Στη μέση του λιβυκού πελάγους και σε απόσταση 25 ναυτικών μιλίων περίπου από την Κρήτη βρίσκεται η Γαύδος, ένα νησί πλούσιο σε φυσικές ομορφιές με πεντακάθαρα γαλανά νερά, κρυστάλλινες παραλίες και υπέροχα μονοπάτια μέσα στο κεδρόδασος που φτάνει μέχρι τη θάλασσα.
Έναν ανέγγιχτο παράδεισο, ξεχασμένο από όλους, που μπορείς να τον περιγράψεις με τρεις λέξεις: Ξενοιασιά, φύση, απομόνωση. Μια όαση από άμμο στη μέση μιας έρημου από νερό. Άλλωστε η Αφρική είναι μερικά ναυτικά μίλια πιο κοντά απ’ ότι ο Πειραιάς.
Η ατμόσφαιρα του νησιού και οι αμμώδεις παραλίες, με την ξανθιά, ολόχρυση άμμο, τόσο ψιλή και απαλή σαν πούδρα, τους αιωνόβιους κέδρους και τα καθάρια, γαλαζοπράσινα νερά κάνουν το νησί να μοιάζει μαγικό. Ένας μαγικός τόπος όπου ο άνθρωπος είναι ελεύθερος, απελευθερωμένος από την πεζή καθημερινότητα.
Δεν ακούγεται λοιπόν καθόλου τυχαίο το ότι η δημοφιλής ιστοσελίδα Thrillist συμπεριέλαβε την Γαύδο στους 10 κρυφούς παραδείσους του κόσμου.
Η όμορφη Γαύδος υπάγεται στο νομό Χανίων και είναι το νοτιότερο ελληνικό και ταυτόχρονα ευρωπαϊκό άκρο με πληθυσμό 152 κατοίκων σύμφωνα με την του 2011. Στην πραγματικότητα όμως λιγότεροι από 50 κάτοικοι ζουν μόνιμα στο νησί. Η ηλεκτροδότηση στα χωριά είναι μόνιμη, αλλά στις παραλίες και τα καταλύματα διακόπτεται μετά τις δώδεκα το βράδυ και σειρά παίρνουν οι γεννήτριες.
Σύμφωνα με τον Όμηρο, η Γαύδος ή Ωγυγία είναι το νησί όπου η Καλυψώ κράτησε αιχμάλωτο τον Οδυσσέα για επτά χρόνια. Μάλιστα μπορείτε και οι ίδιοι να δείτε το «παλάτι» της νύμφης κοντά σε ένα σπήλαιο του νησιού.
Η Γαύδος κατοικήθηκε τη Νεολιθική εποχή ενώ αρχαιολογικές έρευνες έχουν τεκμηριώσει πως η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία είχε παρουσία στο νησί. Οι Ρωμαίοι έκαναν κατάχρηση της χλωρίδας του νησιού, προκαλώντας έτσι μια διαδικασία αποσάθρωσης που συνεχίζεται ως σήμερα.
Στις ακτές της θεωρείται ότι ναυάγησε ο Απόστολος Παύλος κατά τη διάρκεια του τελικού ταξιδιού του προς τη Ρώμη, κατά τους βυζαντινούς χρόνους γνώρισε άνθηση, λεηλατήθηκε από Σαρακηνούς και πειρατές και τη δεκαετία του 1930 έγινε τόπος εξορίας των κομμουνιστών.
Σήμερα μαζί με τη γειτονική Γαυδοπούλα, η Γαύδος αποτελεί σταθμό μεταναστευτικών πουλιών, καθώς και καταφύγιο για τα απειλούμενα είδη της μεσογειακής φώκιας και της χελώνας Caretta caretta.
Στη Γαύδο υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα αξιοθέατα που μπορεί κανείς να θαυμάσει.
Πρώτα από όλα τα δεκαεπτά μικρά, απέριττα εκκλησάκια που στολίζουν το όμορφο νησί.
Έπειτα τον παλιό φάρο, τον δεύτερο σε ορατότητα σε όλο τον κόσμο ύστερα από αυτόν της Γης του Πυρός στην Αργεντινή.
Κατασκευάστηκε το 1880 σε υψόμετρο 368 μέτρων και ήταν ορατός από απόσταση σαράντα μιλίων. Κτίστηκε από τη Γαλλική Εταιρία των Οθωμανικών Φάρων το 1880 και εντάχθηκε στο ελληνικό φαρικό δίκτυο μετά τους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-13, αλλά καταστράφηκε από βομβαρδισμό των Γερμανών το 1942. Αντικαταστάθηκε από τον φάρο που λειτουργεί σήμερα λίγο νοτιότερα στο ίδιο ακρωτήρι. Αξίζει να τον θαυμάσετε από κοντά, να πιείτε τον καφέ σας στην καφετέρια που βρίσκεται στο εσωτερικό του και να «ταξιδέψετε» σε άλλες εποχές, αγναντεύοντας την Γαυδοπούλα και στο βάθος την Κρήτη.
Αλλά και το βενετσιάνικο κάστρο στην Κεφαλή, τα ρωμαϊκά ερείπια στον λόφο του Άη Γιάννη, τους λαξευτούς τάφους στα Λαυρακά.
Οι πιο όμορφες παραλίες της Γαύδου είναι ο Άη Γιάννης, το Σαρακήνικο, ο Κόρφος, ο Λαυρακάς, ο Πύργος, το Ποτάμι και η Τρυπητή.
Ανάμεσα στις παραλίες Άη Γιάννης και Λαυρακάς υπάρχει φυσικός άργυλος, ενώ στην Τρυπητή βρίσκεται το πιο νότιο σημείο του νησιού με την περιβόητη ξύλινη καρέκλα πάνω από τις σπηλιές της θάλασσας στους βράχους, όπου κάθεσαι κυριολεκτικά στο νοτιότερο άκρο της Ευρώπης αγναντεύοντας το πανέμορφο Λιβυκό πέλαγος.