Αϊνστάιν: Η ιστορία του ανθρώπου που ξεπέρασε το IQ του εξυπνότερου ανθρώπου
Όταν ακούς για τον εξυπνότερο άνθρωπο στον κόσμο τότε το μυαλό μας πάει αυτόματα στον επιστήμονα που άφησε ιστορία και δεν είναι άλλος από τον Αϊνστάιν, ωστόσο η πραγματικότητα δεν είναι αυτή. Καθώς υπήρξε άνθρωπος πιο έξυπνος από τον Αϊνστάιν, ο οποίος όμως δεν κατάφερε να έχει ούτε την φήμη αλλά ούτε και τις κατάλληλες συνθήκες για να “πάει μπροστά”.
Άμπερτ Αϊνστάιν: Το IQ του έφτανε το 160 σε αριθμό. Το IQ από τον Νεύτωνα έφτανε το 190. Όμως, ένας άλλος άνδρας είχε πολύ υψηλότερο. Αυτό, διότι το δικό του έφτανε από 250 έως 300…
Το όνομα αυτού, Γουίλιαμ Τζέιμς Σίντις. Ένας άνδρας που γεννήθηκε με ταλέντο και πέθανε μόνος, φτωχός και ξεχασμένος από όλους. Ο Σίντις γεννήθηκε την Πρωταπριλιά του 1898 στη Νέα Υόρκη. Ο πατέρας του ήταν ψυχολόγος και η μητέρα του γιατρός. Από την αρχή είδαν σημάδια ευφυΐας στο γιο τους και του αγόραζαν βιβλία, με το παιδί να απορροφά πληροφορίες σαν σφουγγάρι.
Το παιδί θαύμα, μόλις 18 μηνών μπορούσε να διαβάζει τους New York Times ενώ στα 8 του χρόνια γνώριζε ήδη οκτώ γλώσσες (Λατινικά, Ελληνικά, Γαλλικά, Ρώσικα. Γερμανικά, Εβραϊκά, Τουρκικά και λίγο αργότερα είχε δημιουργήσει μια δική του γλώσσα που ονομαζόταν Vendergood.
Μόλις στα 5 του χρόνια είχε επινοήσει έναν αλγόριθμο με τον οποίο έβρισκε αμέσως την ημέρα της εβδομάδας, οποιασδήποτε ημερομηνίας. Ο πατέρας του Μπόρις, είχε καταλάβει πως πρόκειται για «τέρας» μαθηματικών. Σε ηλικία 9 ετών, ο πατέρας του θέλησε να τον βάλει στο Χάρβαρντ, όμως απορρίφθηκε λόγω ηλικίας. Δύο χρόνια μετά όμως, έμελε να γράψει Ιστορία.
Ο Γουίλιαμ Σίντις έδωσε διάλεξη με θέμα τα «Μεγέθη της Τέταρτης Διάστασης» σε ένα ακροατήριο το οποίο αποτελούνταν από καθηγητές του Χάρβαρντ και του ΜΙΤ, φοιτητές και εκπροσώπους του Τύπου. Για δύο ολόκληρες ώρες το παιδί που είχε λίγους μήνες πριν γίνει αποδεκτό να φοιτήσει στο περίβλεπτο πανεπιστήμιο μιλούσε.
Διέλυε κάθε δυσπιστία προς το πρόσωπό του. Πολλοί από αυτούς έφυγαν από την ομιλία θεωρώντας ότι είχαν ακούσει «τη μετενσάρκωση του Ευκλείδη». Στο ακροατήριο, εκτός από τον υπερήφανο πατέρα, βρισκόταν και ο εξίσου υπερήφανος νονός, ο φιλόσοφος Γουίλιαμ Τζέιμς. Στα 14 του είχε τελειώσει τις σπουδές του, ενώ δύο χρόνια μετά ολοκλήρωσε το bachelor του.
Τι δήλωσε ο άνθρωπος που ήταν πιο έξυπνος και από τον Αϊνστάιν
Μετά την αποφοίτησή του ο Σίντις είχε δηλώσει στους δημοσιογράφους: «Θέλω να ζήσω την τέλεια ζωή. Ο μόνος τρόπος για να το πετύχω είναι να το κάνω στην απομόνωση. Πάντα μισούσα το πλήθος». Μάλιστα, είχε δηλώσει πως δεν επρόκειτο να παντρευτεί ποτέ.
Για ένα μικρό διάστημα δίδασκε μαθηματικά στο Ινστιτούτο Rice στο Τέξας, αλλά κάποια στιγμή εκδιώχθηκε αφού ήταν νεότερος από τους μαθητές του. Στα 21 του συνελήφθη στη Βοστώνη ενώ συμμετείχε στη διαδήλωση για την Εργατική Πρωτομαγιά και καταδικάστηκε σε 18 μήνες φυλάκιση για επεισόδια και επίθεση σε αστυνομικό.
Η ειρωνεία ήταν πως δεν είχε κάνει τίποτα από τα δύο. Ωστόσο, οι γονείς του βρήκαν τρόπο να τον κρατήσουν έξω από τη φυλακή και τον κλείδωσαν στο σανατόριο τους για 2 χρόνια. Πίστευε πως κανείς δεν μπορεί να τον καταλάβει και έτσι αποφάσισε να τραβηχτεί από τα φώτα και να ζήσει πιο ήσυχα.
Έκανε απλές δουλειές, όπως λογιστής, όμως όταν οι συνάδελφοί του καταλάβαιναν ποιος είναι, τότε έπαιρνε την απόφαση να παραιτηθεί. «Μόνο η όψη μια μαθηματικής εξίσωσης με αρρωσταίνει. Το μόνο που θέλω να κάνω είναι να διαχειρίζομαι μια αριθμομηχανή, αλλά δεν με αφήνουν ήσυχο», είχε δηλώσει κάποια στιγμή.
Πιο έξυπνος και από τον Αϊνστάιν: Το τραγικό τέλος στα 46 του χρόνια
Η «τέλεια ζωή» για τον Σίντις, είχε γίνει εφιάλτης. Μετά από πολλά βιβλία όπου έγραψε χρησιμοποιώντας διάφορα ψευδώνυμα, το πιο λαμπρό μυαλό που έζησε ποτέ, κατέληξε να εργάζεται ως κλητήρας.
Ο Γουίλιαμ Τζέιμς Σίντις πέθανε σε ηλικία 46 ετών από εγκεφαλική αιμορραγία, την ίδια ακριβώς ασθένεια από την οποία πέθανε και ο πατέρας του σε ηλικία 56 ετών. Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο, απεβίωσε ολομόναχος και φτωχός.
Η ζωή του Γουίλιαμ Τζέιμς Σίντις δεν ενέπνευσε μόνο το μυθιστόρημα του Μόρτεν Μπρασκ, αλλά και το σενάριο της ταινίας «Ο ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγ» των Ματ Ντέιμον και Μπεν Άφλεκ.