“Ο εφεστώς της άθλιας μου ψυχής και ταλαιπώρου μου ζωής”
Πιστεύεται ότι ήταν ο ταξιάρχης Μιχαήλ εκείνος ο άγγελος ο οποίος εμφανίζεται στις Εβραϊκές Γραφές (Παλαιά Διαθήκη), και μάλιστα από τις πρώτες στιγμές δημιουργίας του κόσμου.
Ήταν εκείνος που ανήγγειλε στον Αβραάμ την ανάγκη θυσίας του γιου του, Ισαάκ και ο οποίος στη συνέχεια την απέτρεψε και εκείνος που εμφανίστηκε στον Λωτ, και τον λύτρωσε μαζί με την οικογένειά του από την καταστροφή των Σοδόμων. Επίσης ο Μιχαήλ ήταν εκείνος που οδήγησε το λαό του Ισραήλ στη φυγή από την Αίγυπτο εμφανιζόμενος με τη μορφή νεφέλης την ημέρα και φωτιάς τη νύχτα (Έξ. 13,26)[3] οδηγώντας τους στην Γη της Επαγγελίας.
Διέσωσε, από την πτώση τις αγγελικές δυνάμεις με το «στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου» και για την παρρησία του ο Τριαδικός Θεός του έδωσε τη θέση του «Άρχοντος των αγγελικών Ταγμάτων». Μετά την πτώση του Εωσφόρου σύναξε τα στρατεύματα αγγέλων και τους είπε “Πρόσχωμεν. Ήτοι ας προσέξωμεν και ας εννοήσωμεν, τι έπαθον ούτοι οι εκπεσόντες δαίμονες διά την υπερηφανίαν τους, οίτινες προ ολίγου ήτον μαζί με ημάς Άγγελοι. Και ας στοχασθώμεν τι μεν είναι ο Θεός, τι δε είναι ο Άγγελος. Ο μεν γαρ Θεός, είναι Δεσπότης και Δημιουργός ημών των Αγγέλων. Ημείς δε οι Άγγελοι, είμεθα δούλοι και κτίσματα του Θεού”. Και αναφώνησαν με τους αγγέλους τον Τρισάγιο Ύμνο, «Άγιος, Άγιος, Άγιος Kύριος Σαβαώθ (Κύριος των Δυνάμεων), πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης αυτού». Επιπρόσθετα πιστεύεται ότι με εντολή του Θεού οι Πρωτόπλαστοι εκδιώχθηκαν από τον Παράδεισο από τον Αρχάγγελο Μιχαήλ.
Aκολουθεί μια εικόνα με την προσευχή αφιερωμένη στον Άγιο Ταξιάρχη
