Στυλλού Παντοπίου: Η ιστορία της που ζωντανεύει στο BBC
Η ιστορία της Στυλλούς Παντοπίου είναι μία υπόθεση που έγινε ντοκιμαντέρ βασισμένο στη ζωή της για λογαριασμό της σειράς Murder, Mystery and my Family. Από την ιστορία αυτή εμπνεύστηκε το BBC.
Στυλλού Παντοπίου: Η αδίστακτη γυναίκα που δολοφόνησε την πεθερά αλλά και νύφη της
Η Στυλλού Παντοπίου, ταξίδεψε μέχρι την Αγγλία και σκότωσε με αποτρόπαιο τρόπο τη νύφη της ενώ σε νεαρή ηλικία είχε δολοφονήσει και την πεθερά της.
Ο εγγονός της Στυλλούς, Τόμυ Χριστόφης, μαζί με τους δικηγόρους Wass και Jeremy Dein συνεργάστηκαν μεταξύ τους ώστε να φέρουν στο φως της δημοσιότητας την ιστορία που συγκλόνισε την Κύπρο και την Αγγλία.
Μέσα από τις έρευνες οι δικηγόροι προσπαθούν να αποδείξουν την άδικη απόφαση του τότε δικαστηρίου, το οποίο αποφάνθηκε τον απαγχονισμό της, και έμεινε στην ιστορία ως η πρώτη γυναίκα που απαγχονίστηκε στην Αγγλία.
Η Στυλλού Παντοπίου-Χριστοφή γεννήθηκε στην Κύπρο το 1900 και μεγάλωσε σε ένα μικρό και απομονωμένο χωριό. Η γυναίκα ανατράφηκε σε ένα βίαιο περιβάλλον ενώ έμαθε να θεωρεί τη βία αναγκαίο κακό για να επιβιώσει.
Στην ηλικία των 25, η Χριστοφή παντρεύεται έναν συντοπίτη της με τον οποίο αποκτά τον μονάκριβο γιο της Σταύρο. Η οικογένεια πάλευε να σταθεί όρθια στην καθημερινότητά της καθώς τα έσοδα ήταν λιγοστά προερχόμενα από ένα χωράφι με ελιές που είχε στην κατοχή τους.
Το ζευγάρι ζούσε κάτω από την ίδια στέγη με την πεθερά με την οποία η Χριστοφή δεν είχε αγαστές σχέσεις ενώ οι τσακωμοί με την πεθερά της ήταν καθημερινοί, ο αγώνας για επικράτηση ανελέητος.
Στυλλού Παντοπίου: Η κατάσταση κορυφώθηκε το φονικό του 1925
Η Στυλλού πιάνει ένα αναμμένο δαυλί και το βάζει στο στόμα της πεθεράς της, με συνεργάτες στο έγκλημα δύο συγχωριανές της, οι οποίες κρατούσαν ανοιχτό το στόμα του θύματος καίγοντας την ζωντανή. Τόσο η ίδια όσο και οι συνεργοί της δεν μίλησαν ενώ τα στοιχεία ενοχής δεν ήταν αρκετά για να δικαστεί για την πράξη της.
Η Στυλλού μετά το αποτρόπαιο έγκλημα μεγαλώνει μόνη το γιο της Σταύρο στον οποίο εναποθέτει όλα της τα όνειρα. Κάποια στιγμή ο Σταύρος φεύγει από το χωριό πηγαίνοντας στη Λευκωσία όπου βρίσκει δουλειά ως σερβιτόρος.
Με το που μάζεψε ο Σταύρος χρήματα το 1941 μετακομίζει στη Βρετανία και εγκαθίσταται στο Λονδίνο όπου βρίσκει δουλειά ως σερβιτόρος σε ένα από τα μεγαλύτερα και περίοπτα νυχτερινά κέντρα της πόλης, το Café de Paris. εκεί γνωρίζει και ερωτεύεται τη Hella Bleicher, ένα μοντέλο από τη Γερμανία με την οποία παντρεύεται και αποκτούν τρία παιδιά.
Η Στυλλού έχει 12 χρόνια να δει το παιδί της και την έχει φάει η μοναξιά. Επιπλέον, την ενοχλεί που ο γιος της παντρεύτηκε χωρίς τη συναίνεσή της μια ξένη.
Το 1953 η Στυλλού φτάνει στην Αγγλία για να συναντήσει το Σταύρο και τη νέα του οικογένεια. Τον ενημερώνει ότι σκοπεύει να παρατείνει την επίσκεψή της, να βρει μια δουλειά και να μαζέψει χρήματα για να αγοράσει ένα σπίτι στην Κύπρο.
Στην αρχή το κλίμα ήταν ήρεμο και καλό αλλά όσα τράβηξε η Στυλλού από την πεθερά της τα εφάρμοσε και η ίδια στη νύφη της.
Όσα κάνει η Hella την εξοργίζουν. Δεν μπορεί να δεχτεί ότι τα εγγόνια της ανατρέφονται με βάση τα ήθη και τα έθιμα της λονδρέζικης κουλτούρας και όχι της Κυπριακής. Οι μητρικές ικανότητες της Hella γίνονται ο στόχος σχολίων της Στυλλούς ενώ η έκρυθμη κατάσταση και οι τσακωμοί γίνονται πλέον η καθημερινότητά των δύο γυναικών.
Τον Ιούλιο του 1953 η Hella θέλοντας να διευκολύνει στον άντρα της Σταύρο να απομακρύνει την μητέρα του από το σπίτι τους αποφασίζει να πάρει τα παιδιά για ένα ταξιδάκι στην πατρίδα της.
Ο Σταύρος ανακοινώνει την απόφασή τους στη μητέρα του και από εκείνη τη στιγμή ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση για τη ζωή της Hella καθώς η Στυλλού δεν άντεχε την απόρριψη και την επιστροφή στην Κύπρο.
Στυλλού Παντοπίου: Το χρονικό της δολοφονίας
Στις 29 Ιουλίου 1954 και ενώ ο Σταύρος έχει φύγει για τη δουλειά η Στυλλού παίρνει το μαντεμένιο δίσκο που συγκεντρώνει τις στάχτες του τζακιού και χτυπάει τη Hella στο κεφάλι. Στη συνέχεια αποφασίζει να ολοκληρώσει το στυγερό έγκλημα και την στραγγαλίζει με ένα μαντήλι. Ήταν τόσο δε το μένος της που το ύφασμα σκίζει το λαιμό και αναγκάζεται να το βγάλει κόβοντας το. Πριν βγάλει το πτώμα στην αυλή, το λούζει με παραφίνη και του βάζει φωτιά ενώ έβγαλε τη βέρα από τη νύφη της κρύβοντάς την μέσα σε ένα κομμάτι χαρτί.
Τα μεσάνυχτα ένας γείτονας ονόματι John Young βλέπει τις φλόγες και σπεύδει στο σπίτι να βοηθήσει. Δυστυχώς, για τη Στυλλού είχε δει να καίει κάτι που έμοιαζε με κούκλα βιτρίνας γι’ αυτό και δεν είχε ενημερώσει τότε τις Αρχές.
Το πρωί της επόμενης μέρας ο κύριος και η κυρία Burstoff γείτονες του Σταύρου και της Hella επιστρέφοντας από την εργασία τους βλέπουν μια γυναίκα να πέφτει στην κυριολεξία στις ρόδες του αυτοκινήτου τους φωνάζοντας σε σπαστά αγγλικά: «Σας παρακαλώ ελάτε. Ξέσπασε φωτιά και τα παιδιά κοιμούνται». Οι γείτονες πιστεύοντας ότι όντως κινδύνευαν τα παιδιά έτρεξαν στο σπίτι, αλλά είδαν τη φωτιά που είχε σβήσει στην αυλή και το καμένο σώμα της Hella πεσμένο στο έδαφος. Το σημάδι του στραγγαλισμού στο λαιμό που ήταν εμφανές έκανε τους πάντες να καταλάβουν πως κάτι σοβαρό της πυρκαγιάς είχε συμβεί.
Στυλλού Παντοπίου: Οι ισχυρισμοί της
Η Στυλλού προσπάθησε να πείσει τις Αρχές ότι δεν είχε καταλάβει πώς ξέσπασε η φωτιά. Υποστήριξε ότι ξύπνησε από τη μυρωδιά του καπνού και βρήκε το άψυχο σώμα της Hella στην αυλή. Αυτό που όμως στάθηκε μοιραίο για τη σύλληψή της από την αστυνομία ήταν η ένοχη βέρα που βρέθηκε τυλιγμένη σε ένα χαρτί.
Η δίκη ξεκίνησε στις 25 Οκτωβρίου 1954 στο δικαστήριο Old Bailey του Λονδίνου. Όσο και αν ο Σταύρος προσπαθούσε να πείσει τη μητέρα του να δηλώσει «τρελή» εκείνη δεν τον άκουγε.
Ο ψυχίατρος που την εξέτασε στη φυλακή Holloway κατέληξε στο συμπέρασμα ότι έπασχε από παραληρητική διαταραχή, που προερχόταν από το φόβο της ότι η Hella δεν ανέτρεφε σωστά τα εγγόνια της και ότι κάποια στιγμή δεν θα την άφηναν να τα δει.
Κρίθηκε ένοχη για τη δολοφονία της νύφης της και καταδικάστηκε σε θάνατο δια απαγχονισμού στις 15 Δεκεμβρίου 1954 . Σαν τελευταία της επιθυμία ζήτησε να της βάλουν ένα σταυρό στον τοίχο του χώρου που την εκτέλεσαν ολομόναχη. Η επιθυμία της έγινε δεκτή και ο σταυρός παρέμεινε στη θέση του μέχρι το 1967, οπότε ο χώρος καταργήθηκε και αποσυνδέθηκε η αγχόνη.
Η Στυλλού μπήκε σε ένα τάφο χωρίς κανένα διακριτικό στο χώρο της φυλακής. Το 1971 έγιναν εργασίες στην εν λόγω φυλακή και απαιτήθηκε να γίνει η εκταφή των λειψάνων των Ruth Ellis, Edith Thompson, Amelia Sach και Annie Walters. Έτσι τα οστά της Χριστοφή μπήκαν σε ομαδικό τάφο του Brookwood, ο οποίος έμεινε αμαρκάριστος μέχρι το 1993 οπότε και τοποθετήθηκε μια πλάκα με τα ονόματα των προαναφερθεισών γυναικών.