Άγιος Παΐσιος: Ποια προσευχή λέμε για τους κεκοιμημένους;
– Γέροντα, οι υπόδικοι νεκροί (πλην των Αγίων) μπορούν να προσεύχονται;
– Έρχονται σε συναίσθηση και ζητούν βοήθεια, αλλά δεν μπορούν να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Όσοι βρίσκονται στον Άδη μόνο ένα πράγμα θα ήθελαν από τον Χριστό: να ζήσουν πέντε λεπτά για να μετανοήσουν.
Εμείς που ζούμε, έχουμε περιθώρια μετανοίας, ενώ οι καημένοι οι κεκοιμημένοι δεν μπορούν πιά μόνοι τους να καλυτερεύσουν την θέση τους, αλλά περιμένουν από εμάς βοήθεια.
Γι’ αυτό έχουμε χρέος να τους βοηθούμε με την προσευχή μας.
Μού λέει ο λογισμός ότι μόνο το δέκα τοις εκατό από τους υπόδικους νεκρούς βρίσκονται σε δαιμονική κατάσταση, και, εκεί που είναι, βρίζουν τον Θεό, όπως οι δαίμονες.[…]
Οι άλλοι όμως οι υπόδικοι, που έχουν λίγο φιλότιμο, αισθάνονται την ενοχή τους, μετανοούν και υποφέρουν για τις αμαρτίες.
Ζητούν να βοηθηθούν και βοηθιούνται θετικά με τις προσευχές των πιστών.
Τούς δίνει δηλαδή ο Θεός μία ευκαιρία, τώρα που είναι υπόδικοι, να βοηθηθούν μέχρι να γίνει η Δευτέρα Παρουσία.
Καί όπως σε αυτή τη ζωή, αν κάποιος είναι φίλος με τον βασιλιά, μπορεί να μεσολαβήσει και να βοηθήσει έναν υπόδικο, έτσι κι αν είναι κανείς φίλος με τον Θεό, μπορεί να μεσολαβήσει στο Θεό με την προσευχή του και να μεταφέρει τους υπόδικους από την μία φυλακή σε άλλη καλύτερη, από… το ένα κρατητήριο σε ένα άλλο καλύτερο. Η ακόμα μπορεί να τους μεταφέρει και σε ένα δωμάτιο ή σε διαμέρισμα.
Όπως ανακουφίζουμε τους φυλακισμένους με αναψυκτικά κλπ. που τους πηγαίνουμε, έτσι και τους νεκρούς τους ανακουφίζουμε με τις ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΕΣ που κάνουμε για τη ψυχή τους.
Προσευχή για κεκοιμημένους από τους ζωντανούς…
Οι προσευχές των ζώντων να βοηθηθούν, μέχρι να γίνει η τελική Κρίση. Μετά την δίκη δεν θα υπάρχει δυνατότητα να βοηθηθούν… Περισσότερο μάλιστα συγκινείται ο Θεός όταν προσευχόμαστε για τους κεκοιμημένους παρά για τους ζώντες.
Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας έχει τα κόλλυβα, τα μνημόσυνα.
Τα μνημόσυνα είναι ο καλύτερος δικηγόρος για τις ψυχές των κεκοιμημένων. Έχουν τη δυνατότητα και από την κόλαση να βγάλουν τη ψυχή.
Κι εσείς σε κάθε Θεία Λειτουργία να διαβάζετε κόλλυβα για τους κεκοιμημένους. Έχει νόημα το σιτάρι: Σπείρετε εν φθορά, εγείρεται εν αφθαρσία (Α’ Κορινθ, κεφ 15 εδ. 42, δηλαδή συμβολίζει τον θάνατο και την ανάσταση του ανθρώπου), λέει η Γραφή…
«Οικογενειακή Ζωή», Τόμος Δ’
Η Προσευχή του Αγίου Παϊσίου για τους κεκοιμημένους
Ευχή των Αποστολικών Διαταγών
Κύριε ο Θεός μας, Σύ που έχεις εκ φύσεως αθάνατη και χωρίς τέλος ζωή, καί δημιούργησες τα λογικά πλάσματα, καί όσα είναι αθάνατα καί όσα υπόκεινται στο θάνατο, Σύ που έπλασες εξαρχής θνητή τη λογική αυτή ύπαρξη, τον άνθρωπο, τον πολίτη του κόσμου, καί υποσχέθηκες σ’ αυτόν την ανάσταση, καί δέν άφησες να δοκιμάσουν τον θάνατο ο δίκαιος Ενώχ και ο προφήτης Ηλίας, Σύ που ονομάζεσαι «Θεός του Αβραάμ και του Ισαάκ και του Ιακώβ», σα να μην είναι νεκροί, αλλά να έχουν κοντά σου ζωή μακαρία – επειδή οι ψυχές όλων ζούν πλησίον σου και βρίσκονται κάτω από την προστασία σου τα πνεύματα των δικαίων, τους οποίους δεν θα αγγίξει ποτέ τιμωρία ή θλίψη, διότι όλοι όσοι αγιάστηκαν είναι κάτω από την πατρική εξουσία σου – Σύ, ο Θεός μας, ρίξε και τώρα από ψηλά το βλέμμα σου στους κοιμηθέντες δούλους σου, τους οποίους εξέλεξες και παρέλαβες κοντά σου, για να καταλήξουν σε άλλη ζωή, ευφρόσυνη.
Συγχώρησέ τους όσα τυχόν αμαρτήματα διέπραξαν ακουσίως ή εκουσίως, καί δώσε να παραστέκουν πλησίον τους άγγελοι αγαθοί.
Καί κατάταξέ τους στις αγκάλες των Πατριαρχών και των Προφητών και των Αποστόλων και όλων των Αγίων, όσοι από τους αρχαιοτάτους χρόνους μέχρι σήμερα έζησαν σύμφωνα με το θέλημά σου και ευαρέστησαν ενώπιόν σου.
Κατάταξέ τους εκεί όπου δεν υπάρχει λύπη και πόνος και στεναγμός αλλά κατοικία ετοιμασμένη για τους ευσεβείς και διαμονή προορισμένη για όσους είναι ευθείς στην καρδιά και για όλους εκείνους πού μέσα σ’ αυτή βλέπουν τη δόξα του Χριστού σου.
Στον Υιό σου και στο Άγιο Πνεύμα και σ’ Εσένα ανήκει δόξα, τιμή, λατρεία ευχαριστία και προσκύνηση είς τους αιώνας. Αμήν.