Σύμφωνα με πληροφορίες από newsit.gr, την τελευταία του πνοή άφησε το Σάββατο, 24 Αυγούστου 2024, ο σπουδαίος Έλληνας φιλόσοφος, καθηγητής, συγγραφέας και αρθρογράφος, Χρήστος Γιανναράς. Το θάνατό του έκανε γνωστό ο γιός του, Σπύρος.
«Απεβίωσε σήμερα το απόγευμα ο πολυαγαπημένος μου πατέρας, Χρήστος Γιανναράς», ήταν τα λόγια του Σπύρου Γιανναρά. Ο εκλιπών ήταν από τους πλέον διακεκριμένους καθηγητές φιλοσοφίας, με πλούσιο συγγραφικό έργο και παρεμβάσεις στη δημόσια ζωή μέσω των άρθρων του.
Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 10 Απριλίου 1935. Σπούδασε στην Αθήνα, το Παρίσι και τη Βόννη.
Ήταν διδάκτωρ φιλοσοφίας της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Σορβόνης και της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Υπήρξε, επίσης, επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου, του St. Vladimir’s Orthodox Seminary της Νέας Υόρκης, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και της Σχολής του Τιμίου Σταυρού της Βοστώνης.
Από το 1982 μέχρι το 2002 υπήρξε τακτικός καθηγητής της φιλοσοφίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών της Αθήνας, αρχικά στο τότε ενιαίο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σπουδών και μετά στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών.
Δίδαξε φιλοσοφική ορολογία, και μέθοδο, πολιτική φιλοσοφία και πολιτιστική διπλωματία. Επίσης έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στα πανεπιστήμια Παρισιού, Γενεύης, Λωζάννης και Κρήτης.
Έχει επιδείξει πλούσιο συγγραφικό έργο με θεματολογία που σχετίζεται με την έρευνα των διαφορών ανάμεσα στην ελληνική και στην δυτικοευρωπαϊκή φιλοσοφία και ορθόδοξη χριστιανική παράδοση. Το βιβλίο του “Η ελευθερία του ήθους” θεωρείται ότι όρισε τον πυρήνα αυτού που αργότερα ονομάστηκε «νεορθοδοξία» και έχει χαρακτηριστεί «ο Μάης του ’68 στην Ορθόδοξη θεολογία και ηθική».
Πολλά από τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε 10 τουλάχιστον ευρωπαϊκές γλώσσες.
Ο Χρήστος Γιανναράς υπήρξε υπότροφος του γερμανικού Ιδρύματος Υποτροφιών «Alexander von Humboldt Stiftung».
Ήταν εκλεγμένο μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων, καθώς επίσης και της Διεθνούς Ακαδημίας Ανθρωπιστικών Επιστημών (Academie International des Sciences Humaines).
Έκανε, για πολλά χρόνια, παρεμβάσεις στην κοινωνική και πολιτική επικαιρότητα μέσω τακτικής αρθρογραφίας στις εφημερίδες Το Βήμα (παλαιότερα, επί 13 χρόνια), και από το 1993 στην Καθημερινή. Έκανε και τηλεοπτικές εμφανίσεις.
Διετέλεσε διευθυντής του περιοδικού Σύνορο, που εξέδωσε δώδεκα τεύχη από το 1964 ως το 1967.