Τι σας έρχεται στο νου όταν ακούτε τη λέξη «Αθήνα»; Η Ακρόπολη κι ο Παρθενώνας; Τσιμέντο, γκρίζες πολυκατοικίες και παλιά νεοκλασικά; Μποτιλιαρισμένοι δρόμοι και γεμάτα café;
Ναι, όλα αυτά είναι χαρακτηριστικές εικόνες της πόλης. Υπάρχει, όμως, κάπου ανάμεσά τους, και η «άλλη» Αθήνα. Αυτή που ξεφεύγει από τη νόρμα της κυρίαρχης αισθητικής και μας επιτρέπει να αλλάξουμε παραστάσεις.
Ιδού λοιπόν οκτώ πάρκα, στέκια, κήποι, δρόμοι, παραλίες στην πόλη και τα προάστιά της, που μας κάνουν να υποκλιθούμε στα πολλά πρόσωπα της πρωτεύουσας.
*Ο Διομήδειος Κήπος
Βρίσκεται στο Χαϊδάρι, εκεί που η Ιερά Οδός συναντά σχεδόν 2.000 στρέμματα πυκνού δάσους. Ελάχιστοι Αθηναίοι, όμως, γνωρίζουν γι’ αυτή την καταπράσινη όαση, γι’ αυτό και η χαρά της ανακάλυψης επιτείνει το συναίσθημα ενός «εξωτικού» ευρήματος στα «πόδια» της Αθήνας.
Πρόκειται για τον μεγαλύτερο βοτανικό κήπο της ανατολικής Μεσογείου, και θα σας θυμίσει τις μεγάλες διαμορφωμένες εκτάσεις ευρωπαϊκών μητροπόλεων: Χωρίς να «ενοχληθεί» η δασική βλάστηση, στήθηκαν πλάι της θεματικές διαδρομές με φυτά από όλο τον κόσμο, καθώς και καλλιεργούμενα φυτά και λουλούδια.
Ευκάλυπτοι από την Ωκεανία, αγριοκαστανιές από τη Μεσόγειο, ασιατικά παρτέρια, αφρικανικοί μελίανθοι και «ιστορικά» φυτά, μαζί με τις ιστορίες τους σε πινακίδες συνυπάρχουν στον κήπο, ο οποίος διαθέτει και τις απαραίτητες ανοιχτωσιές με πάγκους, για άραγμα, πικνίκ και χάζι στις τεχνητές λιμνούλες.
Ο Κήπος βρίσκεται στο 403 της Ιεράς Οδού, η είσοδος είναι ελεύθερη, ενώ λειτουργεί καθημερινά από τις 8.00 ως τις 14.00 και τα σαββατοκύριακα από τις 10.00 ως τις 15.00.
*Τα Αναφιώτικα
Πάλλευκα ασβεστωμένα σπιτάκια. Ανηφορικά πλακόστρωτα σοκάκια. Απροσδόκητη ησυχία και αίσθηση διακοπών. Η πιο νησιωτική γειτονιά της πόλης βρίσκεται στην καρδιά της, και αξίζει κάθε φορά το ελαφρύ λαχάνιασμα για να φτάσουμε μπροστά στο γραφικό σκηνικό των λουλουδιασμένων αυλών, των τοίχων με τις μπουκαμβίλιες και των γαλάζιων πιθαριών.
Η αίσθηση ότι βρίσκεσαι στις Κυκλάδες γίνεται ακόμη πιο έντονη από το ότι τα σχεδόν κυβικά σπιτάκια, που χτίστηκαν από αναφιώτες μάστορες πριν δύο περίπου αιώνες, δεν έχουν καν οδούς – μόνο αριθμούς.
Η μόνη διαφορά σε σχέση με την Ανάφη είναι πως αν γυρίσεις το κεφάλι σου, θα αντικρίσεις την απεραντοσύνη της Αθήνας και όχι του Αιγαίου – αλλά όπως και να το κάνουμε, έχει κι αυτό την γοητεία του.
*Η παραλία του ΚΑΠΕ
Το ξέρουμε, τα παράλια της Αττικής, εκτός από βρόμικα, είναι και αδιάφορα, σωστά; Λάθος, γιατί στην περίπτωση του ΚΑΠΕ, λίγο πριν τα Λεγραινά, λίγα σκαλοπατάκια θα σας οδηγήσουν σε μια όαση σχεδόν κυκλαδίτικη, έναν αμμουδερό κολπίσκο με κρυστάλλινα νερά, που μάλιστα κρύβει έναν ακόμη μικρότερο, πιο μυστικό και απομονωμένο κολπίσκο στα αριστερά του – αρκεί να είστε διατεθειμένοι να… πλατσουρίσετε για λίγα μέτρα, ώστε να περάσετε σε αυτόν.
*Η οδός Πιττάκη
Εκεί που στέκεσαι στην απόλυτη αθηναϊκή γειτονιά, στην Ερμού εκεί που τελειώνει το Μοναστηράκι, στρίβεις σε ένα στενό και ιδού: Το σκηνικό αλλάζει, δεκάδες φωτιστικά και λάμπες φωτίζουν το δρομάκι, γκράφιτι και street art κατακλύζουν τους τοίχους και η πιο vintage γειτονιά του Ψυρρή θυμίζει κάτι από… παραδοσιακό πορτογαλέζικο καλντερίμι, από αυτά με τα πολλά φώτα, την πληθωρική «διακόσμηση» και το έντονο μεσογειακό χρώμα.
Κι όλα αυτά, χάρη στην ανταπόκριση των ίδιων των κατοίκων στο κάλεσμα μιας όμορφης πρωτοβουλίας για να αλλάξει όψη το κέντρο της πόλης, την οποία σας παρουσιάσαμε εδώ.
Φαναράκια με δράκους στις βιτρίνες, τεράστια χρυσαφένια ιδεογράμματα, χιλιάδες κινέζικα προϊόντα και αρώματα από ανατολίτικες μαγειρικές. Το πολυπολιτισμικό πρόσωπο της Αθήνας βρίσκει την απόλυτη έκφρασή του στην “Chinatown” της πόλης, που εκτείνεται κατά μήκος της οδού Αγησιλάου, κοντά στην Ομόνοια. Κόντρα στα προφανή στερεότυπα περί γκέτο, μας αρέσει να βολτάρουμε κατά την διάρκεια της ημέρας στην αγορά της και να παίρνουμε γεύση από Άπω Ανατολή, στην καρδιά της Αθήνας.
*Άπολις: Ένα νησί στην Πετρούπολη
Χτιστά ασβεστωμένα καναπεδάκια με γαλάζια μαξιλάρια. Καρέκλες με μπλε καραβόπανο και πλακόστρωτο κυκλαδίτικου στιλ. Φαναράκια, ατμοσφαιρικός φωτισμός, δροσιά και υπέροχη θέα. Δεν βρισκόμαστε στην Χώρα κάποιου νησιού, αλλά στη Χώρα… της Πετρούπολης. Στα ψηλά των δυτικών προαστίων, ο πολυχώρος Άπολις έχει στήσει εδώ και χρόνια ένα bar διαμορφωμένο σαν νησί, το «Scherzo», που δεσπόζει πάνω στον λόφο του Αγίου Δημητρίου και ενδείκνυται για καφέ, ποτό και χάζι στην… «θάλασσα» με τις πολυκατοικίες.
*Το Δάσος Συγγρού
Δεν είναι μόνο η τεράστια έκταση γεμάτη πεύκα, αμυγδαλιές και περιποιημένα περιβόλια που κάνουν το άλσος Συγγρού μια αναπάντεχα αναζωογονητική όαση, δύο βήματα από την λεωφόρο Κηφισίας. Είναι και τα χωμάτινα μονοπάτια του που είναι ιδιαίτερα δημοφιλή σε όσους αγαπούν το τρέξιμο ή τις ποδηλατάδες στη φύση.
Είναι και η παιδική χαρά και οι κατάλληλες για πικνίκ ή άραγμα εκτάσεις, που καλωσορίζουν όλη την οικογένεια. Και είναι, τέλος, η μοναδική (νέο)γοτθικού ρυθμού ορθόδοξη εκκλησία της Ελλάδας, που σχεδιάστηκε από τον Τσίλλερ και βρίσκεται κρυμμένη πίσω από τις φυλλωσιές, καθώς και το εξίσου επιβλητικό αρχοντικό της οικογένειας Συγγρού, κτίρια που μοιάζουν να προσγειώθηκαν από κάποια κεντρικοευρωπαϊκή χώρα. Η είσοδος στο δάσος επιτρέπεται από την ανατολή ως τη δύση του ήλιου – μάθετε περισσότερα εδώ.
*Enzo de Cuba: Από το Περιστέρι στην Αβάνα
Τι θα λέγατε για ένα ταξίδι στην Αβάνα; Δεν χρειάζεται μια πτήση δεκάδων ωρών – αρκεί μια διαδρομή με το μετρό: Κατεβείτε στο Περιστέρι και μπείτε στο Enzzo de Cuba (Αγ. Παρασκευής 70, Περιστέρι, τηλ: 210 5782610), το απόλυτο latin στέκι της πόλης που έχει διαμορφώσει τον χώρο του σαν μια ρέπλικα της παλιάς πόλης της Αβάνας, γνωστής ως Havana Vieja.
Πλακόστρωτο πάτωμα, φοίνικες, πληθωρική έθνικ διακόσμηση και μπόλικη latin μουσική, για να χορέψετε salsa, bachata, kizomba και άλλους παθιασμένους χορούς – δείτε τα events της μικρής αθηναϊκής Αβάνας εδώ.