Απεραντοσύνη και μικρός τόπος μπορούν να υπάρξουν μαζί; Πάντα. Άλλωστε κι εμείς είμαστε τόσο μικροί μπροστά σε κάθε τετραγωνικό γης. Και σωματικά, αλλά και ως υπάρξεις. Με τέτοιο σκεπτικό και με τον αμέριστο σεβασμό προς τον κάθε τόπο οφείλουμε να πατάμε τα πόδια μας.
Μόνο που η Σχοινούσα δεν είναι από τα μέρη που πατάς όντως τα πόδια σου. Σαν να περπατάς λίγο υπερυψωμένος από το έδαφος. Έτσι το νιώθει η ψυχή σου, το πνεύμα σου. Κι επειδή το νιώθει κι αντικρύζει κάτι που είναι ανόθευτα όμορφο, σε γδέρνει για να ξεχυθεί στην ατμόσφαιρα του νησιού.
Χάσιμο. Αυτό χαρακτηρίζει μέρη όπως η Σχοινούσα. Όχι μόνο από τους άλλους. Αλλά κι από το ίδιο σου το είναι. Στις παραλίες που ο ήλιος τις χτυπά χωρίς εμπόδιο, μα μετά τις χαϊδεύει. Στο δροσερό ξημέρωμα. Στο λαγαρό απομεσήμερο. Εδώ ο χρόνος υπάρχει, αλλά όχι προς τα εμπρός. Σε πάει πίσω.
18 παραλίες όλες κοντά, αν είσαι και πιο μάχιμος, μπορείς να πας σχεδόν σε όλες ποδαράτος. Λίγοι άνθρωποι. Μόλις 250 μόνιμοι. Το καλοκαίρι μπορεί να γίνουν και 1000. Αλλά και πάλι μπορείς να βρεις την απομόνωση που αποζητάς.
Μπορείς να εκτιμήσεις και την απλότητα του φαγητού. Φάβα, λίγα θαλασσινά από τις ερασιτεχνικές ψαριές, καρποί της γης που βγαίνουν όχι σε μαζική παραγωγή, αλλά σε μικρές μερίδες. Τα απολύτως απαραίτητα. Μια απογύμνωση είναι η Σχοινούσα.
Είναι κι ένας τόπος Natura. Αποτελεί σταθμό για πολλά πουλιά που επιστρέφουν με το πέρας του χειμώνα. Έχει και πληθώρα φυτών. Γι΄αυτό ο σεβασμός είναι το μοναδικό πράγμα που πρέπει να έχεις στη βαλίτσα σου για τη Σχοινούσα.
Λιβάδι, Τσιγκούρι, Ψιλή Άμμος, Μερσίνι, Πορί, Κάμπος! Πάρτε μια γεύση από τις ονειρικές παραλίες της…
