Η ηπειρωτική Ελλάδα ανοίγει τις αγκαλιές της και δέχεται φιλόξενα τους ενθουσιώδεις επισκέπτες που φτάνουν καθημερινά στα μικρά, γνωστά ή άγνωστα, γραφικά χωριουδάκια της, δίνοντάς της ζωντάνια. Το φθινόπωρο έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας και με τα εντυπωσιακά του χρώματα μας προσκαλεί σε αποδράσεις διαφορετικές από τις συνηθισμένες.
Μια διαφορετική απόδραση, πρόκειται να είναι σίγουρα αυτή στο Δίκορφο Ιωαννίνων. Ένα χωριό «παρθένο» περιμένει να το ανακαλύψετε.
Ετοιμάστε τις βαλίτσες σας και κατευθυνθείτε λίγο πιο βόρεια από τα Γιάννενα προς αεροδρόμιο και Κόνιτσα, έχοντας στα δεξιά σας το βουνό Μιτσικέλι, που ορθώνει το ανάστημά του στα 1.810 μ. και στεφανώνει τη λίμνη των Ιωαννίνων.
Στα 17 χλμ. από το κέντρο της πόλης αφήνοντας πίσω την Ασφάκα και σε ακόμη 2 χλμ. φτάνετε στη Μεταμόρφωση (Καρυές). Ο δρόμος πλέον αρχίζει να ανηφορίζει ελαφρά και κάπου εκεί αρχίζουν και ξεπετιούνται τα πρώτα δύο τρία πέτρινα παραδοσιακά Ζαγορίσια σπιτάκια. Εκεί δίπλα στέκεται αγέρωχα και το άγαλμα της Ηπειρώτισσας. Αμέσως μετά ανοίγεται μπροστά σας το οροπέδιο των Ασπραγγέλων, στο λεγόμενο «κάμπο της Ντοβράς». Ο δρόμος που διασχίζει αυτό το οροπέδιο είναι η μεγαλύτερη ευθεία σε ολόκληρο το Ζαγόρι.
Η μαγευτική διαδρομή σας έφερε μέχρι το κατώφλι του Δίκορφου, που αριθμεί μονάχα 66 κατοίκους και περιμένει εσάς να το ανακαλύψετε σαν άλλοι Κολόμβοι.
Οι παραδοσιακές κατοικίες αποπνέουν μια αίσθηση παράδοσης μαζί με τα αρχοντικά του χωριού που έχουν χτιστεί με πέτρα και μαύρη πλάκα, ενώ έχουν διακοσμηθεί με τα έργα των Χιοναδιτών ζωγράφων.
Για όσους θέλουν να συνδυάσουν την χαλάρωση με θρησκευτικές διακοπές το Δίκορφο είναι η ιδανική λύση.
Στο κέντρο του, βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Μηνά του Αιγυπτίου, τρίκλιτη βασιλική, που ιδρύθηκε το 1778, με καμπαναριό που ανακατασκευάστηκε το1896 από κάτοικο του χωριού, έμπορο στη Ρουμανία. Το ξωκλήσι του Αγίου Ιωάννη, μονόκλιτη βασιλική, χτίστηκε το 1898 και βρίσκεται σε λόφο πάνω από το χωριό. Η εκκλησία ξανακτίστηκε με υλικά από ερείπια βυζαντινού φρουρίου.
Στην πλαγιά του Μιτσικελιού, νότια του χωριού βρίσκεται το μοναστήρι της Στούπαινας, όπου μεταφέρθηκε το 1708 στη θέση παλαιότερου σλάβικου μοναστηριού, που χτίστηκε το 950, κατά το Φώτη Κόντογλου, και διαλύθηκε το 1583 από την πανώλη.
Καταστράφηκε το 1841 από τους Ιταλούς, αλλά ξαναχτίστηκε το 1963. Κοντά στο χωριό υπάρχουν επίσης τα γεφύρια του καπετάν-Αρκούδα, του Στάθη (1906) και της Σιάμαινας.
Το απομονωμένο χωριό των Ιωαννίνων, στέκει εκεί ορθώνοντας το ανάστημα του στις γύρω περιοχές που είναι πιο τουριστικές, και βασίζεται στην αυθεντικότητά του για να πείσει τους επισκέπτες να το αγαπήσουν.
Μια μικρή γεύση από την ομορφιά του..