Τιτανικός: 110 χρόνια από το θρυλικό ναυάγιο σε 16 φωτογραφίες

Τιτανικός: Σαν σήμερα στις 14 Απριλίου του 1912 βυθίζεται ο “Τιτανικός”

Μια από τις χειρότερες τραγωδίες ανάγεται να γραφτεί στην ιστορία της σημερινής ημέρας του 1912, κάνοντας σε ολόκληρο τον κόσμο γνωστή την ιστορία του μεγαλύτερου ναυαγίου.

Σαν σήμερα λοιπόν στις 14 Απριλίου του 1912 το μεγαλύτερο, πολυτελέστερο, ταχύτερο και «αβύθιστο» πλοίο του κόσμου προσέκρουσε σε παγόβουνο και οδήγησε 1500 ψυχές στο θάνατο.

Ήταν 14 Απριλίου του 1912, τοπική ώρα 23:40, όταν το μεγαλύτερο, πολυτελέστερο, ταχύτερο και προπάντων ασφαλέστερο πλοίο του κόσμου, ο Τιτανικός σύρθηκε με το πλάι του σε ένα τεράστιο παγόβουνο, περίπου 460 μίλια ανοικτά των ακτών του Newfoundland. Δύο ώρες μετά, το αβύθιστο υπερωκεάνιο  χανόταν στα παγωμένα νερά, παρασύροντας  στο βυθό περί τις 1500 ψυχές, στο παρθενικό του ταξίδι. Η είδηση έπεσε σαν βόμβα στον τότε «πολιτισμένο κόσμο». 

Είχε περάσει ένας χρόνος από το πρωινό της 31ης Μαρτίου του 1911, όταν περίπου 100.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην προβλήτα στο Μπέλφαστ της Ιρλανδίας,  για να παρακολουθήσουν την καθέλκυση του Τιτανικού, του μεγαλύτερου και πολυτελέστερου ατμόπλοιου της εποχής του. Ο Τιτανικός ήταν το μεγαλύτερο πλοίο στον κόσμο- 269 μέτρα μήκος, 28 μέτρα πλάτος και 53 μέτρα ύψος, με συνολική ιπποδύναμη 51.000 ίππους.

Όλοι πίστευαν πως ο Τιτανικός ήταν αβύθιστος

Η ναυπήγησή του στοίχισε 10 εκατομμύρια δολάρια, που αντιστοιχούν σήμερα σε 213 εκατομμύρια δολάρια. Η πλοιοκτήτρια εταιρία, η βρετανική White Star Line, όμως, δεν φρόντισε να επενδύσει σε ένα σύστημα προειδοποίησης και συναγερμού καθώς ο Τιτανικός, όλοι πίστευαν πως ήταν αβύθιστος… Για αυτό, άλλωστε, είχε μόλις 20 σωσίβιες λέμβους, που επαρκούσαν μόνον για 1.200 ανθρώπους. Ο αριθμός τους είχε υπολογιστεί όχι βάσει των επιβατών, αλλά σύμφωνα με το πλάτος του πλοίου

Μπορεί να διέθετε υπερσύγχρονη τεχνολογία, για την εποχή του, συμπεριλαμβανομένου ενός εξελιγμένου ηλεκτρικού πίνακα ελέγχου, τέσσερις ανελκυστήρες και ενός προηγμένου ασύρματου συστήματος επικοινωνιών που μπορούσε να μεταδώσει κώδικα Morse, αλλά οι υπαξιωματικοί που είχαν βάρδια εκείνη την μοιραία βραδιά, δεν διέθεταν… τηλεσκόπια και όπως ήταν φυσικό είδαν πολύ αργά το παγόβουνο. 

Την Τετάρτη 12 Απριλίου του 1912, την μέρα που σήκωσε άγκυρα από το λιμάνι του Σαουθάμπτον, 2.224 άνθρωποι επιβιβάστηκαν στο υπερπολυτελέστατο πλοίο. Στους επιβάτες του περιελάμβαναν μερικούς από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου, καθώς και εκατοντάδες μετανάστες από την Μεγάλη Βρετανία και την Ιρλανδία, τη Σκανδιναβία και άλλες περιοχές σε όλη την Ευρώπη, οι οποίοι αναζητούσαν μια καινούρια ζωή στη Βόρεια Αμερική. Τέσσερις μέρες μετά έρχονται όλοι αντιμέτωποι με την μοίρα τους.

Παρά τις προειδοποιήσεις, από άλλα πλοία, ότι υπήρχαν πάγοι στην περιοχή, ο πλοίαρχος δεν όρισε επιπλέον βάρδιες. Το παγόβουνο το είδαν την  τελευταία στιγμή. Μάταια προσπάθησαν να το αποφύγουν. Τα πλαϊνά του πλοίου «πληγώθηκαν» ανεπανόρθωτα από το παγόβουνο. Τι ειρωνία! Αν είχε χτυπήσει μετωπικά, θα είχαν πάρει νερά μόνον ένα με δύο μέρη των στεγανών και το πλοίο θα είχε σωθεί. Η σύγκρουση διέρρηξε 5 από τα 16 υδατοστεγή διαμερίσματα. Το πλοίο ήταν πλέον καταδικασμένο. 

Στη διαδικασία εκκένωσης του πλοίου, αρκετοί αξιωματικοί παρερμήνευσαν το «παιδιά και γυναίκες πρώτα» σε «μόνο παιδιά και γυναίκες» με αποτέλεσμα πολλές λέμβοι να κατεβαίνουν μισοάδειες στη θάλασσα. Επίσης, αφού δεν υπήρχε σύστημα συναγερμού, τα κατώτερα καταστρώματα στα οποία ταξίδευαν εργάτες και μετανάστες δεν ειδοποιήθηκαν για την επικείμενη καταστροφή.  Έτσι οι περισσότεροι από τους επιβάτες της τρίτης θέσης βρήκαν τραγικό θάνατο, χωρίς ποτέ να προλάβουν τις σωστικές λέμβους. Η ορχήστρα του πλοίου συνέχισε να παίζει μέχρι το τελευταίο λεπτό. Όλα τα μέλη της πνίγηκαν.

Λίγο πριν τις 2:20 π.μ. το πλοίο έσπασε στα δύο και άρχισε να βυθίζεται ταχύτερα, με περισσότερα από 1.000 άτομα πάνω του, τα οποία και  τα παρέσυρε στο βυθό μαζί του. Το SS Californian ήταν το πλοίο που βρισκόταν πιο κοντά στον Τιτανικό, όμως δεν έλαβε ποτέ το σήμα κινδύνου γιατί ο ραδιοτηλεγραφητής ήταν εκτός υπηρεσίας και κοιμόταν. Το πρώτο πλοίο που έφτασε στους επιζώντες ήταν το RMS Carpathia, περίπου στις 04:00, πολύ αργά για τους επιβάτες που είχαν πηδήξει στη θάλασσα και πέθαναν από το κρύο. Το RMS Carpathia κατάφερε να περισυνελέξει 720 επιζώντες.

Από τη βύθιση του Τιτανικού, ο αριθμός των επιβατών έχει αλλάξει πολλές φορές.

Το Βρετανικό Κοινοβούλιο το 1912 κατέληξε πως οι επιβαίνοντες ήταν 2.224, από τους οποίους 900 ήταν μέλη του πληρώματος. Από αυτούς, συνολικά 711 άνθρωποι διασώθηκαν και 1.513 έχασαν τη ζωή τους. Από τους ανθρώπους που έπεσαν στη θάλασσα μετά την βύθιση του πλοίου, διασώθηκαν μόνο 6. Οι βάρκες που βρίσκονταν τριγύρω, δεν τόλμησαν να γυρίσουν για να μαζέψουν τους επιζήσαντες, εκτός από μία. Ελάχιστοι άνθρωποι πέθαναν από πνιγμό, καθώς οι περισσότεροι πέθαναν από υποθερμία μέσα σε λίγα λεπτά.

Το ναυάγιο του Τιτανικού παραμένει στο βυθό, σπασμένο στα δύο, και αποσυντίθεται σταδιακά σε βάθος 3.784 m μέτρων. Από την ανακάλυψή του, το 1985, χιλιάδες αντικείμενα έχουν ανασυρθεί και εκτίθενται σε μουσεία σε όλο τον κόσμο.

Στις 23:40 14 Απριλίου 1912, ο Τιτανικός συγκρούστηκε με ένα παγόβουνο στον Ατλαντικό Ωκεανό, νοτιοανατολικά της Νέας Γης. Παρ’ όλες τις προσπάθειες που έγιναν να αποφύγει την σύγκρουση, (όπισθεν ολοταχώς και στροφή αριστερά) το μοιραίο δεν άργησε να γίνει, καθώς το πλοίο είχε αναπτύξει την μέγιστη ταχύτητα, γιατί ήθελαν να φτάσουν στο λιμάνι της Ν.Υόρκης πιο γρήγορα από το αναμενόμενο. Επίσης, εκείνη την εποχή ήταν συνηθισμένο φαινόμενο τα πλοία να αναπτύσσουν μέγιστη ταχύτητα για να ξεπεράσουν γρήγορα την περιοχή με τα παγόβουνα. Το παγόβουνο έσκισε το κύτος του πλοίου, ξεκινώντας από την πλώρη, όπου κατέστρεψε και τα 5 στεγανά μέρη του πλοίου επιτρέποντας την εισροή υδάτων στο σκάφος. Το πλοίο είχε σχεδιαστεί έτσι ώστε ακόμα και αν πλημμύριζαν 4 στεγανά να μπορούσε να επιπλεύσει, όχι όμως και με 5.

Το τηλεγράφημα που έλαβε το επιβατηγό πλοίο Olympic με το οποίο ο Τιτανικός το ενημερώνει ότι έχει χτυπήσει σε παγόβουνο.

Μια σειρά από τέτοια τηλεγραφήματα που έλαβαν και άλλα πλοία, τα οποία έπλεαν στην περιοχή πουλήθηκαν σε πληστειριασμό από τους Christie’s στη Νέα Υόρκη τον Φεβρουάριο. Η καταστροφή του Τιτανικού οδήγησε στην αλλαγή διάφορων νόμων της ναυτιλίας και κυρίως σε θέματα σωστικών μέσων των πλοίων. Ιδιαίτερα δε της απαίτησης τα μέσα διάσωσης όπως οι ναυαγοσωστικές λέμβοι, οι σωσίβιες ζώνες κ.λπ. να υπερκαλύπτουν σημαντικά τον συνολικό αριθμό των επιβαινόντων (επιβατών και πληρώματος) κάθε πλοίου. Επίσης, οδήγησε στην ίδρυση, το 1914, της υπηρεσίας έγκαιρου εντοπισμού των παγόβουνων, υπό την ονομασία Διεθνής Περιπολία Πάγων. (Φωτό: Matt CAMPBELL, AFP)

Τα στάδια της βύθισης του Τιτανικού. Λίγο πριν τις 2:20 π.μ. το πλοίο έσπασε στα δύο και άρχισε να βυθίζεται ταχύτερα, με περισσότερα από χίλια άτομα ακόμη εν πλω. Κατά την διάρκεια της βύθισης, οι τσιμινιέρες (φουγάρα) του πλοίου αποκολλήθηκαν (ενδεχομένως σκοτώνοντας όσους βρίσκονταν κοντά σε αυτές). Η ομάδα Μπάλαρντ το 1985 ανακάλυψε ότι τα δύο μέρη του πλοίου απείχαν στον πυθμένα 600 μέτρα το ένα από το άλλο. Τα δύο μέρη του πλοίου συγκρούστηκαν στον πυθμένα της θάλασσας με μεγάλη ταχύτητα, που έφτασε τα 100 χιλιόμετρα την ώρα για την πρύμνη, με αποτέλεσμα η πρύμνη να διαλυθεί και η πλώρη να παραμορφωθεί από τη σύγκρουση, κάθως η ταχύτητα που έφτασε στον πυθμένα ήταν μικρότερη από αυτή της πρύμνης. (Φωτό: Roger-Viollet / Roger-Viollet, AFP)

Πίνακας που απεικονίζει την βύθιση του Τιτανικού στις 14 Απριλίου του 1912. Ο Τιτανικός ήταν, το 1911 όταν ναυπηγήθηκε, το μεγαλύτερο πλοίο στον κόσμο- 269 μέτρα μήκος, 28 μέτρα πλάτος και 53 μέτρα ύψος, με συνολική ιπποδύναμη 51.000. Η ναυπήγησή του στοίχισε 10 εκατομμύρια δολάρια, που αντιστοιχούν σήμερα με 213 εκατομμύρια. Η πλοιοκτήτρια εταιρία, η βρετανική White Star Line δεν επένδυσε σε ένα σύστημα προειδοποίησης και συναγερμού…Ο Τιτανικός, όλοι πίστευαν πως ήταν αβύθιστος. (Φωτό: ΑFP)

Ο Χάρολντ Μπράιντ (1890-1956), δεύτερος τηλεγραφητής του Τιτανικού.

Παγωμένος και με σπασμένα και τα δύο του πόδια μεταφέρεται από μια σωσίβια λέμβο στο «Καρπάθια», της Cunard Line τι οποίο έφτασε στο σημείο της βύθισης και περισυνέλεξε 720 επιζώντες. Από τους ανθρώπους που έπεσαν στη θάλασσα μετά την βύθιση του πλοίου, διασώθηκαν μόνο 6. Οι βάρκες που βρίσκονταν τριγύρω, δεν τόλμησαν να γυρίσουν για να μαζέψουν τους επιζήσαντες, εκτός από μία. Ελάχιστοι άνθρωποι πέθαναν από πνιγμό, καθώς οι περισσότεροι πέθαναν από υποθερμία μέσα σε λίγα λεπτά, διότι η θερμοκρασία του νερού του Ατλαντικού ήταν μόλις λίγους βαθμούς πάνω από το μηδέν και ειδικά στο σημείο της καταστροφής, λόγω του παγόβουνου, ήταν πιθανώς στους −2 °C. (Φωτό: Roger-Viollet / Roger-Viollet, AFP)

Οι σωσίβιες λέμβοι του Τιτανικού προσεγγίζουν το πλοίο Καρπάθια στις 2:20 τα ξημερώματα της 15ης Απριλίου 2012. Το Καρπάθια που έσπευσε όσο το δυνατόν γρηγορότερα στο σημείο του ναυαγίου για βοήθεια, έσωσε τελικά 705 ανθρώπους. Ωστόσο από ένα τραγικό παιχνίδι της μοίρας, χάθηκε κι αυτό μερικά χρόνια αργότερα στα παγωμένα νερά της θάλασσας της Ιρλανδίας, χτυπημένο από τορπίλη γερμανικού υποβρυχίου.(Φωτό: Roger-Viollet / Roger-Viollet, AFP)

Το «Καρπάθια» φτάνει στο λιμάνι της Νέας Υόρκης μαζί με τους επιζώντες στις 15 Απριλίου 1912. Μία ώρα και είκοσι λεπτά αφότου βυθίστηκε ο Τιτανικός, το επιβατηγό πλοίο RMS Carpathia της Cunard Line έφτασε στο σημείο της βύθισης, όπου περισυνέλεξε 720 επιζώντες. Το Καρπάθια χρειάστηκε 4 ώρες για να προσεγγίσει τελικώς το σημείο που προσέκρουσε ο Τιτανικός με το παγόβουνο. Αλλά ήταν πλέον αργά, καθώς το «Αβύθιστο» πλοίο είχε πλέον βυθιστεί στα παγωμένα νερά του βόρειου Ατλαντικού Ωκεανού πριν από μιάμιση περίπου ώρα. Πλέον το έργο του πληρώματος ήταν εξαιρετικά δύσκολο, καθώς έπρεπε να βρει τις διασκορπισμένες σωστικές λέμβους και να περισυλλέξουν τους επιζώντες. Αφού ολοκληρώθηκε η πολύωρη και δραματική διαδικασία το πλοίο επέστρεψε στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Φωτό: Albert Harlingue / Roger-Viollet, AFP)

Επιζώντες του Τιτανικού σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης.

Η βύθισή του προκάλεσε τον θάνατο πάνω από 1.500 ατόμων σε ένα από τα πιο θανατηφόρα ναυτικά δυστυχήματα σε καιρό ειρήνης στη σύγχρονη ιστορία. οι επιβάτες του περιελάμβαναν μερικούς από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου, καθώς και εκατοντάδες μετανάστες από την Μεγάλη Βρετανία και την Ιρλανδία, τη Σκανδιναβία και άλλες περιοχές σε όλη την Ευρώπη, οι οποίοι αναζητούσαν μια καινούρια ζωή στη Βόρεια Αμερική. (Φωτό: Albert Harlingue / Roger-Viollet, AFP)

Λουίζ και Μισέλ Ναυρατίλ, δύο γάλλοι επιζώντες του Τιτανικού. Τα δύο αδέρφια, τεσσάρων και τριών ετών τα απήγαγε ο πατέρας τους από την μητέρα τους, την ιταλίδα Marcelle Caretto, με στόχο να ξεκινήσουν μια νέα ζωή στην Αμερική. Ο πατέρας τους χάθηκε κατά τη βύθιση του Τιτανικού, αλλά κατάφερε να σώσει τα παιδιά του βάζοντας τα στην τελευταία βάρκα του Τιτανικού. (Φωτό: Roger-Viollet / Roger-Viollet, AFP)

Ένας από τους πιτσιρικάδες που πωλούσαν τις εφημερίδες της εποχής, κρατάει στα χέρια του τις εφημερίδες που αναγγέλλουν το τραγικό ναυάγιο, έξω από τα κεντρικά γραφεία της White Star Lines στο Λονδίνο. Ο Τιτανικός αποτελούσε τμήμα του στόλου της White Star Line και ήταν το μεγαλύτερο πλοίο της εποχής του. Στο παρθενικό του ταξίδι μετέφερε 2.224 επιβάτες και πλήρωμα. (Φωτό: Δημοτικό Συμβούλιο του Σαουθάμπτον / AFP)

Related posts

Έτσι είναι χωρίς ρετούς το σώμα της Αγγελικής Νικολούλη στα 60, οι φώτο που κυκλοφορούν και «κλείνουν στόματα»

Παναγιώτης Ραφαήλ: O μικρός “ήρωας”, έκλεισε τα 6, σβήνει το κεράκι και όλοι του εύχονται «χρόνια πολλά»

«Μην το πείτε στη μαμά μου…Τρώμε μία εβδομάδα ρύζι»