Ένα ασβεστωμένο πεζούλι στα Αναφιώτικα, μια λουλουδιασμένη αυλίτσα στα Πετράλωνα, ένα μυστικό πλατειάκι στην Πλάκα και επτά ακόμα υπέροχα μέρη στην Αθήνα.
Οι γειτονιές στις οποίες βολτάρουμε με μια φωτογραφική μηχανή ανά χείρας. Οι διαδρομές που ακολουθούμε σε αναζήτηση της καλύτερης θέας στην πόλη. Οι γωνιές στις οποίες κλείνονται τα πρώτα ραντεβού. Τα δρομάκια που διασχίζουμε κάθε φορά που αναζητάμε εναγωνίως κάτι που θα μας φτιάξει το κέφι. Τα πεζούλια στα οποία κάνουμε τις πιο ενδιαφέρουσες μεταμεσονύχτιες συζητήσεις. Αν η Αθήνα, όπως άλλωστε και κάθε πόλη, είναι κομμάτι της ζωής μας, τα ωραιότερα μέρη της αξίζουν πού και πού έναν φόρο τιμής..
Η Πλάκα
Είναι η πρώτη γειτονιά που μας έρχεται στο μυαλό όταν μιλάμε για τις ομορφιές της Αθήνας, και όχι άδικα: Τα γραφικά σοκάκια της, τα χρωματιστά νεοκλασικά της, οι φούξια μπουκαμβίλιες, οι σκιερές πλατειούλες, οι γεμάτοι Ιστορία δρόμοι της και οι τουρίστες που την κατακλύζουν κάθε εποχή του χρόνου, μας φτιάχνουν την διάθεση ακόμα και τις μέρες που ο κόσμος μοιάζει να καταρρέει.
Αγαπημένο σημείο: Το κρυφό, μίνι πλατειάκι που σχηματίζεται ανάμεσα στις οδούς Θέσπιδος, Ραγκαβά και Επιμενίδου, και η ερημική γαλήνη του λίγο πριν σκοτεινιάσει.
Τα Αναφιώτικα
Λευκά σπιτάκια, μπλε παράθυρα, φουντωτές μπουκαμβίλιες και περισσότερες γάτες ανά τετραγωνικό μέτρο από οπουδήποτε αλλού, συνθέτουν την πιο κυκλαδίτικη γειτονιά της Αθήνας, λαξευμένη στα πόδια του βράχου της Ακρόπολης.
Αγαπημένο σημείο: Το ένα και μοναδικό χαμηλό πεζούλι με θέα στα φώτα της πόλης και τον Λυκαβηττό απέναντι, δίπλα στο σπιτάκι με τον αριθμό 34.
Τα Πετράλωνα
Η «Συνοικία το Όνειρο» με τα χαμηλά της σπιτάκια, τα λουλουδιασμένα μπαλκόνια, την αίσθηση γειτονιάς της παλιάς Αθήνας που αποπνέει σε κάθε της σημείο, τα ταβερνάκια της που απλώνουν τραπέζια στα πεζοδρόμια και τις αυλές τους και σερβίρουν τίμια σπιτική κουζίνα χωρίς εξάρσεις και υπερβολές.
Αγαπημένο σημείο: Τα λιλιπούτεια δρομάκια γύρω από την οδό Ανταίου, που ανηφορίζει προς τον λόφο του Φιλοπάππου: Γεμάτα μικρές χαριτωμένες αυλές, χαμηλά ασβεστωμένα τειχάκια, και εικόνες που φέρνουν στο μυαλό χωριό.
Ο πεζόδρομος της Διονυσίου Αρεοπαγίτου
«Αγκαλιάζει» τον λόφο της Ακρόπολης στα πιο πράσινα σημεία του, εκεί όπου ξεκινούν τα σκαλάκια που ανηφορίζουν προς το Ηρώδειο. Είναι ένας από τους πιο γαλήνιους πεζόδρομους της Αθήνας, ιδανικός για ατελείωτες βόλτες λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα.
Αγαπημένο σημείο: Τα σκαλάκια που ανηφορίζουν προς το Ηρώδειο είναι το ιδανικό σημείο για να καθίσετε κάτω από τα δέντρα και να χαζεύετε τον κόσμο.
Ο πεζόδρομος της Αποστόλου Παύλου
Η φυσική συνέχεια της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, «αγκαλιάζει» με τη σειρά της την αρχαία αγορά, και βλέπει Ακρόπολη σχεδόν από κάθε της σημείο. Το γεγονός ότι είναι ένας από τα δημοφιλέστερα σημεία της πόλης για πρώτα ραντεβού λέει πολύ περισσότερα για την ομορφιά της απ’ όσα θα μπορούσαμε να πούμε εμείς σε τέσσερις γραμμές.
Αγαπημένο σημείο: Τα πεζούλια πλάι στην Αρχαία Αγορά, λουσμένα στο φεγγαρόφωτο (ναι, επηρεαζόμαστε από την ρομαντζάδα των ραντεβού).
Το Μετς
Χρωματιστά νεοκλασικά σε μικρούς πεζόδρομους. Πέτρινα σκαλάκια και νεραντζιές. Ένα καταπράσινο πάρκο στην κορυφή του λόφου, και ένα μυστικό τζαζ στέκι. Θέα στην Ακρόπολη, από κάθε πιθανή και απίθανη γωνία. Αν αυτή δεν είναι η ωραιότερη γειτονιά της Αθήνας, δυσκολευόμαστε να φανταστούμε ποια θα μπορούσε να είναι.
Αγαπημένο σημείο: Ο πεζόδρομος της Ευγενίου Βουλγάρεως, με τα χρωματιστά νεοκλασικά και τις φουντωτές νεραντζιές έξω από τις πόρτες τους.
Ο Λόφος του Στρέφη
Είναι ίσως ο λιγότερο δημοφιλής λόφος της πόλης –και ακριβώς γι’ αυτό, είναι και ένας από τους ωραιότερους. Υπέροχη θέα στα λιγότερο «τουριστικά» σημεία της πόλης, πολύ πράσινο και πολλά χωμάτινα μονοπάτια, και ένα… εξωστρεφές στέκι που σερβίρει ουζομεζέδες στη λιακάδα.
Αγαπημένο σημείο: Ο τελευταίος βράχος στην κορυφή του λόφου, στην οποία καταλήγει το μονοπάτι που ξεκινά πάνω από το γήπεδο του μπάσκετ. Η θέα «πιάνει» από θάλασσα μέχρι Λυκαβηττό, που από εδώ πάνω μοιάζει με τούρτα –μία στρώση δέντρα, μία στρώση σπίτια, μία στρώση δέντρα, μία στρώση γυμνός λόφος.
Ο Λόφος του Φιλοπάππου
Τα πλακόστρωτα του Πικιώνη, τα χωμάτινα μονοπάτια που ανηφορίζουν μέχρι το Μνημείο του Γάιου Αντίοχου Φιλόπαππου (ξεσκονίστε τις γνώσεις σας σχετικά με το ποιος είναι αυτός στο αθηναϊκό κουίζ μας), η φαντασμαγορική θέα στην Ακρόπολη, το Ηρώδειο και όλη την υπόλοιπη Αθήνα, και η Ιστορία αιώνων που ξετυλίγεται σε κάθε γωνιά του, συνθέτουν τον ομορφότερο λόφο της Αθήνας.
Αγαπημένο σημείο: Ένα μικρό πλάτωμα ακριβώς κάτω από το μνημείο του Φιλοπάππου, στο ψηλότερο σημείο του λόφου, απ’ όπου φαίνονται μαζί η Ακρόπολη και οι καμάρες του Ηρωδείου.
Η Ακρόπολη και ο λόφος του Αρείου Πάγου
Όχι απλώς η εικόνα της Ακρόπολης, ούτε η περιζήτητη θέα σε αυτήν: Ο ίδιος ο βράχος της Ακρόπολης, εκεί που βρίσκεται ο Παρθενώνας, τον οποίο ελάχιστοι Αθηναίοι επισκέπτονται συχνά. Η μοναδική του ενέργεια, και φυσικά η φαντασμαγορική του θέα στην υπόλοιπη πόλη, η οποία είναι εξίσου υπέροχη και από τα βράχια του Άρειου Πάγου, ακριβώς την ώρα που ο ήλιος δύει.
Αγαπημένο σημείο: Τα σκαλοπάτια μετά την Άπτερο Νίκη, και η αίσθηση την ώρα που τα ανεβαίνουμε, η οποία μοιάζει πολύ με εκείνη που θα είχαμε αν πλησιάζαμε σε μια πύλη του χωροχρόνου.
Ο «κάτω» πεζόδρομος της Ερμού
Έτη φωτός μακριά από την βοή και τις λαοθάλασσες του «πάνω», εκείνου με τα καταστήματα, ο «κάτω» πεζόδρομος, εκείνος που περνά έξω από τον αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού και καταλήγει απέναντι από την Τεχνόπολη είναι πολύ πιο ατμοσφαιρικός, και πολύ ωραιότερες για βόλτες οποιαδήποτε ώρα της ημέρας –ή της νύχτας.
Αγαπημένο σημείο: Τα παγκάκια έξω από το υπέροχο νεοκλασικό του Συλλόγου των Ελλήνων Αρχαιολόγων, το βράδυ: Χαμηλός φωτισμός ο οποίος ίσα που φτάνει κάτω από τις φυλλωσιές, και χαμηλόφωνες συζητήσεις.
