Η γνωστή ερμηνεύτρια Τάνια Τσανακλίδου βρέθηκε καλεσμένη στο Στούντιο 4, στην ΕΡΤ, όπου μίλησε για τη ζωή της, την καριέρα της αλλά και για την κοινωνική κατάσταση που επικρατεί σήμερα. Αποκάλυψε ότι το όνειρο της μικρή ήταν να γίνει δασκάλα ενώ ανέφερε ότι έχει καταρρεύσει το αξιακό μας σύστημα.
«Από τον κορονοϊό και μετά δεν αφήνω τον κόσμο να έρθει στα καμαρίνια γιατί φοβάμαι. Και να με ξεχάσει ο κόσμος δεν με πειράζει, είναι λογικό. Ερχόμαστε, περνάμε, φεύγουμε, βγαίνουν οι νεότεροι και καλύπτουν τα κενά. Μένουν τα τραγούδια.
Τώρα προσπαθώ να λύσω τις ανημποριές που έρχονται με τα γεράματα. Κατεβαίνω τη σκάλα σιγά σιγά. Προσπαθώ να το συνηθίσω σαν φυσιολογικό για να μην μελαγχολώ και να μην αναπολώ. Τις σφαλιάρες τις τρως σιγά σιγά, μια στα 40, μια στα 50 και αντιλαμβάνεσαι ότι κάθε μέρα που ξυπνάμε είναι δώρο.
Κανείς δεν μας καλεί να έχουμε γνώμη για τα πάντα. Είναι μεγάλο ζήτημα αυτό, αν πάρεις το τι συμβαίνει στο διαδίκτυο, με αδιανόητο υβρεολόγιο για κάποιον που δεν συμφωνεί.
Έχω την αίσθηση ότι ένα από τα βασικά ένστικτα του ανθρώπου είναι αυτό του να ξεχωρίσει. Με το διαδίκτυο έχουν βρει όλοι έναν τρόπο να αισθανθούν ξεχωριστοί και εκεί γίνεται η κατάχρηση των πάντων. Δεν έχουμε όλοι οι άνθρωποι το ίδιο επίπεδο αντίληψης για τα πράγματα και δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε στον άλλον να λέει κάτι διαφορετικό.
Ο εγκλεισμός μας έκανε πάλι να νιώθουμε ότι δεν ανήκουμε κάπου. Αυτό μας έκανε να σφαζόμαστε στα ΜΜΕ. Έχει καταρρεύσει το αξιακό μας σύστημα. Το να είναι κανείς αξιοπρεπής είναι σχεδόν γραφικό. Αξιοπρεπής είναι αυτός που δεν ξεφτιλίζει τη ζωή του».
Παρακολουθήστε το απόσπασμα από την συνέντευξη της Τάνιας Τσανακλίδου
«Ήμουν το μεσαίο παιδί της οικογένειάς μου και τα μεσαία παιδιά ατυχούν στο κομμάτι της αγάπης σε σχέση με τα πρώτα και τα τελευταία. Αλλά συνήθως αυτά είναι που εξελίσσονται περισσότερο γιατί από πολλή μικρή ηλικία αναγκάζονται να σταθούν στα πόδια τους», ανέφερε η Τάνια Τσανακλίδου, εξηγώντας στη συνέχεια το πώς σχετίζεται η δική της ανάγκη για αγάπη με την επιλογή της να γίνει καλλιτέχνις.
«Ήθελα να αποδείξω πως αξίζω να με αγαπάνε. Γι’ αυτόν τον λόγο έγινα καλλιτέχνις», είπε και συνέχισε: «Όταν καταλάβεις πως αυτά είναι τραύματα και πως αν τα αφήσεις να κανονίζουν αυτά τη ζωή σου δεν είναι καλό πράγμα, σταματάς να κάνεις ανοησίες οδηγούμενος από αυτά».
