Στρατής Χατζησταματίου: Οι σπουδές στη Νομική, η ζωή στην Νέα Μάκρη, η υποκριτική και ο ρόλος στον «Σασμό»

by Newsroom i-diakopes.gr
Στρατής Χατζησταματίου: Οι σπουδές στη Νομική, η ζωή στην Νέα Μάκρη, η υποκριτική και ο ρόλος στον «Σασμό»

Στρατής Χατζησταματίου: Λίγα λόγια για τον νεαρό ηθοποιό που εντυπωσιάζει

Τον Στρατή Χατζησταματίου τον γνωρίσαμε πέρυσι μέσα από τον ρόλο του Μανώλη, στην σειρά που σπάει τα ταμεία, τον Σασμό. Μπορεί να είναι μόλις 25 ετών αλλά ο νεαρός ηθοποιός έχει κερδίσει το κοινό με το ταλέντο του στην υποκριτική.

Το καλοκαίρι, ερμήνευσε τον Αίμονα στην «Αντιγόνη» του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία του Τσέζαρις Γκραουζίνις, όπου μεταξύ άλλων συμμετείχαν οι: Έλλη Τρίγγου, Δανάη Μιχαλάκη, Βασίλης Μπισμπίκης, Ιεροκλής Μιχαηλίδης.

Στρατής Χατζησταματίου: Οι σπουδές στη Νομική, η ζωή στην Νέα Μάκρη, η υποκριτική και ο ρόλος στον «Σασμό»

Στρατής Χατζησταματίου: Πως συνδύασε την υποκριτική με την Νομική

Ο ηθοποιός ζει μόνιμα στη Νέα Μάκρη και πριν από λίγο καιρό πήρε το πτυχίο του από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο ίδιος πρόσφατα παραχώρησε συνέντευξη στο «Βήμα», όπου μίλησε για την συνειδητή επιλογή του να ασχοληθεί με τον χώρο της υποκριτικής και παράλληλα να ολοκληρώσει τις σπουδές του.

«Στο σχολείο ήμουν καλός μαθητής. Είχα μια κλίση και προς την επιστήμη, πολύ συνειδητή. Αν όμως θέλεις να ασχοληθείς και με την υποκριτική, με δεδομένη την ανασφάλεια που υπάρχει στον χώρο, αναζητάς και τέτοια αποκούμπια, είναι λογικό. Είχα κατά νου να εισέλθω σε μια πανεπιστημιακή σχολή και έπειτα, πιο ελεύθερος, λιγότερο αγχωμένος, να επιχειρήσω την καλλιτεχνική μου αναζήτησή, να δω αν θα τα καταφέρω. Με καθησύχαζε κάπως αυτό. Δεν ήταν μόνο πρακτικής φύσεως η ασφάλεια, ας πούμε, αλλά και ψυχικής. Επειδή στη υποκριτική το πράγμα είναι αβέβαιο κ δεν ξέρεις πώς θα εξελιχθεί. Μπορεί έχεις ταλέντο αλλά να μην έχεις τύχη, μπορεί να έχεις τύχη αλλά να μην έχεις ταλέντο…» δήλωσε χαρακτηριστικά ο ηθοποιός.

Μιλώντας στο «Βήμα» ο ίδιος πρόσθεσε: «Πάντως, επειδή με ρωτήσατε για τη διδασκαλία των ηθοποιών, εγώ βρέθηκα στην κρατική σχολή του Εθνικού σε μια περίοδο που υπήρχε η πρόθεση και η προσήλωση σε κάτι συστηματικό, δηλαδή οι καθηγητές προσπαθούσαν να προσαρμόσουν και να μεταγράψουν από το εξωτερικό, με τρόπο δημιουργικό και παραγωγικό, μια μέθοδο στην υποκριτική. Η εντύπωσή μου είναι ότι αυτό δεν συμβαίνει εν γένει στην Ελλάδα, όπου άλλωστε δεν έχουν ανωτατοποιηθεί οι σχετικές σπουδές. Μια διαπίστωση κάνω, δεν γνωρίζω πώς επιλύεται αυτό. Επίσης, μάλλον δεν υπάρχουν και πολλοί πραγματικοί κόουτς υποκριτικής εδώ. Για αυτό νιώθω ευγνώμων, επειδή εγώ συνάντησα τέτοιους και συνέβαλαν στη διαμόρφωσή μου».

Προτεινόμενα