Περικλής Χριστοφορίδης: Ο αγαπημένος ηθοποιός με τις 200 ταινίες
Ένας σπουδαίος ηθοποιός και εξαιρετικής ποιότητας άνθρωπος. Ο ακούραστος εργάτης του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου. Ο λόγος για τον Περικλή Χριστοφορίδη.
Ο Έλληνας ταλαντούχος ηθοποιός δούλεψε για περίπου πέντε δεκαετίες, έχοντας συμμετοχή σε περισσότερα από 200 φιλμ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.
Ο παππούς και ο πατέρας του υπήρξαν επίσης ηθοποιοί όπως και η αδερφή του Στέλλα, που ήταν από τις πρώτες που έκανε κινηματογράφο με την ταινία Απάχηδες των Αθηνών (1950). Σε αρκετές ταινίες του έπαιξε και ο ξάδελφός του, Τάκης Χριστοφορίδης.
Η φυσιογνωμία του ήταν γνωστή και αγαπητή στο ευρύ κοινό. Ο Περικλής Χριστοφορίδης ήταν αναγνωρίσιμος στο ευρύ κοινό. Ένας απαραίτητος ηθοποιός για κάθε σκηνοθέτη. Από τους μελετητές του ελληνικού κινηματογράφου, αποτελεί έναν από τους ρέκορντμαν ταινιών.
Οι πιο γνωστές ταινίες του Περικλή Χριστοφορίδη
– Λατέρνα Φτώχεια και Φιλότιμο
– Η κυρά μας η μαμή
– Μανταλένα
– Ο Κατήφορος
– Κάτι να καίει
– Δεσποινίς Διευθυντής
– Γαμπρός απ’ το Λονδίνο
– Η χαρτοπαίχτρα
– Ένας απένταρος λεφτάς
– Σήκω χόρεψε συρτάκι
– Φως, νερό, τηλέφωνο, οικόπεδα με δόσεις
– Οι κληρονόμοι
– Ζητείται ψεύτης
– Η κοροϊδάρα
– Μια ζωή την έχουμε
Ο Περικλής Χριστοφορίδης αποτελούσε ένα σεμνό και διακριτικό άνθρωπο, ο οποίος υπηρέτησε με αγάπη και σεβασμό την υποκριτική. Υπήρξε για 50 χρόνια ένας εξαιρετικός κωμικός, αλλά και δραματικός ηθοποιός.
Ο θάνατος του Περικλή Χριστοφορίδη συγκλόνισε γνωστούς, φίλους, συναδέλφους και κοινό. Αυτό, διότι ο ηθοποιός που μεγάλωσε τόσες γενιές, άφησε την τελευταία του πνοή, έπειτα από τη συνταξιοδότησή του. Ο θάνατός του σημειώθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1983. Τα αίτια του θανάτου του προήλθαν από εγκεφαλικό επεισόδιο. Η σορός του μεταφέρθηκε αρχικά στην Αθήνα. Έπειτα, για υπήρξε ενημέρωση για την κηδεία του και τελικά ενταφιάστηκε στο Γ’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Δεν ήταν ένα κακόγουστο αστείο. Ο Περικλής Χριστοφορίδης έφυγε από τη ζωή. «Έφυγε», επειδή ίσως είχε συνταξιοδοτηθεί και δεν θα έπαιζε άλλο. «Έφυγε», διότι ζούσε για τον κινηματογράφο και τις ταινίες του. Ωστόσο, η κληρονομιά πενήντα χρόνων που άφησε πίσω του, βαριά και πολύτιμη, για τις επόμενες γενιές…
