της Ηρώς Κουνάδη
Στις όχθες λιμνών, στις ακτές της Μεσογείου, σκαρφαλωμένα σε χιονισμένες βουνοπλαγιές, κρεμασμένα πάνω από καταπράσινες κοιλάδες, τα χωριουδάκια του ιταλικού βορρά μπορεί να μην έχουν τη ζέστη και τη χαλαρότητα του νότου, είναι όμως πανέμορφα. Είναι, επίσης, ιδανικά για ένα ανοιξιάτικο road trip, το οποίο μπορεί να ξεκινήσει οικονομικότατα, αφού η Ryanair μας πετά στα τέλη Απριλίου στο Μιλάνο με 58€ πήγαινε-έλα.
Vernazza, Λιγουρία
Ένα από τα περίφημα Cinque Terre, που αγαπούν για τη φωτογένειά τους τα social media, η Vernazza είναι ένα κουκλίστικο ψαροχώρι με μηδέν αυτοκίνητα και χίλιους κατοίκους. Τα πλακόστρωτα σοκάκια της αγναντεύουν την θάλασσα από κάθε πιθανή και απίθανη γωνία, μέχρι να καταλήξουν στην κεντρική, παραθαλάσσια Piazza Marconi.
Glorenza, Τιρόλο
Φωλιασμένη ανάμεσα σε δύο σύνορα, τα ελβετικά και τα αυστριακά, η μικρούλα Glorenza, γνωστή και με το γερμανικό της όνομα Glurns, διατηρεί ανέπαφη τη μεσαιωνική της αρχιτεκτονική και τα επιβλητικά τείχη του 16ου αιώνα.
Riomaggiore, Λιγουρία
Το πρώτο από τα Cinque Terre που συναντάς ερχόμενος από τον νότο, το Riomaggiore είναι ένα κουκλίστικο, χρωματιστό χωριουδάκι του 13ου αιώνα, από το οποίο ξεκινά ο Δρόμος της Αγάπης, η παραθαλάσσια διαδρομή που το ενώνει με την Manarola.
Manarola, Λιγουρία
Το δεύτερο μικρότερο από τα πέντε χωριουδάκια που συναποτελούν το Cinque Terre είναι και το παλαιότερο, με τον ακρογωνιαίο λίθο του Καθεδρικού του San Lorenzo να χρονολογείται από το 1338. Το όνομά του προέρχεται πιθανότατα από το λατινικό magna rota –αναφορά στη μεγάλη ρόδα του νερόμυλου που επιβιώνει ως τις μέρες μας.
Monte Isola, Λομβαρδία
Ένα τοσοδούλι νησάκι στη λίμνη Ισσέο, με έντεκα χωριουδάκια και οικισμούς, που φιλοξενούν 1.770 κατοίκους. Μεσαιωνικά φρούρια, αναγεννησιακές εκκλησίες και αυτοκίνητα που λάμπουν διά της απουσίας τους (ποδήλατα και μηχανάκια μόνο κυκλοφορούν στο νησί) κάνουν το Montisola –για τους φίλους– ένα μικρό παράδεισο για τα ανοιξιάτικα Σαββατοκύριακα.
Portofino, Λιγουρία
Ένα γλυκύτατο ψαροχώρι με λιγότερους από πεντακόσιους κατοίκους, στα περίχωρα της Γένοβας, γνωστό για τα πολύχρωμα κτίρια που αγκαλιάζουν το λιμανάκι του, και για το υποβρύχιο άγαλμα του Χριστού της Αβύσσου, προστάτη των ψαράδων και των δυτών.
Burano, Βενετία
Λιγότερο χωριό και περισσότερο προάστιο, το Μπουράνο είναι ένα νησάκι στο αρχιπέλαγος της Βενετίας, ένα 40λεπτο ταξίδι με βαρκάκι από τη Γαληνοτάτη. Τα πολύχρωμα σπιτάκια στις όχθες των καναλιών του και ο κεκλιμένος πύργος του καμπαναριού του San Martino είναι τα πιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του.
Bellagio, Λομβαρδία
Κτισμένο επάνω στο φυσικό, καταπράσινο ακρωτήρι που χωρίζει στα δύο τη Λίμνη Κόμο, κοντά στα σύνορα με την Ελβετία, το πανέμορφο Bellagio είναι «σπίτι» σχεδόν τεσσάρων χιλιάδων κατοίκων.
Orta San Giulio, Πιεμόντε
Περί τα εκατό χιλιόμετρα βόρεια του Τορίνο, στην όχθη της Λίμνης Ορτά, το λιλιπούτειο χωριουδάκι είναι γνωστό για το παρεκκλήσι Sacro Monte di Orta, αφιερωμένο στον Άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης και μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.
Castelfranco Veneto, Βένετο
Φωλιασμένη μέσα στα κοκκινωπά μεσαιωνικά της τείχη, που χτίστηκαν το μακρινό 1211, η κουκλίστικη καστροπολιτεία του Castelfranco Veneto, 40 χιλιόμετρα έξω από την Βενετία, έχει για καμάρι της έναν ρομανέσκ καθεδρικό ναό που χρονολογείται από το 1723.