Ο Αλέξης Γκόλφης που υποδύθηκε τον Ιησού Χριστού στην τηλεοπτική σειρά «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» και έκανε τεράστια επιτυχία, είχε ένα άδοξο τέλος.
Ο κατά κόσμον Αλέξανδρος Γκολφινόπουλος γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου 1948. Στην αρχή της ζωής του, λάτρευε τον αθλητισμό και ήθελε να γίνει πρωταθλητής. Έκανε διάφορα αθλήματα, αλλά σε αυτό που ξεχώρισε ήταν η επιτραπέζια αντισφαίριση, όπου διακρίθηκε για το ταλέντο του.
Ωστόσο, γρήγορα αντιλήφθηκε πως στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1960 δεν μπορείς να έχεις και μεγάλες ελπίδες πως θα έχεις μια καλή ζωή παίζοντας Πινγκ – Πονγκ
Στη συνέχεια, στράφηκε προς την υποκριτική και έκανε τα πρώτα του βήματα συμμετέχοντας στο Θίασο Χατζίσκου και αναλαμβάνοντας μικρούς ρόλους σε θεατρικά έργα.
Στα 25 του χρόνια, θα κάνει και τις πρώτες του εμφανίσεις στον κινηματογράφο, παίζοντας μικρούς ρόλους σε διάφορες ταινίες, με πιο γνωστές αυτές δίπλα στον Θανάση Βέγγο, που τότε χάριζε το γέλιο ως ο φαλακρός πράκτωρ Θου Βου.
Το 1973 κάνει και τα πρώτα του βήματα στην τηλεόραση, καθώς συμμετέχει στη σειρά «Επικίνδυνα βήματα», που μετέδιδε η ΥΕΝΕΔ. Ο νεαρός ηθοποιός συμμετείχε και στις ταινίες «Ομφαλός» και «Συνωμοσία στη Μεσόγειο» (αμφότερες το 1975), του σκηνοθέτη Βασίλη Γεωργιάδη, ο οποίος φαίνεται να ποντάρει στο αγγελικό πρόσωπο του Γκόλφη.
Το 1975, ο Βασίλης Γεωργιάδης αποφασίζει να μεταφέρει στη μικρή οθόνη το αριστούργημα του σπουδαίου κρητικού συγγραφέα Νίκου Καζαντζάκη «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται». Η υπόθεση της σειράς εκτυλίσσεται στην ενδοχώρα της Μικράς Ασίας και πιο συγκεκριμένα στο χωριό Λυκόβρυση το 1921. Οι κάτοικοι του είχαν ένα παλιό έθιμο, κάθε επτά χρόνια έκαναν την αναπαράσταση των Παθών του Χριστού και έπρεπε να διαλέξουν μερικούς από τους άνδρες του χωριού που θα υποδύονταν κατά βάση τους Αποστόλους και έναν που θα υποδυόταν τον Ιησού Χριστό. Οι δημογέροντες του χωριού ήταν αυτοί που αποφάσιζαν την κατανομή των ρόλων. Εκείνη τη χρονιά έδωσαν τον ρόλο του Ιησού στον Μανωλιό, τον πιο αγνό κάτοικο της Λυκόβρυσης, έναν νεαρό, όμορφο άντρα, που είναι βοσκός στη δούλεψη ενός πλούσιου γαιοκτήμονα, του άρχοντα Πατριαρχέα. Ο Μανωλιός θα βιώσει βαθιά μέσα του τα Πάθη και τη Σταύρωση του Ιησού και με αυτό σαν αφορμή θα περάσει μέσα από μια επώδυνη διαδικασία συνειδησιακής επιφοίτησης η οποία, ωστόσο, θα έχει τραγική κατάληξη.
Το πρώτο επεισόδιο της σειράς προβλήθηκε στις 29 Μαΐου 1975 και το τελευταίο στις 11 Ιουνίου 1976. Ήταν συνολικά 50 επεισόδια των 45 λεπτών που στην κυριολεξία καθήλωσαν μπροστά στις μικρές οθόνες τους Έλληνες τηλεθεατές.
Ο Αλέξης Γκόλφης ξεχασμένος από τον κόσμο
O Αλέξης Γκόλφης πάλεψε με τους εθισμούς του, ενώ τα τελευταία χρόνια έμεινε άστεγος και έψαχνε στα σκουπίδια για να βρει κάτι να φάει. Ξεχασμένος απ’ όλους έζησε τα τελευταία του χρόνια σε ένα ερειπωμένο σπίτι στα Πατήσια, στο οποίο είχε κάνει κατάληψη.
«Ούτε από τα σκουπίδια τρώω, ούτε στα παγκάκια κοιμάμαι. Ζω αξιοπρεπώς, αλλά πολύ δύσκολα. Με 1.000 ευρώ τον χρόνο που μου έδωσε ως επίδομα το Υπουργείο Πολιτισμού, έχω κάνει κατάληψη σε ένα παλιό σπίτι, τρώω από το συσσίτιο του Αγίου Λουκά. Δεν πιστεύω στην κατάρα των ηθοποιών που έπαιξαν τον Χριστό. Τα λεφτά δεν τα υπολόγισα ποτέ, τα είχα όταν άνοιξα τα δύο μπαρ στο Κολωνάκι. Μετά τα έχασα όλα. Ίσως, να με βοηθήσει ο Θεός, που τον πλησίασα στο σίριαλ, να στηριχτώ ξανά στα πόδια μου», είχε υπογραμμίσει το 2006, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Espresso».
Το άσχημο τέλος του Αλέξη Γκόλφη
Την επόμενη χρόνια, στις 3 Αυγούστου 2007, ο Αλέξης Γκόλφης βρέθηκε ημιλιπόθυμος στην Πλατεία Κολιάτσου και μεταφέρθηκε στον Ερυθρό Σταυρό. Εκεί διαπιστώθηκε πως είχε υποστεί οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Δυο ημέρες αργότερα πέθανε και μάλιστα κατέληξε στα αζήτητα του νεκροτομείο, αφού κανείς δεν τον αναγνώρισε.
Τα έχασε όλα, κατέληξε στα αζήτητα στο νεκροτομείο: Αλέξης Γκόλφης, η τραγική ιστορία του Έλληνα «Χριστού»
Τον δικό του “Γολγοθά” έζησε ο Αλέξης Γκόλφης που υποδύθηκε τον Μανωλιό στη σειρά “Ο Χριστός ξανασταυρώνεται”.
Ο Αλέξης Γκόλφης ή αλλιώς Γκολφινόπουλος, όπως ήταν το πραγματικό του επώνυμο, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 9 Μαρτίου 1948 και έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό εξαιτίας του ρόλου του στη σειρά “Ο Χριστός ξανασταυρώνεται”.
Πρόκειται για ένα σίριαλ της δεκαετίας του 1970, το 1975-1976 προβλήθηκε στην τηλεόραση μέσα από την συχνότητα της ΕΡΤ, το οποίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία – έφτανε το 80% σε τηλεθέαση-, καθώς βασίστηκε στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη, ενώ είχε μόλις 50 επεισόδια.
Μπορεί η αναγνώριση να ήταν μεγάλη για εκείνη την εποχή για τον συγκεκριμένο ηθοποιό, αλλά και τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές του καστ, ωστόσο η ιστορία της ζωής του, αλλά και το τέλος του, χαρακτηρίζονται από πολύ δράμα.
Μόλις η σειρά έπαψε να προβάλλεται στο κανάλι, ο ίδιος δεν δέχθηκε ξανά καμία άλλη πρόταση για δουλειά, πέρα από ορισμένες εμφανίσεις που έκανε σε αφιερωματικού είδους πλατό, και εξαφανίστηκε από τα φώτα της δημοσιότητας για περίπου 15 χρόνια.
Αλέξης Γκόλφης: Η δραματική ιστορία του ηθοποιού από τη σειρά “Ο Χριστός ξανασταυρώνεται”
Δυστυχώς αυτό, σε συνδυασμό με τον θάνατο της μητέρας του, τον “διέλυσαν” ψυχολογικά και έτσι κατέληξε στο αλκοόλ και στις καταχρήσεις, ως σανίδα σωτηρίας. Έχασε και το σπίτι του, γι’ αυτό και ζούσε σε ένα εγκαταλελειμμένο κτήριο στα Πατήσια, ενώ ζητιάνευε για να μπορεί να βρει φαγητό. Πολλές φορές έτρωγε και από τα συσσίτια του δήμου και της ενορίας του, όμως πολλοί τον είχαν δει να τρώει και από τα σκουπίδια τριγύρω.
Στις 3 Αυγούστου του 2007, λοιπόν, ο Αλέξης Γκόλφης εντοπίστηκε ημιλιπόθυμος στην Πλατεία Κολιάτσου και αμέσως μεταφέρθηκε στον Ερυθρό Σταυρό με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Εκεί ο 59χρονος πλέον άφησε την τελευταία του πνοή, δύο μέρες αργότερα.
Το δράμα όμως δεν έχει τέλος. Η σορός του παρέμεινε στα αζήτητα του νεκροτομείου μέχρι και τις 9 Οκτωβρίου 2007, όταν και γνωστοποιήθηκε τελικά ο θάνατός του. Κι αυτό όχι επειδή τον αναζήτησε κάποιος συγγενής, αλλά επειδή εκείνη τη μέρα έτυχε να δει το πτώμα του ο ιατροδικαστής Φίλιππος Κουτσάφτης. Ο ίδιος ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό, Μαίρη Ιγγλέση, με την οποία έπαιζε στο «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» και έτσι τον αναγνώρισε.
Ο ίδιος σε συνέντευξή του στο παρελθόν, κατά την περίοδο της δόξας, είχε δηλώσει:
«Εκείνο που με συναρπάζει πραγματικά είναι η ίδια η μορφή του Χριστού όταν προσπαθώ να τον πλησιάσω με τον νου και την καρδιά. Και συχνά αισθάνομαι πως με συντρίβει καθώς προσπαθώ να την ενσαρκωθώ. Πώς να ενσαρκωθείς καλλιτεχνικά, θεατρικά μια τιτανική μορφή όπως του Ιησού; Είτε Θεός είτε Θεάνθρωπος είτε και μόνο άνθρωπος, όπως θέλουν να τον βλέπουν εκείνοι που αρνούνται να θρησκεύονται ή όσοι ανήκουν σε άλλα θρησκεύματα, ο Ναζωραίος προβληματίζει κατά τρόπο συντριπτικό κάθε καλλιτέχνη που αποτολμά να τον υποδύεται στη σκηνή ή την οθόνη».