Εντάξει, ναι: η Ελλάδα σου δίνει «αφορμές» προκειμένου να την κατηγορήσεις, αλλά, παράλληλα, πρέπει να έχεις υποστεί επώδυνη λοβοτομή για να μην βλέπεις το προφανές: πως ο τόπος μας (ναι, γίναμε μελό- το δεχόμαστε) μοιάζει ανησυχητικά για τους «ανταγωνιστές» μας με επίγειο παράδεισο.
Όταν, μάλιστα, στην εξίσωση μπαίνουν και οι θάλασσες, τότε κερδίζουμε με γκολ από τ’ αποδυτήρια τον οποιονδήποτε αγώνα.
Γιατί, βλέπετε, όσο κι αν ο Covid-19 θα μας κάνει να τα νοσταλγήσουμε φέτος (ή, έστω, να μην τα χαρούμε όσο θα θέλαμε), τα καταγάλανα νερά μας σπάνια συναντώνται σε άλλο μέρος του πλανήτη τόσο… μαζικά.
Η Ελλάδα έχει εκθαμβωτικές γαλάζιες παραλίες, με βότσαλο, με άμμο, μέσα στη φύση, με πιο πρασινωπά νερά, με πιο βαθιά γαλάζια, έχει παραλίες στην πλειονότητα των νησιών της που αν πας κολλάς περισσότερο κι από μαστίχα σε παπούτσι, έχει παραλίες μικρές και πιο αγαπησιάρικες έχει… έχει… έχει…
Έχει, απ’ ό,τι φαίνεται, και τη μεγαλύτερη παραλία αμμουδιάς σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση!
Ο λόγος για το Μονολίθι, που βρίσκεται στα δυτικά του Νομού Πρέβεζας και έχει μήκος παραλίας σχεδόν 25 ολόκληρων χιλιομέτρων. Η ακτή Μονολίθι εκτείνεται από το χωριό Μύτικας μέχρι το χωριό Καστροσυκιά του Δήμου Πρεβέζης.
Από το σημείο εκείνο και μετά αρχίζει το λεγόμενο αισθητικό δάσος Μονολιθίου που έχει μήκος περίπου 8 χλμ και αποτελεί Αρχαιολογική Ζώνη Άλφα, με την οποιαδήποτε οικοδομική δραστηριότητα να απαγορεύεται δια ροπάλου λόγω της αρχαίας Νικόπολης.
Μια πολύ καλή πρόταση, λοιπόν, όταν ξεμπερδέψουμε οριστικά και αμετάκλητα από την πανδημία (μην ανησυχείτε, έρχεται η ώρα της…), είναι να κάνει κάποιος μια βόλτα στον αρχαιολογικό χώρο και στη συνέχεια να κολυμπήσει στο ονειρώδες και… αχανές Μονολίθι.
Γιατί, όπως λέει και εκείνη η παλιά διαφήμιση, μπορείς να ζήσεις το μύθο σου το καλοκαίρι στην Ελλάδα.
Έτσι δεν είναι;
