Τάκης Μηλιάδης: Όλα όσα δεν γνωρίζατε για τη ζωή του
Στην Αθήνα στις 26.10.1922 γεννήθηκε ο Έλληνας ηθοποιός Δημήτρης (Τάκης) Μηλιάδης και οι γονείς του, Νίκος Μηλιάδης και η μητέρα του Μαρίκα Ανθοπούλου ήταν ηθοποιοί του μουσικού θεάτρου. Από πολύ νέος ο Τάκης Μηλιάδης έδειξε τις προθέσεις του. Ήθελε να ακολουθήσει τα χνάρια των γονιών του, παρά την αντίδρασή τους. Τα βράδια πήγαινε με φίλους του καλλιτέχνες σ’ ένα φούρνο που είχε πιάνο κι εκεί αυτοσχεδίαζε, μεταμφιεζόταν κι έπαιζε ρόλους που αργότερα θα προκαλούσαν τα ασυγκράτητα γέλια των θεατών.
Σπούδαζε Ιατρική όταν σε μια φοιτητική παράσταση τον πρόσεξε ο Κωστής Μπαστιάς – τότε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου – και τον παρότρυνε ν’ αλλάξει πορεία. Έτσι κι έγινε. Σπούδασε θέατρο, με δασκάλους τον Κωστή Μπαστιά και τον Δημήτρη Ροντήρη κατά τη διάρκεια της κατοχής και το 1944 πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο με το θίασο Καλουτά – Κόκκινη – Μακρή στην επιθεώρηση «Γουέλκαμ». Την άλλη μέρα, η Αθήνα μιλούσε για ένα καινούργιο ταλέντο.
Στη συνέχεια έπαιξε με το θίασο Αργυρόπουλου στα έργα «Στραβόξυλο», «Ισπανική μύγα». Ακολούθησαν τη δεκαετία του ‘60 επιθεωρήσεις παρμένες από την πολιτική επικαιρότητα της εποχής, όπως «Άλλος για το Καστρί», «Γαργάλατα… γαργάλατα» και «Έρχεται δεν έρχεται».
Η τελευταία του θεατρική εμφάνιση ήταν το 1976 με το έργο του Γ. Κατσαμπά «Ένας βουλευτής σήμερα», στο θέατρο «Παππά», επικεφαλής θιάσου με τη Γωγώ Ατζολετάκη και τη Γεωργία Βασιλειάδου (επίσης στην τελευταία της εμφάνιση).
Το 1980 εμφανίστηκε εκτάκτως στο έργο της Μαριέτας Ριάλδη «Ωχ» στο θέατρο «Μινώα.
Στη μεγάλη οθόνη πρωτοεμφανίσθηκε το 1947 με το αισθηματικό δράμα του Γιώργου Καρύδη «Μεγάλη Αγάπη». Ακολούθησε πληθώρα ταινιών, κυρίως κωμικών.
Διακρίθηκε σε ταινίες του Θανάση Βέγγου και άφησε εποχή σε ρόλους θηλυπρεπών ανθρώπων. Στην τηλεόραση εμφανίστηκε τη δεκαετία του ‘70, σε σειρές που προβλήθηκαν από τα δύο κρατικά κανάλια της εποχής, το ΕΡΤ και την ΥΕΝΕΔ.
Το 1959 έγινε θιασάρχης στο θέατρο Περοκέ και από τις αρχές της δεκαετίας του ’60 αφοσιώθηκε στην επιθεώρηση, αφήνοντας τη δική του εποχή στο θεατρικό αυτό είδος. Η τελευταία παράσταση του μεγάλου αυτού θεατρίνου θα έρθει το 1976, στο έργο «Ένας βουλευτής σήμερα», όπου ήταν και θιασάρχης…
Η χάρη του έφτασε μέχρι και το ραδιόφωνο της Γερμανίας, σε ελληνική εκπομπή της οποίας αποτελούσε βασικό συνεργάτη για χρόνια, την ίδια στιγμή που ήταν μόνιμος καλεσμένος της κυριακάτικης τηλεοπτικής εκπομπής «Κυριακή χωρίς σύννεφα».
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του είχε αποσυρθεί από την ενεργό δράση, λόγω προβλημάτων υγείας.
Τάκης Μηλιάδης: Το παρατσούκλι «Σεβαλιέ» και το αυτοκινητιστικό που τελείωσε τη ζωή του
Το 1944, σε ηλικία 22 ετών, έκανε την πρώτη του θεατρική εμφάνιση στην επιθεώρηση «Γουέλκαμ» με τον θίασο Καλουτά- Κόκκινη- Μακρή.
Η επιθεώρηση ήταν ένα είδος το οποίο υπηρέτησε ο ηθοποιός για πολλές σεζόν και συχνά εμφανιζόταν μαζί με τις αδελφές Καλουτά, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό.
Σε μία από αυτές τις εμφανίσεις, στο κοινό βρισκόταν ο διάσημος Γάλλος ηθοποιός βαριετέ της εποχής, Μωρίς Σεβαλιέ, ο οποίος χειροκρότησε θερμά τον Έλληνα ηθοποιό, μετά το νούμερό του.
Έκτοτε ο Τάκης Μηλιάδης απέκτησε το παρατσούκλι «Σεβαλιέ» με το οποίο ήταν γνωστός στον κύκλο του.
Είχε νυμφευθεί τρεις φορές και είχε αποκτήσει ένα γιο (Μάριος) από την τρίτη του σύζυγο. Οι δύο πρώτες του σύζυγοι ήταν οι γνωστές ηθοποιοί Μπέτυ Μοσχονά και Σάσα Καζέλη.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του αποσύρθηκε σταδιακά από την ενεργό δράση λόγω προβλημάτων υγείας
Δυστυχώς τον Απρίλιο του 1985 στα 63 του χρόνια έχασε τη ζωή του σε τροχαίο έξω από τα Γιάννενα. Ένα τέλος απρόοπτο καθώς αρχικά το τροχαίο χαρακτηρίστηκε από τους εμπειρογνώμονες ως “ελαφρύ”.
Μάλιστα οι συνθήκες του τροχαίου ήταν “περίεργες”, καθώς είναι δύσκολο για κάποιον να τραυματιστεί τόσο σοβαρά σε παρόμοιο ατύχημα.
Νοσηλεύτηκε στην Αθήνα, στο νοσοκομείο ΚΑΤ, αλλά δεν τα κατάφερε. Ο Τάκης Μηλιάδης πέθανε στις 14 Απριλίου 1985 κατά τη νοσηλεία του με πολλαπλά κατάγματα, ύστερα από ένα αυτοκινητικό δυστύχημα, που του είχε συμβεί στο Αγρίνιο. Κηδεύτηκε δύο ημέρες αργότερα, στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
