Αν πας στο ένα, θα πας και στο άλλο. Τα φοβερά χωριά των Τρικάλων σε περιμένουν να τα ανακαλύψεις.
Τα χωρίζουν 15 χλμ. αλλά μοιράζονται το ίδιο σκηνικό, βγαλμένο από παραμύθια με νεράιδες και ξωτικά. Εδώ όλα λειτουργούν σαν σκηνές από ταινία που προεξοφλεί το happy end.
Ελάτε να ταξιδέψουμε στην Ελάτη και το Περτούλι.
Δύσκολα μπορεί κανείς να επιλέξει ανάμεσα στα δύο ορεινά χωριά των Τρικάλων- αν πάντως πάει στο ένα, θα πάει και στο άλλο. Καλοφαγάδες από όλη την Ελλάδα ανεβαίνουν εδώ για γκουρμέ κρεατοφαγία σε εστιατόρια που μοσχοβολούν κανέλα και γλυκό κόκκινο πιπέρι.
Αυθεντικοί ταξιδευτές έρχονται για να φορέσουν το βαρύ παλτό που δεν μπορούν να βάλουν πουθενά αλλού, για να νιώσουν άνθρωποι κανονικοί, κάνοντας σαμποτάζ στην πολυδιαφημισμένη φιλοσοφία των εναλλακτικών.
Τους αρκεί η μυρωδιά του καμένου ξύλου και της βρεγμένης γης, τ’ άλογα στα λιβάδια και τα έλατα που μόλις πιάσει και χειμωνιάσει για τα καλά, μετατρέπονται σε ολόλευκα ζαχαρωτά.
Στην Ελάτη οι ξενώνες έχουν ανάψει τα τζάκια τους, στις ταβέρνες σερβίρεται κυνήγι και ζεστές σούπες και στα cafe η κουβερτούρα λιώνει στο μπρίκι για να γίνει μαγικό ρόφημα σοκολάτας.
Τα άλογα βόσκουν στις πλαγιές του Κόζιακα και στα λιβάδια περιμένοντας αυτούς που θα ανταλλάξουν την πίστα του σκι με μια εμπειρία ιππασίας.
Είναι σχεδόν υποχρεωτικό να ακολουθήσεις τις καταπληκτικές διαδρομές, να δεις το πέρα από κάθε φαντασία μοναστήρι του Τίμιου Σταυρού στα Δολιανά, να περπατήσεις δίπλα στα παλιά πέτρινα γεφύρια και τους καταρράκτες στην Παλιοκαριά, να φτάσεις μέχρι την θέση Τρία Ποτάμια για ψυχοθεραπεία στη φύση και να ξεκουραστείς σε κάποιο από τα ξεχασμένα καφενεδάκια της διαδρομής σου.
Ακόμα πιο ψηλά στα 1.100 μέτρα υψόμετρο, το Περτούλι έχει να διηγηθεί μπόλικα χειμωνιάτικα παραμύθια σε ένα σκηνικό από πέτρινα σπίτια, κόκκινες στέγες, στριφογυριστά ποταμάκια, πανύψηλα έλατα και απάτητο χιόνι.
Γραφικό και υπέροχο ανάμεσα στο ελατόδασος και το χιονοδρομικό, το Περτούλι αποτελεί την ελίτ των χωριών που κατοικούν σε αυτό το ξεχωριστό, αλπικό τοπίο της νότιας Πίνδου.
Οι ταξιδιώτες την ημέρα σκορπίζονται σε ιδιωτικές διαδρομές, συντονίζονται στην κοινή μοίρα της νύχτας δίπλα στο αναμμένο τζάκι στις ταβέρνες για καλό κρασί, δυνατά τσίπουρα, ζεστές σούπες, ζαρκάδι με μήλα και κάστανα και γλυκό καρυδάκι.
Όποιο χωριό κι αν επιλέξεις, θα νιώσεις ευγνωμοσύνη που είναι χειμώνας και βρίσκεσαι εκεί που πρέπει. Εκεί όπου όλα λειτουργούν σαν σκηνές από ταινία με happy end.
