Υπόθεση Κωσταλέξι: H ιστορία που συγκλόνισε ολόκληρη την χώρα
Αδιανόητη είναι η ιστορία της Ελένης Καρυώτη, της γυναίκας που έχει γίνει συνώνυμο με το χωριό Κωσταλέξι. Της γυναίκας που βίωσε μια πραγματική κόλαση για πάνω από 29 χρόνια. Μια κόλαση που δύσκολα ένας ανθρώπινος νους μπορεί να διανοηθεί.
Πριν από περίπου σαράντα δύο χρόνια και πιο συγκεκριμένα στις 7 Νοεμβρίου του 1978, η Ελένη Καρυώτη είδε ξανά το φως της ημέρας. Μάλιστα, το είδε μετά από είκοσι εννέα χρόνια, διότι η ίδια ήταν κλειδωμένη στο υπόγειο από το σπίτι της.
Η Ελένη είναι πια 47 ετών. Βρίσκεται σε κατάσταση απόλυτης παραφροσύνης. Είναι ανίκανη να αρθρώσει λόγο, ούσα έγκλειστη σε μια συνθήκη απομόνωσης που δεν μπορεί να διανοηθεί ο ανθρώπινος νους. Μάταια προσπαθούν δημοσιογράφοι και αστυνομικοί να της πάρουν μια κουβέντα. Στη συνέχεια θα προκύψουν φήμες και ιστορίες, όλες τους παραπλεύρως της πραγματικότητας, που παραμένει μέχρι σήμερα ένα άλυτο μυστήριο.
Γιατί η οικογένεια της Ελένης από το χωριό του Κωσταλέξι αποφάσισε να την κλειδώσει σε υπόγειο
Η δίνη του εμφυλίου βρίσκει την οικογένεια της Ελένης Καρυώτη να προσπαθεί με κάθε τρόπο να σώσει την τιμή και την αξιοπρέπεια της από τους ‘επικίνδυνους’ ΕΛΑΣίτες. Ο μεγαλύτερος φόβος και τρόμος της οικογένειας όμως, παίρνει σάρκα και οστά στο πρόσωπο ενός δασκάλου με αριστερό παρελθόν και παρόν, Η Ελένη, σύμφωνα με διηγήσεις του χωριού, φαίνεται πως ήταν ερωτευμένη μαζί του. Η οικογένεια της όμως, είχε διαφορετική άποψη. Για να ξεπλύνει τη ντροπή, ο πατέρας του σπιτιού οδηγήθηκε σε δραστικά μέτρα: Της στέρησε κάθε ελευθερία.
Την κλείδωσε μέσα στο υπόγειο, όπως θα έκανε σε ένα ζώο. Η Ελένη έζησε ως ζώο για σχεδόν 30 χρόνια. Αυτή φαίνεται πως ήταν η ιστορία που η οικογένεια Καρυώτη και το χωριό Κωσταλέξι ήθελαν να βγαίνει προς τα έξω. Η προσαγωγή των αδελφών της Ελένης στη δικαιοσύνη εξελίχθηκε σε μιντιακό σίριαλ: δηλώσεις, συνεντεύξεις, κραυγές οργής και απειλές για λιντσαρίσματα. Μάταια αποδείχθηκαν όλα τα παραπάνω. Το ελληνικό κράτος αθώωσε τα αδέλφια της Ελένης.
Το άδοξο τέλος της Ελένης από το Κωσταλέξι
Η Καρυώτη ύστερα από εντατική νοσηλεία σε νοσοκομείο και ύστερα σε ψυχιατρική κλινική, καταφέρνει να αρθρώσει ξανά λέξεις και να επικοινωνήσει ακόμα και με εφημερίδες. Η επιστροφή της στη Λαμία μαζί με τα αδέλφια της, έμοιαζε με τη νηνεμία πριν από μια ακόμα καταιγίδα. Το 1998, η 68χρονη πια Ελένη, ήταν και πάλι αγνοούμενη. Τα σενάρια περί απαγωγής της από κύκλωμα εμπορίας ανθρώπινων οργάνων ή περί απόφασης της να αποσυρθεί από την κοσμική ζωή και να κλειστεί σε μοναστήρι, δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ. Η ιστορία της Ελένης Καρυώτη ολοκληρώθηκε άδοξα, χωρίς επίλογο, σαν X-File.
Σύμφωνα με την Μηχανή του Χρόνου, η εκδοχή του εγκλεισμού της Ελένης, εξαιτίας ενός παράνομου έρωτα, δεν ήταν παρά ένα προπέτασμα καπνού της κοινωνίας του Κωσταλέξι, ώστε να κουκουλωθεί το πραγματικό πρόβλημα. Η Ελένη έχοντας βιώσει την φρίκη του εμφυλίου πολέμου, φαίνεται πως είχε εκδηλώσει συμπτώματα ψυχασθένειας.
Ο πατέρας της, την είχε πάει σε γιατρό, έναν παθολόγο στη Λαμία, ο οποίος είχε σηκώσει τα χέρια ψηλά. Η ‘Ελένη’ ήταν πια η ‘Τρελή του Χωριού’ και το μοναδικό μέρος όπου θα μπορούσε να νοσηλευτεί, ήταν το δημόσιο ψυχιατρείο στο Δαφνί. Όμως, ας μη ξεχνάμε πως βρισκόμασταν στα τέλη της δεκαετίας του ’40, στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, εκεί όπου ο όρος ‘ψυχική υγεία’ έμοιαζε τρομακτικός και άγνωστος.
Κωσταλέξι: Η ιστορία που στιγμάτισε μια για πάντα στην χώρα
Οι συνθήκες νοσηλείας στις μονάδες προκαλούσαν τρόμο και αποστροφή και ο πατέρας της νεαρής Ελένης έπαιρνε μόνος του την απόφαση: θα έπαιρνε το κορίτσι σπίτι του, θα το κλείδωνε στο υπόγειο, με την ελπίδα να ‘καθαρίσει’ η ψυχή της κάποτε, ίσως μαζί και το ‘στίγμα’ της οικογένειας Καρυώτη στο χωριό. Κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Οι γονείς, πριν φύγουν από τη ζωή, απαίτησαν από τα αδέλφια της Ελένης να μείνουν ανύπαντρα και να μην ξεστρατήσουν ποτέ από το πλευρό της. Όπερ και εγένετο.
Κατά την προσαγωγή των αδελφών Ευθύμη, Μαρίας και Ολυμπίας Καρυώτη στη δικαιοσύνη, ο εισαγγελέας είχε κηρύξει υπόδικο σχεδόν όλο το χωριό. Ίσως κάτι τέτοιο σήμερα να ηχεί ως πλεονασμός. Ίσως κάπου εδώ πρέπει να αντιστρέψουμε το ερώτημα: Υπάρχει αθώος σε αυτή την ιστορία;