Γεωργία Μπίκα: Η αφοπλιστική συνέντευξη
Μια συγκλονιστική συνέντευξη παραχώρησε η Γεωργία Μπίκα έπειτα από τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με την υπόθεση της. Η νεαρή κοπέλα προσπαθεί να στήσει την ζωή της από την αρχή όσο δύσκολο και αν είναι μετά την απόφαση του δικαστηρίου.
Ήταν αρχές του χρόνου όταν η είδηση πως μια νεαρή κοπέλα βιάστηκε στη σουίτα ενός πολυτελούς ξενοδοχείου στη Θεσσαλονίκη κατά τα διάρκεια πρωτοχρονιάτικου ρεβεγιόν, κυριαρχεί στην επικαιρότητα. Ακούστηκαν και γράφτηκαν πολλά, με την Γεωργία Μπίκα να αποφεύγει τα ΜΜΕ και μέσω του δικηγόρου της να προχωρά σε μια σειρά καταγγελιών που προκάλεσαν ακόμη και την παρέμβαση κυβερνητικών στελεχών. Έξι μήνες μετά, το απαλλακτικό βούλευμα για τον βασικό κατηγορούμενο Βασίλη Λεβέντη και η πρόταση της εισαγγελέως ότι η καταγγέλλουσα ψεύδεται και δεν έχει υπάρξει κανένας βιασμός ανατρέπουν τα δεδομένα και δημιουργούν πλήθος ερωτημάτων.
Το κεντρικό πρόσωπο της υπόθεσης, η 26χρονη Γεωργία Μπίκα, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, μιλάει στο protothema.gr για όλους και για όλα. «Προσπαθώ να είμαι δυνατή και να προχωράω μπροστά. Πρέπει να τα καταφέρω» λέει και συνεχίζει: «Υπάρχουν μέρες που είμαι θυμωμένη, υπάρχουν μέρες που είμαι στεναχωρημένη και άλλες που δεν μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι…». Όσο για τις εξελίξεις, η νεαρή κοπέλα αναφέρει πως «Στο μυαλό μου είχαν σβήσει όλα. Συνέβησαν πολλά πράγματα τα οποία γνωρίζω μόνο εγώ και αυτοί που τα ζούσαν εκείνη τη στιγμή μαζί μου» και προσθέτει «Πώς να αποδείξω ό,τι μου συνέβη; Έπρεπε να έχω κάμερα στο δωμάτιο;».
Η υπόθεση για την ελληνική δικαιοσύνη έχει κλείσει. Μπήκε στο αρχείο χωρίς να υπάρχει κατηγορούμενος και χωρίς σύμφωνα με το βούλευμα να υπάρχει βιασμός. Συνέχεια, θα υπάρχει μόνο αν η πλευρά της καταγγέλλουσας βρει νέα στοιχεία που θα ανοίξουν και πάλι το φάκελο της υπόθεσης.
Διαβάστε παρακάτω τη συνέντευξη της Γεωργίας Μπίκα στο protothema.gr:
Μετά το βούλευμα
Μετά τις τελευταίες εξελίξεις και την έκδοση του βουλεύματος ποιες είναι οι επόμενες κινήσεις σας; Τι προτίθεστε να κάνετε και τι ζητάτε πλέον;
Είναι μια απόφαση η οποία είναι άκυρη και χωρίς στοιχεία. Και τα δικά μου τα στοιχεία που αποδεικνύουν έναν βιασμό, αυτά τα στοιχεία που ζητώ επιπλέον δεν τα έχουν δεχθεί. Αυτό τα λέει όλα. Κανένας δεν μπορεί να μου πει εμένα αν ήθελα ή δεν ήθελα. Αυτό το ξέρω πολύ καλύτερα εγώ. Και ούτε έχω χρήματα να πηγαίνω και να πληρώνω, να μοιράζω χρήματα και να κλείνουν όλα. Τι άλλο μπορώ να πω πάνω σε αυτό; Ποιος μπορεί να μου πει αν ήθελα ή αν δεν ήθελα; Αυτό το ξέρω εγώ. Και όσα στοιχεία μπόρεσα να βρω και να βοηθήσω την υπόθεση μου το έχω κάνει. Τα έχουν όλα. Και τα επιπλέον στοιχεία που θα είχαν είτε δεν μπόρεσαν να τα έχουν είτε δεν ήθελαν. Δεν φταίω εγώ για αυτό.
Και στην πρόταση της εισαγγελέως και το βούλευμα ουσιαστικά αναφέρεται ότι ψεύδεστε. Πως το εκλάβατε αυτό και πως το σχολιάζετε;
Εσείς πιστεύετε ότι η υπόθεση μου έχει αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα; Επειδή έχει λάβει δημοσιότητα και διαστάσεις; Εγω αυτό αναζητώ; Τη δημοσιότητα ή τις διαστάσεις που έχει πάρει για να δικαιωθώ; Δηλαδή πρέπει ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε αυτή τη θέση πρέπει να περιμένει να πάρει διαστάσεις κάτι τέτοιο τραγικό για να δικαιωθεί; Εδω έχουμε φθάσει; Πως να σχολιάσω το ότι η εισαγγελέας αναφέρει ότι εγώ είχα τροχαίο ατύχημα και ότι αυτός ήταν ο λόγος που έχω μελανιές στο πόδι μου; Που αν εγώ ήθελα να φουσκώσω την υπόθεση μου και να πω πράγματα για να αποδείξω κάτι που δεν ισχύει θα πήγαινα και θα τους έλεγα, ορίστε οι μελανιές με ξυλοκόπησαν και με έκαναν; Με ρωτούσαν οι αστυνομικοί και εγώ δεν μπορούσαν να τους δώσω απαντήσεις γιατί δεν θυμόμουν τίποτα. Στο μυαλό μου είχαν σβήσει όλα. Έσβησαν όλα από ένα σημείο. Τι να σας πω; Ένα πράγμα νομίζετε ότι έχω να πω; Συνέβησαν πολλά πράγματα που τα γνωρίζω μόνο εγώ και αυτοί που τα ζούσαν εκείνη τη στιγμή μαζί μου. Είτε ήταν οι αστυνομικοί που τους έκανα την καταγγελία είτε ήταν μετέπειτα οι υπηρεσίες και όλα αυτά. Πήγαινα από τον ένα στον άλλο και δεν έκανε κανένας τίποτα. Και όταν ζητούσα κάτι δεν γινόταν. Άρση απορρήτου γιατί δεν έγινε; Οι κάμερες γιατί να λείπουν σε μια τόσο σοβαρή υπόθεση; Και εγώ πως να αποδείξω ο,τι μου συνέβη; Έπρεπε να έχω κάμερα μέσα στο δωμάτιο;
Υπάρχουν καταθέσεις όπως του υπαλλήλου security, από τον ρεσεψιονίστ όπου λένε εντελώς διαφορετικά πράγματά από αυτά που εσείς ισχυρίζεστε.
Αυτές οι καταθέσεις έχουν πολλές διαφορές από την πρώτη στιγμή μέχρι την τελευταία. Και αυτοί οι άνθρωποι ήταν πολύ καλά. Ούτε είχαν πιει, ούτε τους είχαν χορηγήσει κάτι αν προκύπτει κάτι τέτοιο όπως σε μένα ούτε τίποτα. Ήταν καλά στα μυαλά τους αυτοί οι άνθρωποι. Και όμως από την πρώτη στιγμή μέχρι την τελευταία έχουν αντιφάσεις. Εγω προφανώς και δεν μπορώ να θυμάμαι και δεν μπορώ να ξέρω πως έχουν τα πράγματα μέσα από το δωμάτιο, να με ρωτούν και να μην ξέρω να τους πω πολλά και να μπερδεύομαι γιατί πολύ απλά ήταν τέτοια η κατάσταση μου. Ομως δεν μπορεί κανένας να μου λέει εμένα αν εγώ ήθελα ή αν δεν ήθελα. Το ξέρω πολύ καλύτερα από όλους. Όπως και όλοι το ξέρουν. Ας κλείσουν λοιπόν ακόμη μια φορά τα στόματα να ησυχάσουμε. Και να ξαναβρεθώ μέσα στην πραγματικότητα. Όπως γίνεται πάντα.
Γεωργία Μπίκα: Η καινούργια αρχή
Η ζωή σας μετά τη δημοσιοποίηση αυτής της ιστορίας πόσο έχει αλλάξει; Πόσο σας έχει επηρεάσει η υπόθεση αυτή;
Πρώτα από όλα, θέλω να σας πω ότι δεν είμαι άνθρωπος που παίζω. Έχω περάσει τόσα πολλά και ήρθε και αυτό και δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ. Πάνω από όλα όμως προσπαθώ να είμαι δυνατή και να προχωράω. Έχω οικογένεια, έχω και ζωή, είμαι νέα και θέλω να τα καταφέρω. Πρέπει να τα καταφέρω.
Πώς διαχειρίζεστε αυτή την κατάσταση; Για πολλούς μήνες η υπόθεση αυτή κυριαρχούσε στη δημοσιότητα
Είναι μια κατάσταση μη διαχειρίσιμη. Αυτό ακριβώς είναι. Όμως δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω. Το να σου λένε σε ένα τόσο ευαίσθητο θέμα «ήθελες» ενώ ξέρεις καλά τι ακριβώς έχει συμβεί, όπως και όλοι και ότι δεν ήθελες δεν είναι εύκολο. Δεν μπορείς να το διαχειριστείς. Πόσο δυνατός μπορεί να είναι ένας άνθρωπος, μια γυναίκα σε κάτι τέτοιο; Έτσι συμπεριφέρονται; Μπορούν να χρησιμοποιήσουν σώματα, ψυχές για να περάσουν καλά και κανένας να μην τιμωρηθεί; Τι φταίω εγω; Δεν φταίω σε τίποτα και το ξέρω πολύ καλά και είμαι πολύ περήφανη για εμένα πιστέψτε με. Απλά όλο αυτό, σε εξαγριώνει σαν άνθρωπο. Με θυμώνει όλο αυτό. Δεν ξέρω πως θα κινηθώ. Δεν προγραμματίζω τη ζωή μου και όλες οι μέρες δεν είναι το ίδιο σε μένα. Υπάρχουν μέρες που είμαι θυμωμένη, υπάρχουν μέρες που είμαι στεναχωρημένη, υπάρχουν μέρες που δεν μπορώ να σηκωθώ από το κρεββάτι, ξέρω πλέον πως να το διαχειριστώ όλο αυτό που μου συμβαίνει και προσπαθώ. Δεν χρειάζεται ένα τόσο ευαίσθητο θέμα να το συζητώ και να λέω πως νιώθω. Γιατί ξέρω πως αισθάνεται μια άλλη γυναίκα που έχει περάσει τα ίδια. Οπότε προσπαθώ να το αφήνω αυτό.
Σε ένα flash back της υπόθεσης και αναφορικά με τη διαχείριση της από τη δική σας την πλευρά, υπάρχει κάτι που θα αλλάζατε;
Δεν υπάρχει τι θα άλλαζα ή θα αλλάξω. Υπάρχει ο δικηγόρος μου που με κατευθύνει και με συμβουλεύει. Δεν υπάρχει κάτι που θα άλλαζα ή θα αλλάξω. Να βάλω τι; Μνήμη; Να βγάλω το αλκοόλ από τον οργανισμό μου; Τι να κάνω; Δεν αλλάζει αυτό που έγινε. Το θέμα είναι από εδώ και πέρα τι θα γίνει. Και όχι μόνο για εμένα. Για όλους. Να καταλάβει ο κόσμος ότι κάποιοι δεν έχουν το δικαίωμα αυτό. Και ότι τα χρήματα δεν κάνουν τίποτα. Αυτό προσπαθώ να αποδείξω.
Οι επόμενες κινήσεις
Οι επόμενες κινήσεις σας ποιες είναι;
Δεν ξέρω τι θα κάνω και πως μπορώ να το κάνω. Ούτε ξέρω νομικά. Παίρνω συμβουλές από τους δικηγόρους μου και ό,τι μου πουν. Εννοείται πως δεν έχω να φοβηθώ τίποτα και θα το συνεχίσω. Και μακάρι, εύχομαι κάποια στιγμή να ανοίξουν και τα τηλέφωνα και οι κάμερες και όλα. Και τίποτα να μην κρύβεται. Αυτό θέλω και θα το επιδιώξω μέχρι τελευταία στιγμή γιατί δεν έχω να κρύψω τίποτα. Θα συνεχίσω όπως μπορώ και όσο φυσικά με παίρνει. Δεν μπορώ να δίνω ούτε λεφτά σε δικηγόρους ούτε να πάω παντού γιατί δεν γίνεται αυτό. Ο,τι μπορώ και όσο μου επιτρέπεται θα το κάνω.
Υπάρχουν άνθρωποι που στέκονται στο πλευρό σας ή χρειάστηκε να μετρήσετε τους φίλους σας μετά τη δημοσιοποίηση της υπόθεσης;
Φυσικά και υπάρχουν άνθρωποι που με στηρίζουν. Πρώτα από όλα η οικογένεια μου. Οι δικοί μου άνθρωποι που στέκονται δίπλα μου και με στηρίζουν από την πρώτη στιγμή μέχρι την τελευταία. Και αυτοί οι άνθρωποι στέκονται δίπλα μου ενώ τους έχουν κοπεί τα πόδια και τα χέρια. Γιατί με ξέρουν. Από την άλλη τι νομίζετε; Οτι θα υπολογίσω το κόσμο που δεν με ξέρει και απλά θα ακούσει κάτι και θα το ερμηνεύσει όπως θέλει αυτός;
Ο κόσμος τι σας λέει;
Τι να μου πει ο κόσμος; Τι να μου πει; Ο κόσμος ξέρει καλά τι έχει γίνει. Κάποιοι σκύβουν το κεφάλι και λένε «ξέρουμε, αλλά δεν αλλάζει. Και δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι». «Ξέρουμε». Αυτό το «ξέρουμε» όμως μας έχει φάει εδώ στην Ελλάδα.