτε στο επιχειρηματικό κομμάτι, είτε στο προσωπικό. Αυτό το έζησα και επειδή ακριβώς το έζησα κατάλαβα πραγματικά ποια είναι η αξία του χρήματος. Δεν σας κρύβω ότι ήταν μια περίεργη αίσθηση, αλλά και ένα πάρα πολύ καλό μάθημα».

Τα τελευταία οχτώ χρόνια το ζευγάρι βγαίνει πολύ σπάνια και συνήθως με καλούς φίλους δεκαετιών που ήταν πάντα δίπλα τους, όχι μόνο στα εύκολα. Η πλέον κοσμική παρουσία της οικογένειας ήταν η Άντα Βωβού. Η εντυπωσιακή καλλονή μένει πλέον σε ένα διαμέρισμα της Κηφησιάς σύμφωνα με τα όσα ακούγονται και το τελευταίο της επιχειρηματικό εγχείρημα ήταν το άνοιγμα ενός Spa, το οποίο δεν ευοδώθηκε. Ήταν η πιο φωνογραφημένη εκπρόσωπος της οικογένειας, αυτή που πήγαινε για ψώνια στο Μιλάνο και επέστρεφε με δεκάδες βαλίτσες γεμάτες με haute coutoure δημιουργίες διάσημων οίκων. Η τολμηρή φωτογράφησή της στο KLIK-μέσα σε μια μπανιέρα-ήταν ένα μόνο επεισόδιο του luxury μέχρι την κρίση βίου της, που δεν περιλαμβάνει γάμο αλλά εντυπωσιακές εμφανίσεις που χάθηκαν, όπως χάθηκαν όλα τα άλλα.

Related posts

Έτσι είναι χωρίς ρετούς το σώμα της Αγγελικής Νικολούλη στα 60, οι φώτο που κυκλοφορούν και «κλείνουν στόματα»

Παναγιώτης Ραφαήλ: O μικρός “ήρωας”, έκλεισε τα 6, σβήνει το κεράκι και όλοι του εύχονται «χρόνια πολλά»

«Μην το πείτε στη μαμά μου…Τρώμε μία εβδομάδα ρύζι»