Νευροδιαφορετικότητα: Η περίπτωση της 13χρονης σολιστ που μάγεψε το πλήθος
Απλοί πολίτες σταμάτησαν για να ακούσουν τη 13χρονη τυφλή πιανίστρια η οποία ερμήνευσε με απερίγραπτη δεξιοτεχνία μια από τις πιο περίπλοκες δημιοργίες του Πολωνού συνθέτη, Σοπέν. Το μικρό κοριτσάκι κατάφερε να παγώσει τον χρόνο και να μαγέψει με το ταλέντο της.
Στο κλιπ που έδωσε στη δημοσιότητα το Channel προωθώντας το «The Piano» (ένα καινούργιο talent show στη Βρετανία με παρουσιάστρια την Claudia Winkleman) η 13χρονη Λούσι παίζει στο πιάνο τη Σπουδή Op. 25, No. 1, μια από τις πιο εμβληματικές δημιουργίες του Πολωνού συνθέτη, αφήνοντας άφωνο το κοινό.
Στο συγκεκριμένο talent show, ταλαντούχοι ερασιτέχνες πιανίστες από όλη τη χώρα λαμβάνουν πρόσκληση για να παίξουν σε σιδηροδρομικούς σταθμούς στο Λονδίνο και άλλες πόλεις, χωρίς να γνωρίζουν ότι συμμετέχουν σε τηλεοπτικό σόου.
Οι συντελεστές της εκπομπής τοποθετούν κάμερες στον χώρο για να καταγράψουν τις αντιδράσεις του κόσμου, ενώ ανάμεσα στους επιβάτες βρίσκονται και οι δύο κριτές του σόου, ο ποπ σταρ Mika και ο διάσημος κλασσικός πιανίστας Lang Lang.
This is the incredible moment Lucy, a 13-year-old who is blind and neurodiverse, played a highly-complex Chopin piece, leaving @MikaSounds and @Lang_Lang speechless.
— Channel 4 (@Channel4) February 15, 2023
The Piano, presented by @ClaudiaWinkle, starts tonight at 9pm on Channel 4.
Stream Free on All 4. #ThePiano pic.twitter.com/09YFNM2tOh
Σε κάθε επεισόδιο, ένας από τους πιανίστες που παρουσιάζονται θα επιλέγεται για να παίξει σε μία από τις πιο διάσημες αίσθουσες συναυλιών του κόσμου. Ο μεγάλος νικητής του talent show θα εμφανιστεί μπροστά σε κοινό χιλιάδων ατόμων στο θρυλικό London’s Royal Festival Hall.
Το κλιπ που δημοσίευσε το Channel 4 on social media δείχνει την επίδραση που έχει η ερμηνεία της 13χρονης στους κριτές, με τον Mika να δηλώνει εντυπωσιασμένος από το ταλέντο της και τον Lang να σχολιάζει πως… έχει χάσει τα λόγια του.
Όπως διευκρινίζεται στο βίντεο, η Λούσι, που είναι νευροδιαφορετική, συχνά καλύπτει τα αυτιά της στο τέλος της ερμηνείας ενός κομμάτιού. «Της αρέσει το χειροκρότημα αλλά όχι ο ήχος του χειροκροτήματος, έτσι τα δάχτυλά της πάνε στα αφτιά της για αισθητηριακούς λόγους».
Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΟΠΕΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΠΟΥΔΗ OP.25
Η Σπουδή Op. 25, No. 1 σε Λα ύφεση μείζονα είναι σπουδή του Φρεντερίκ Σοπέν, που γράφτηκε το 1836 και δημοσιεύτηκε πρώτη φορά το 1837. Πρόκειται για την πρώτη από τις δώδεκα σπουδές του συνθέτη, από το σετ των Opus 25.
Η συγκεκριμένη σπουδή αποτελείται από γρήγορα αρπέζ και αρμονικές τροποποιήσεις βασισμένες στη Λα ύφεση μείζονα. Μία μέση εκτέλεση της σπουδής διαρκεί περίπου 2 λεπτά και 20 δευτερόλεπτα.
Ο Ρόμπερτ Σούμαν είχε λατρέψει το συγκεκριμένο έργο του Σοπέν, λέγοντας ότι περισσότερο είναι «ένα ποίημα παρά μία σπουδή», ενώ σε αυτόν πιστώνεται ο τίτλος Αιολική Άρπα, όπως είναι γνωστή επίσης η σπουδή.
Κάποιες φορές, η σπουδή αυτή είναι γνωστή και ως το Βοσκόπουλο, τίτλος όμως που έχει ανακριβές υπόβαθρο, από τον Γιαν Κλεσίζνσκι, ο οποίος λέει ότι ο Σοπέν είχε πει σε έναν μαθητή του να φανταστεί ένα βοσκόπουλο να παίζει τη μελωδία του στη φλογέρα.
Όσα δεν γνωρίζατε για τη νευροδιαφορετικότητα
Η νευροδιαφορετικότητα, από την οποία διακρίνεται η μικρή Λούσι είναι η έννοια που περιγράφει πως:
α) όλοι οι άνθρωποι έχουμε ένα ευρύ φάσμα νευρογνωστικών ικανοτήτων,
β) οι παραλλαγές του ανθρώπινου εγκεφάλου είναι φυσιολογικές και
γ) ο τρόπος με τον οποίο επεξεργαζόμαστε τις πληροφορίες διαφέρει από άτομο σε άτομο.
Η νευροδιαφορετικότητα είναι μια άποψη ότι οι εγκεφαλικές διαφορές είναι φυσιολογικές και όχι ελλείμματα. Η συγκεκριμένη θεωρία αναφέρεται σε παραλλαγές στον ανθρώπινο εγκέφαλο και τη γνωστική λειτουργία. Για παράδειγμα στην κοινωνικότητα, τη μάθηση, την προσοχή, τη διάθεση και άλλες ψυχικές λειτουργίες.
Οι νευροαποκλίνοντες άνθρωποι βιώνουν, αλληλεπιδρούν και ερμηνεύουν τον κόσμο με μοναδικούς τρόπους. Αυτή η ιδέα μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του στίγματος γύρω από τις διαφορές μάθησης και σκέψης. Οι διαφορές δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται κατά κύριο λόγο ως αδυναμίες. Αυτή είναι η βασική ιδέα της νευροδιαφορετικότητας.
Δεν είναι προβλήματα τα οποία πρέπει να διορθωθούν ή να θεραπευτούν αλλά παραλλαγές του ανθρώπινου εγκεφάλου.