Δοκός: Ένα υπέροχο νησάκι δίπλα στην Αθήνα
Δοκός: Όλοι όσοι λατρεύουν την Ύδρα και τις Σπέτσες, και είναι πολλοί αυτοί, δεν παραλείπουν να επισκεφθούν αυτόν τον παράδεισο σε μικρογραφία. Έχει και μια παράδοξη, γοητευτική και σε κάποια σημεία της σπαρταριστή ιστορία. Είναι παράξενο το ότι δεν είναι ευρύτερα γνωστό, πρόκειται για μια ακόμα Δήλο, ένα ιερό νησί με απέραντη ιστορία.
Είναι φυτεμένο θαρρείς στο στενό ανάμεσα στην Ύδρα και την αργολική γη. Πετρώδες, ακατοίκητο τους τελευταίους αιώνες, με τα ερείπια του ενετικού κάστρου να δεσπόζουν στην ανατολική πλευρά του, το νησί είναι απρόσιτο στους περισσότερους αφού δεν υπάρχει ακτοπλοϊκή συγκοινωνία -για να φτάσετε εκεί, θα πάτε με ταχύπλοο, ιστιοπλοϊκό ή καΐκι. Όμως, το τοπίο, η ηρεμία και τα κρυστάλλινα νερά, σε απόσταση αναπνοής από το κλεινόν άστυ, αξίζουν τον κόπο που θα κάνετε για να αποβιβαστείτε στις ακτές του.
Αυτό ήταν το όνομα του Δοκού στην αρχαιότητα, και πέρα από το γεγονός ότι ηχεί πολύ όμορφα και επιβλητικά, σημαίνει και «αυτή που βλέπει στο άπειρο»! είναι προκλητικό όνομα, όπως και να το κάνουμε. Η Απεροπία λοιπόν, υπήρξε πάντα πέρασμα για την Ύδρα, εξ ου και το βυζαντινό της όνομα Δοκός. Και αυτό γιατί μοιάζει να ενώνει τα στενά του αρχαίου Βούπορθμου, δηλαδή την σημερινή χερσόνησο του Μουζακίου στην Ερμιόνη με την απέναντι Ύδρα.
Πρόκειται για ένα από τα λιγοστά νησιά που απέκτησαν αρσενικό όνομα. Ορεινό και βραχώδες, με πανέμορφους αλλά απότομους όρμους, με ένα ύψωμα που φαντάζει τεράστιο στα 308 μέτρα ύψος του να δεσπόζει στο κέντρο του, ο Δοκός υπήρξε στρατηγικής σημασίας κρυφό χαρτί για όποιον το κατείχε. Αυτός είναι ο λόγος που στα ανατολικά του υπάρχει ένα τόσο μεγάλο ενετικό κάστρο. Αλλά είναι και ο λόγος που συμμετείχε ενεργά στην επανάσταση, όντας το μυστικό αγκυροβόλιο των Υδραίων ναυάρχων.
Περισσότερες πληροφορίες για το νησί της Δοκού
Υπήρχε μόνιμη και πολυάνθρωπη εγκατάσταση στην βόρεια ακτή του νησιού, στο ακρωτήριο Μύτη Κομμένη και στην θέση Λέδεζα. Το 1875 εντοπίστηκε στον βυθό του Δοκού το αρχαιότερο ναυάγιο της Μεσογείου, που χρονολογήθηκε από την 3η χιλιετία προ Χριστού!
Αυτή η έντονη ναυτική ιστορία εξηγεί προφανώς και την τόσο πρώιμη κατοίκηση. Ο Δοκός, η αρχαία Απεροπία, υπήρξε σημαντικότατο κομμάτι του θαλάσσιου πολιτισμού και του εμπορίου της Μεσογείου από την αυγή του κόσμου. Στα μέσα του 7ου αι. μ.Χ. επάνω στον υψηλό οχυρό λόφο, δημιουργήθηκε μια πολύ ισχυρή καστροπολιτεία, στη βορειοανατολική πλευρά του Όρμου Σκίντου. Αν υπολογίσει κάποιος ότι υπάρχει και τεράστιος μυκηναϊκός περίβολος, αλλά και ένας από τους πιο όμορφους φάρους του Αιγαίου, καταλαβαίνουμε ότι τα αξιοθέατα του Δοκού μοιάζουν πολύ σημαντικά για να τα αφήσει κάποιος ανεξερεύνητα!
Οι κάτοικοι του Δοκού είναι δεκαεπτά όλες κι όλες ευτυχισμένες ψυχές. Αν βρεθείτε στον Δοκό θα διαπιστώσετε ότι φτάνουν και περισσεύουν τόσο λίγοι κάτοικοι για να στηθεί ένα ολόκληρο καλοκαιρινό γλέντι! Στην βορινή πλευρά του νησιού οι ρέκτες γνωρίζουν ότι επιτρέπεται το ελεύθερο κάμπιγκ, κάτι που πια είναι σπάνιο. Οι κάτοικοι της Δοκού, ψαράδες και βοσκοί των λιγοστών αλλά εκλεκτών αιγών, χαρωποί, πρόσχαροι και χαριτωμένοι – ό,τι έχει σχέση με χαρά, το έχουν! – θα σας εκπλήξουν όχι μόνον με την φιλοξενία αλλά και το χιούμορ τους. Για την ιστορία να πούμε ότι στο παρελθόν, μετά την επανάσταση, ο Δοκός αποτέλεσε μήλο της έριδος ανάμεσα στις Σπέτσες και στην Ύδρα. Σε τέτοιο βαθμό να προσπαθήσουν, στα αλήθεια, να την ρυμουλκήσουν προς την μεριά της Ύδρας με καράβι!
Το κάστρο της Δοκού
Επειδή όπως είπαμε βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο, σε σημείο ελέγχου της ναυσιπλοϊας, οι Βυζαντινοί κατασκεύασαν το κάστρο,τον 7ο μ.Χ αιώνα, επί Ηρακλείου ή Κωνσταντίνου του Δ, το οποίο αργότερα χρησιμοποίησαν οι Ενετοί, μέχρι και ο ίδιος ο Μοροζίνι το 1670.
Οι οχυρώσεις του κάστρου- που εκτείνονταν προς τη βόρεια πλευρά του νησιού – είχαν γίνει σε μεγάλη έκταση. Αυτό δείχνει ότι εκεί έμεναν πολλά άτομα. Υπήρχαν πολλά κτίρια που σήμερα έχουν μνημειακό χαρακτήρα.
Σε ό,τι αφορά στην αρχαιότητα, το νησί δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σαν νησί καταφύγιο, αλλά νησί με μόνιμους κατοίκους.
Οσο για τις οχυρώσεις, αυτές ήταν αποτέλεσμα στρατηγικής πολιτικής μεγάλων οικονομικών δυνάμεων και όχι κατακτητικών ομάδων. Και είχαν κατασκευαστεί σε συνδυασμό με το κάστρο της Μονεμβασιάς και το κάστρο του Θερμησίου Ερμιονίδας.
Εξω από το Κάστρο υπήρχαν δύο ναοί, ο ένας βασιλικού ρυθμού, ερείπια των οποίων υπάρχουν σήμερα.
Η βόρεια παραλία της αποτελεί σημείο εκδρομής και κατασκήνωσης.
Στη νησίδα υπάρχει γυναικείο μοναστήρι, η Μονή της Αγίας Ευπραξίας.
Στο νησί όπως είπαμε είναι εγκατεστημένος φάρος. Κατασκευάστηκε το 1923. Το ύψος του πύργου του είναι 9 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 23 μέτρα.
Η πρόσβαση στον Δοκό γίνεται από τις Σπέτσες, την Ύδρα και την Ερμιόνη με θαλάσσια ταξί, τα οποία θα εντοπίσετε στο λιμάνι.
