Σπύρος Ιωάννου: Μια ζωή αξία αναφοράς
Πρόκειται για έναν ηθοποιό, που ξεχώρισε για το ταλέντο και την προσωπικότητα του, ωστόσο ήταν πολλά τα όσα δεν γνωρίζαμε για τον ίδιο… τόσο για την προσωπική του ζωή όσο και για τα προβλήματα που αντιμετώπιζε.
Ο Σπύρος Ιωάννου μπορεί να έγινε γνωστός από τις ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, την εποχή που το ελληνικό σινεμά περνούσε σχεδόν υπαρξιακή κρίση, άφησε όμως το αποτύπωμά του ως σημαντικός ηθοποιός και πάνω από όλα ως ατόφιος θεατράνθρωπος.
Μπορεί οι περισσότεροι να τον θυμόμαστε από τη «χρυσή» εποχή της βιντεοκασέτας, όμως ο Σπύρος Ιωάννου είναι ηθοποιός με τηλεοπτικές συμμετοχές και μακρά θητεία στο θέατρο. Σήμερα απέχει από την τηλεόραση, όχι από δική του επιθυμία, αλλά γιατί δεν έχει υπάρξει κάποια πρόταση. Ξεχωρίζει, όμως στην παιδική παράσταση «Ένα παιδί μετάει τ’ άστρα» του Μενέλαου Λουντέμη, που είχε ανέβει στο θέατρο Ακροπόλ, ενώ έχει δοκιμάσει τις δυνάμεις του και στη σκηνοθεσία, με τελευταία δουλειά τη «Μέθοδο αντισύλληψης» του Γιάννη Βασιλακόπουλου, που ανέβηκε στο θέατρο Λύχνος Τέχνης και Πολιτισμού.
Οι επιτυχίες του Σπύρου Ιωάννου στο θέατρο και τον κινηματογράφο
Ο ηθοποιός γεννήθηκε στην Πάργα, αλλά μεγάλωσε στον Καναδά. Σπούδασε στο Actors Studio – Lee Strasberg στη Νέα Υόρκη και συνέχισε τις σπουδές του στη Δωδωναία Σκηνή στην Αθήνα. Στη διάρκεια της καριέρας του έχει παίξει σε αρκετές τηλεοπτικές παραγωγές αλλά και κινηματογραφικές ταινίες, όπως «Κορίτσι, ο Μάρκουλης», «Φυλακές ανηλίκων», «Γρανίτα από μελάνι», «Κλάμα στα σχολεία» και πολλές άλλες, και φυσικά σε πολλές βιντεοταινίες, όπως «Άγριες πλάκες στα θρανία», «Παλικάρι στα θρανία», «Ταμτάκο, προχώρα, ξεβρόμισε τη χώρα», «Τόλμη και αλητεία» και πολλές ακόμη, που χάριζαν απλόχερα το γέλιο στον κόσμο.
Κοντά έναν χρόνο τώρα είμαι κλεισμένος στο σπίτι μου, χωρίς δουλειά, είπε ο Σπύρος Ιωάννου στο news2u.gr όπως οι περισσότεροι συνάδελφοί μου, λόγω της πανδημίας, με τεράστια προσπάθεια να επιβιώσω. Στην καθημερινή ζωή μου και της οικογένειάς μου παρατηρώ πως το τελευταίο πράγμα που ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι το θέατρο και οι ηθοποιοί… Ευτυχώς όμως που έχουμε και την τηλεόραση που ενδιαφέρεται, οπότε, όπως είπα και πιο πάνω, κλεισμένος στο σπίτι βλέπω αναγκαστικά αρκετές ώρες τηλεόραση για την ενημέρωση γενικά και ειδικά για το θέατρο και τους ηθοποιούς. Αλλά κι αυτή ενδιαφέρεται συχνότερα για τα σκάνδαλα, με ή χωρίς εισαγωγικά, στο θέατρο παρά για τις παραστάσεις. Η τηλεόραση βοηθά και είναι πολύτιμη. Όχι μόνο ως σκανδαλοθήρας όμως, αλλά στον κυρίαρχο ρόλο της, ως πυλώνας πολιτισμού.
Απαιτείται σεβασμός στα όνειρα των ανθρώπων. Είναι δικά τους και μόνο δικά τους. Προσοχή όμως και στα fake news, γιατί όταν λέγεται κάτι χαλκευμένο και ψεύτικο, πολύ δύσκολα μπορεί να διορθωθεί. Good luck theatre! Όποιος ή όποια έχει στοιχεία και αποδείξεις ότι υπέστη bullying ή κακοποίηση, κάθε είδους ή μορφής, να το καταγγείλει άμεσα. Να μην περιμένει να γίνει κάποια στιγμή πρώτο όνομα και μετά… Γιατί γίνεται αυτό άραγε;
Την προσωπική του ζωή την κράτησε μακριά από τη δημοσιότητα. Ο Σπύρος Ιωάννου είναι ένας στοργικός, τρυφερός μπαμπάς τριών αγοριών, που παρά το γεγονός ότι έχουν μεγαλώσει και έχουν ακολουθήσει τη δική τους πορεία, βρίσκεται πάντα στο πλευρό τους.
